Eksodus
15 Toe het Moses en die Israeliete hierdie lied vir Jehovah gesing:+
“Ek wil vir Jehovah sing, want hy is hoog en verhewe.+
Die perd en sy ruiter het hy in die see gegooi.+
2 My sterkte en my mag is Jah,* want hy het tot my redding gekom.+
Hy is my God, en ek sal hom prys;+ my vader se God,+ en ek sal hom verheerlik.+
3 Jehovah is ’n magtige vegter.+ Jehovah is sy naam.+
4 Farao se strydwaens en sy leërmag het Hy in die see gegooi,+
en sy beste soldate het in die Rooisee gesink.+
5 Die onstuimige waters het hulle bedek. Soos ’n klip het hulle in die dieptes weggesink.+
7 In u groot majesteit kan u dié neergooi wat teen u opstaan.+
U stuur u brandende woede uit, en dit verteer hulle soos strooi.
8 Deur die asem van u neusgate is waters opgehoop.
Dit het stilgestaan en die vloedwaters teruggehou.
Die onstuimige waters het in die hart van die see gestol.
9 Die vyand het gesê: ‘Ek sal hulle agternasit! Ek sal hulle inhaal!
Ek sal verdeel wat ek van hulle afvat, totdat ek versadig is!
Ek sal my swaard uittrek! My hand sal hulle onderwerp!’+
10 U het met u asem geblaas, en die see het hulle bedek.+
Hulle het soos lood in die onstuimige waters gesink.
11 Wie onder die gode is soos u, o Jehovah?+
Wie is soos u, magtig in heiligheid?+
Die Een wat met lofliedere gevrees moet word, die Een wat wonders doen.+
12 U het u regterhand uitgesteek, en die aarde het hulle ingesluk.+
13 In u lojale liefde het u die volk gelei wat u verlos het.+
In u krag sal u hulle na u heilige woonplek lei.
Al die inwoners van Kanaän sal mismoedig wees.+
16 Vrees en angs sal hulle oorval.+
Weens die grootheid van u arm sal hulle so bewegingloos wees soos ’n klip,
totdat u volk verbytrek, o Jehovah,
17 U sal hulle bring en hulle plant op die berg van u erfdeel,+
die vaste plek wat u gereedgemaak het vir u om in te woon, o Jehovah,
’n heiligdom, o Jehovah, wat u hande opgerig het.
18 Jehovah sal vir ewig en altyd as koning regeer.+
19 Toe Farao se perde met sy strydwaens en sy perderuiters in die see ingegaan het,+
het Jehovah die waters van die see oor hulle laat terugvloei,+
maar die Israeliete het op droë grond deur die see geloop.”+
20 Toe het die profetes Mirjam, Aäron se suster, ’n tamboeryn in haar hand geneem, en al die vrouens het haar gevolg met tamboeryne en met danse. 21 Mirjam het gesing in antwoord op die manne se lied:
22 Later het Moses Israel weg van die Rooisee gelei, en hulle het na die wildernis van Sur gegaan en drie dae lank in die wildernis geloop, maar hulle het geen water gevind nie. 23 Hulle het by Mara*+ gekom, maar hulle kon nie die water van Mara drink nie omdat dit bitter was. Daarom het hy dit Mara genoem. 24 Die volk het toe teen Moses begin kla+ en gevra: “Wat moet ons drink?” 25 Hy het tot Jehovah geroep,+ en Jehovah het hom na ’n boom gelei. Toe hy dit in die water gooi, het die water soet geword.
Daar het Hy vir hulle ’n wetsvoorskrif en ’n wetlike presedent vasgestel, en daar het Hy hulle getoets.+ 26 Hy het gesê: “As julle goed na die stem van Jehovah julle God luister en doen wat reg is in sy oë en aandag skenk aan sy gebooie en al sy wetsvoorskrifte onderhou,+ sal ek nie enige van die siektes oor julle bring wat ek oor die Egiptenare gebring het nie,+ want ek, Jehovah, maak julle gesond.”+
27 Daarna het hulle by Elim gekom, waar daar 12 waterfonteine en 70 palmbome was. Toe het hulle daar by die water kamp opgeslaan.