God heeft een naam!

Wat is Gods naam? Alle mensen hebben een persoonlijke naam. De meeste mensen geven zelfs hun huisdier een naam! Zou het niet redelijk zijn dat God een naam heeft? Het hebben en gebruiken van persoonlijke namen is ongetwijfeld een onmisbaar onderdeel van menselijke relaties en contacten. Zou dat anders zijn in onze relatie met God? Ironisch genoeg gebruiken miljoenen mensen die beweren in de God van de bijbel te geloven, zijn persoonlijke naam niet. Toch is zijn naam al eeuwenlang bekend. Door het lezen van deze serie artikelen zult u te weten komen dat er een tijd is geweest dat Gods naam algemeen in gebruik was. En wat nog belangrijker is, u zult te weten komen welke waarde de bijbel eraan toekent God bij zijn naam te leren kennen.

IN DE zeventiende eeuw werden in verscheidene Europese landen munten geslagen waarop Gods naam stond. In het jaar 1634 werd er een Duitse munt geslagen waarop duidelijk de naam Jehovah prijkte. Zulke munten kwamen algemeen bekend te staan als Jehovahtalers (-daalders) of Jehovahmunten en zijn tientallen jaren in omloop geweest.

Jehovaha is een vertaling van Gods naam die al eeuwenlang wordt erkend. In het Hebreeuws, een taal die van rechts naar links wordt gelezen, komt de naam voor als vier medeklinkers, יהוה. Die vier Hebreeuwse letters — getranslitereerd JHWH — staan bekend als het Tetragrammaton. Ook deze vorm van Gods naam werd tientallen jaren in Europese munten gegraveerd.

Gods naam kan ook worden aangetroffen op gebouwen, monumenten, kunstwerken en in veel kerkgezangen. Volgens de Duitse Brockhaus-encyclopedie was het ooit gebruikelijk dat protestantse vorsten een insigne droegen dat bestond uit een gestileerde zon en het Tetragrammaton. Het symbool, dat ook op vlaggen en munten werd gebruikt, stond bekend als het Jehovah-zoninsigne. Klaarblijkelijk wisten de diepreligieuze Europeanen van de zeventiende en achttiende eeuw dat de Almachtige God een naam had. Nog veelzeggender is dat ze niet bang waren die naam te gebruiken.

Ook in het koloniale Amerika was de naam van God geen mysterie. Neem bijvoorbeeld Ethan Allen, die soldaat was tijdens de Amerikaanse Revolutie. Volgens zijn memoires eiste hij in 1775 dat zijn vijanden zich overgaven „in de naam van de Grote Jehovah”. Later, tijdens het presidentschap van Abraham Lincoln, maakten verscheidene adviseurs in hun brieven aan Lincoln herhaaldelijk gewag van Jehovah. Andere Amerikaanse historische documenten die de naam van God bevatten, kunnen in veel bibliotheken worden ingezien. Dit zijn maar een paar voorbeelden van de manier waarop de naam van God eeuwenlang een opvallende plaats heeft ingenomen.

Hoe is het in deze tijd? Is de naam van God vergeten? Beslist niet. Er zijn diverse bijbelvertalingen die in veel verzen de persoonlijke naam van God gebruiken. Een vluchtig bezoek aan een bibliotheek of een paar minuten nazoekwerk in uw eigen woordenboeken zal waarschijnlijk aantonen dat de naam Jehovah wijd en zijd aanvaard wordt als het equivalent van het Tetragrammaton in de landstaal. De Encyclopedia International bijvoorbeeld definieert de naam Jehovah uitdrukkelijk als de „moderne vorm van de Hebreeuwse heilige naam van God”. Een recente uitgave van The New Encyclopædia Britannica legt uit dat Jehovah de „joods-christelijke naam voor God” is.

Maar, vraagt u zich misschien af, is Gods naam van belang voor mensen in deze tijd? De naam van God is, in de een of andere vorm, nog steeds in veel openbare gelegenheden te zien. Op de hoeksteen van een gebouw in New York bijvoorbeeld staat een inscriptie met de naam Jehovah. In een druk metrostation in dezelfde stad is de naam ook in het Hebreeuws te vinden in een kleurrijk mozaïek. Er kan echter gerust worden gezegd dat van de duizenden mensen die langs deze plekken zijn gelopen, er maar weinig enige betekenis aan die inscripties hebben gehecht.

Is de naam van God belangrijk voor mensen in het deel van de wereld waar u woont? Of spreken de meeste mensen over de Schepper als „God”, alsof dat zijn eigenlijke naam is? Uw persoonlijke waarneming is misschien dat veel mensen er helemaal niet over nadenken of God wel een naam heeft. Hoe staat het met u? Vindt u het prettig om God met zijn persoonlijke naam, Jehovah, aan te spreken?

[Voetnoot]

[Kader/Illustratie op blz. 4]

Een koning die de naam Jehovah bekendmaakte

In 1852 vertrok een groep zendelingen vanuit Hawaii naar de eilanden van Micronesië. Ze hadden een introductiebrief bij zich met het officiële zegel van koning Kamehameha III, de destijds regerende vorst van de Hawaii-eilanden. Die brief, aanvankelijk in het Hawaii geschreven en gericht aan de diverse vorsten van de eilanden in de Stille Zuidzee, luidde gedeeltelijk: „Enkele onderwijzers van de Allerhoogste God, Jehovah, staan op het punt per schip naar de door u bestuurde eilanden te vertrekken om u, tot uw eeuwige redding, Zijn Woord bekend te maken. . . . Ik beveel deze goede onderwijzers aan uw hoogachting en vriendschap aan en verzoek u dringend naar hun onderwijs te luisteren. . . . Ik adviseer u uw afgoden weg te gooien, de Heer Jehovah als uw God aan te nemen en Hem te aanbidden en lief te hebben, en Hij zal u zegenen en redden.”

[Illustratie]

Koning Kamehameha III

[Verantwoording]

Hawaii State Archives

[Illustratie op blz. 3]

Het Tetragrammaton, wat „vier letters” betekent, vormt de persoonlijke naam van God in het Hebreeuws