Numeri

10 Jehovah het toe vir Moses gesê: 2 “Maak vir jou twee trompette+ van silwer. Vorm dit met ’n hamer, en gebruik die trompette om die gemeenskap van Israel bymekaar te roep en om die kampe te laat opbreek. 3 Wanneer daar op albei geblaas word, moet die hele gemeenskap van Israel na jou toe kom by die ingang van die tent van samekoms.+ 4 As daar op net een geblaas word, moet slegs die hoofmanne, die hoofde van die duisende van Israel, na jou toe kom.+

5 “Wanneer julle ’n wisselende trompetsein gee, moet die kampe wat aan die oostekant is,+ vertrek. 6 Wanneer julle ’n tweede keer ’n wisselende trompetsein gee, moet die kampe wat aan die suidekant is,+ vertrek. Hulle moet so ’n trompetsein gee elke keer wanneer een van die groepe vertrek.

7 “En wanneer julle die gemeente bymekaarroep, moet julle op die trompette blaas,+ maar moenie ’n wisselende sein gee nie. 8 Aäron se seuns, die priesters, moet op die trompette blaas,+ en die gebruik van die trompette sal in al julle geslagte ’n permanente wetsbepaling vir julle wees.

9 “As julle in julle land oorlog maak teen ’n vyand wat julle onderdruk, moet julle ’n oorlogsein op die trompette blaas,+ en Jehovah julle God sal aan julle dink en julle van julle vyande red.

10 “En by julle vreugdevolle geleenthede+ – julle feeste+ en die begin van julle maande – moet julle op die trompette blaas wanneer julle brandoffers+ en vrede-offers*+ offer. Hulle sal vir julle dien as ’n herinnering voor julle God. Ek is Jehovah julle God.”+

11 En in die tweede jaar, in die tweede maand, op die 20ste dag van die maand,+ het die wolk opgelig van die tabernakel+ van die Getuienis af. 12 Toe het die Israeliete uit die wildernis Siʹnai begin vertrek in die volgorde wat vir hulle vasgestel is,+ en die wolk het in die wildernis Paran+ tot stilstand gekom. 13 Dit was die eerste keer dat hulle vertrek het volgens die bevel wat Jehovah deur middel van Moses gegee het.+

14 Die driestamgroep van die kamp van die kinders van Juda het dus eerste vertrek volgens hulle afdelings,* en Nagson,+ die seun van Amminaʹdab, was oor daardie driestamgroep. 15 Netaʹnel,+ die seun van Suar, was oor die afdeling van die stam van die kinders van Isʹsaskar. 16 Eliʹab,+ die seun van Helon, was oor die afdeling van die stam van die kinders van Seʹbulon.

17 Toe is die tabernakel afgebreek+ en het die seuns van Gerson+ en die seuns van Meraʹri,+ wat die tabernakel gedra het, vertrek.

18 Daarna het die driestamgroep van die kamp van Ruben volgens hulle afdelings* vertrek, en Eliʹsur,+ die seun van Sedeʹür, was oor daardie driestamgroep. 19 Seluʹmiël,+ die seun van Suriʹsaddai, was oor die afdeling van die stam van die kinders van Siʹmeon. 20 Eljaʹsaf,+ die seun van Deʹhuel, was oor die afdeling van die stam van die kinders van Gad.

21 Toe het die Kehatiete, wat die voorwerpe van die heiligdom gedra het,+ vertrek. Die tabernakel moes opgerig wees teen die tyd dat hulle by hulle bestemming aangekom het.

22 Toe het die driestamgroep van die kamp van die kinders van Eʹfraim volgens hulle afdelings* vertrek, en Elisaʹma,+ die seun van Ammiʹhud, was oor daardie driestamgroep. 23 Gamaʹliël,+ die seun van Pedaʹsur, was oor die afdeling van die stam van die kinders van Manasʹse. 24 Abiʹdan,+ die seun van Gideoʹni, was oor die afdeling van die stam van die kinders van Benjamin.

25 Toe het die driestamgroep van die kamp van die kinders van Dan volgens hulle afdelings* vertrek en die agterhoede* gevorm vir al die kampe, en Ahiëser,+ die seun van Ammiʹsaddai, was oor daardie driestamgroep. 26 Paʹgiël,+ die seun van Ogran, was oor die afdeling van die stam van die kinders van Aser. 27 Ahiʹra,+ die seun van Enan, was oor die afdeling van die stam van die kinders van Nafʹtali. 28 Dit was die volgorde waarin die Israeliete en hulle afdelings* vertrek het.+

29 Toe het Moses vir Hobab, die seun van Moses se skoonpa, Reʹhuel,*+ die Midianiet, gesê: “Ons vertrek na die plek waarvan Jehovah gesê het: ‘Ek sal dit aan julle gee.’+ Kom tog saam met ons,+ en ons sal jou goed behandel, want Jehovah het goeie dinge vir Israel belowe.”+ 30 Maar hy het vir hom gesê: “Ek sal nie saamgaan nie. Ek sal na my eie land en na my familie teruggaan.” 31 Toe het hy gesê: “Moet ons asseblief nie verlaat nie, want jy weet waar ons in die wildernis moet kamp opslaan, en jy kan ons gids* wees. 32 En as jy saam met ons kom,+ sal ons die goedheid wat Jehovah aan ons betoon, beslis ook aan jou betoon.”

33 Toe het hulle van die berg van Jehovah+ af vertrek en drie dae lank gereis. En gedurende hierdie reis van drie dae het die ark+ van Jehovah se verbond vooruitgegaan om vir hulle ’n rusplek uit te soek.+ 34 En Jehovah se wolk+ was gedurende die dag oor hulle wanneer hulle van die kampplek af vertrek het.

35 Elke keer wanneer die Ark verskuif is, het Moses gesê: “Staan op, o Jehovah,+ en laat u vyande verstrooi word, en laat dié wat u haat, voor u wegvlug.” 36 En wanneer dit gerus het, het hy gesê: “Keer tog terug, o Jehovah, na die tallose duisende van Israel.”+