Մկրտվելով և Եհովայի ընտանիքի մի մասը դառնալով՝ մենք մեծ ուրախություն ենք ապրում։ Նրանք, ովքեր վայելում են այդ մեծ պատիվը, կհամաձայնվեն սաղմոսերգու Դավթի հետ. «Երջանիկ է այն մարդը, ում դու՝ [Եհովա] ընտրում ես և քեզ ես մոտեցնում, որ նա բնակվի քո գավիթներում» (Սաղ. 65։4)։ Եհովան ոչ բոլորին է թույլ տալիս մտնել իր «գավիթներ»։ Նա մտերմանում է նրանց հետ, ովքեր փաստում են, որ իր հետ մտերմանալու ցանկություն ունեն (Հակ. 4։8)։ Երբ նվիրվում ես Եհովային ու մկրտվում, կարող ես համոզված լինել, որ այդուհետ նա քեզ վրա «օրհնություն կթափի, մինչև որ էլ տեղ չլինի» (Մաղ. 3։10; Երեմ. 17։8)։ Մկրտությունը քրիստոնեական կյանքի սկիզբն է միայն։ Դրանից հետո պետք է ամեն ջանք գործադրես քո երդման համաձայն ապրելու համար նույնիսկ գայթակղությունների և հավատի փորձությունների բախվելիս (Ժող. 5։4, 5)։ Հիսուսի աշակերտը լինելով՝ դու պետք է սերտորեն հետևես նրա հետքերին և հնարավոր ամեն բան անես նրա պատվերներին հնազանդվելու համար (Մատթ. 28։19, 20; 1 Պետ. 2։21)։ w24.03, էջ 8, պրբ. 1-3

Ի՞նչ կարող եք անել, եթե դու և կողակիցդ չեք սիրում միասին ժամանակ անցկացնել։ Քննենք մի օրինակ։ Խարույկը միանգամից չի բոցավառվում, սկզբում հարկավոր է փոքր փայտեր գցել դրա մեջ, հետո՝ աստիճանաբար ավելի մեծ կտորներ ավելացնել։ Նմանապես ձեր սերը բոցավառելու համար ամեն օր մի փոքր ժամանակ անցկացրեք միասին։ Այնպիսի զբաղմունք ընտրեք, որ երկուսդ էլ սիրում եք (Հակ. 3։18)։ Այդպես վարվելով՝ կտեսնեք, թե ինչպես է ձեր սերը ժամանակի ընթացքում բոցավառվում։ Ամուսնության մեջ հարգանքը նույնքան կենսական է, որքան թթվածինը խարույկի համար։ Առանց թթվածնի կրակը արագ հանգչում է։ Նմանապես, եթե ամուսինների միջև հարգանք չլինի, նրանց սերը կարող է արագ սառչել։ Իսկ երբ ամուսինն ու կինը ձգտում են հարգանք դրսևորել միմյանց հանդեպ, իրենց սերը վառ են պահում։ Բայց հիշեք, որ հարցն այն չէ՝ դուք ձեզ հարգալից համարում եք, թե ոչ, այլ այն, թե ձեր կողակիցը իրեն հարգված զգում է, թե ոչ։ w23.05, էջ 22, պրբ. 9; էջ 24, պրբ. 14-15

Աստծու հավատարիմ ծառաներից ոմանք գրել են, որ երբեմն ահ ու դողի մեջ են եղել իրենց թշնամիների կամ այլ ճնշումների պատճառով (Սաղ. 18։4; 55։1, 5)։ Մենք էլ գուցե տարբեր ճնշումների բախվենք դպրոցում, աշխատավայրում, ընտանիքում կամ էլ կառավարության կողմից։ Հնարավոր է նաև որևէ առողջական խնդրի պատճառով մեր կյանքը վտանգի ենթարկվի։ Այդպիսի իրավիճակներում գուցե մեզ երեխայի պես անօգնական զգանք։ Եհովան նման պահերին մխիթարում և հանգստացնում է մեզ։ Ուստի կանոնավորաբար ժամանակ անցկացրու Եհովայի հետ՝ աղոթելով նրան և կարդալով նրա Խոսքը (Սաղ. 77։1, 12-14)։ Այդ դեպքում սթրեսի մեջ հայտնվելիս առաջին բանը, որ կցանկանաս անել, քո երկնային Հորից օգնություն խնդրելը կլինի։ Պատմիր նրան քո վախերի ու անհանգստությունների մասին։ Թույլ տուր, որ նա խոսի քեզ հետ ու մխիթարի իր Խոսքի միջոցով (Սաղ. 119։28)։ w24.01, էջ 24-25, պրբ. 14-16