Սաղմոսներ
Նվագավարին: Դավթի երգը:
139 Ո՛վ Եհովա, դու քննել ես իմ ողջ էությունը և ինձ ճանաչում ես:+
3 Իմ գնալ-գալուն ու պառկելուն դու հետևում ես
Եվ ամեն մի քայլիս քաջատեղյակ ես:+
4 Ո՛վ Եհովա, դեռ բերանս չբացած՝
Դու արդեն գիտես, թե ինչ պիտի ասեմ:+
5 Հետևից ու առջևից ինձ պաշտպանում ես,
Քո ձեռքն ինձ վրա է:
7 Ո՞ւր կարող եմ փախչել քո ոգուց,
Որտե՞ղ կարող եմ թաքնվել քո աչքերից:+
9 Եթե արշալույսի թևերով սրընթաց դեպի հեռուն թռչեմ,
Որ ամենահեռավոր ծովի մոտ բնակվեմ,
10 Այնտեղ էլ քո ձեռքն ինձ կուղղորդի,
Քո աջը ինձ օգնության կհասնի:+
11 Եթե ասեմ՝ «Խավարն ինձ կթաքցնի»,
Այդժամ ինձ շրջապատող մթությունը կլուսավորվի:
12 Խավարն էլ մութ չի լինի քեզ համար,
Գիշերը կլինի ցերեկվա պես պայծառ.+
Քեզ համար տարբերություն չկա՝ լույս, թե խավար:+
14 Այնքան սքանչելիորեն եմ ստեղծվել,
Որ ակնածանքով եմ լցվում և մղվում եմ քեզ գովաբանել:+
Քո գործերը հիասքանչ են,+ և ես դա լավ գիտեմ:
15 Իմ ոսկրերը ծածկված չէին քո աչքից,
Երբ կազմավորվեցի անտեսանելի տեղում,
Երբ հյուսվեցի մորս արգանդում:+
16 Քո աչքերը տեսնում էին ինձ, անգամ երբ դեռ սաղմ էի:
Քո գրքում գրված էին իմ բոլոր մասերը
Եվ դրանց կազմավորման օրերը,
Թեև դեռ չկար դրանցից և ոչ մեկը:
18 Մի՞թե կարող եմ դրանք հաշվել. ավազահատիկներից էլ շատ են:+
Երբ քնիցս արթնանամ, դեռ հաշվելիս կլինեմ:*+
19 Ո՛վ Աստված, խնդրում եմ, վերացրու անօրեններին:+
Այդ ժամանակ իմ շուրջն այլևս դաժան* մարդիկ չեն լինի,
20 Մարդիկ, որոնք չարամտորեն քեզ հակառակ բաներ են խոսում,
Նրանք քո թշնամիներն են և անունդ անպատշաճորեն են գործածում:+
22 Այո՛, կատարյալ ատելություն եմ զգում նրանց հանդեպ,+
Նրանք ինձ համար թշնամի են դարձել:
23 Քննիր իմ ողջ էությունը, ո՛վ Աստված,
Եվ իմացիր՝ ինչ կա իմ սրտում:+
Զննիր ինձ և իմացիր, թե ինչ մտքեր են ինձ մտահոգում:+