“Hou dié in gedagte wat die leiding onder julle neem”

HIERDIE woorde van die apostel Paulus in Hebreërs 13:7 kan ook vertaal word met: “Hou dié in gedagte wat julle bestuurders is.” Van Pinkster 33 HJ af het die getroue apostels van die Here Jesus Christus hierdie rol as ’n bestuursliggaam vervul. Hulle het die leiding daarin geneem om riglyne aan die pas gestigte Christengemeente te voorsien (Hand. 6:2-4). Teen omstreeks 49 HJ is hierdie bestuursliggaam vergroot en het dit nie meer net Jesus se apostels ingesluit nie. Toe ’n besluit oor die besnydenis geneem moes word, het die bestuursliggaam uit “die apostels en ouer manne in Jerusalem” bestaan (Hand. 15:1, 2). Dit was hulle verantwoordelikheid om aandag te skenk aan sake wat alle Christene geraak het. Hulle het briewe en voorskrifte uitgestuur, wat die gemeentes versterk het en dit vir die dissipels moontlik gemaak het om verenig te bly in denke en optrede. Die gemeentes was gehoorsaam aan die riglyne van die bestuursliggaam en was onderdanig aan hulle, en gevolglik is hulle deur Jehovah geseën en was hulle voorspoedig.—Hand. 8:1, 14, 15; 15:22-31; 16:4, 5; Heb. 13:17.

² Ná die dood van die apostels het die groot afvalligheid begin (2 Tess. 2:3-12). Soos Jesus in sy gelykenis, of illustrasie, oor die koring en die onkruid voorspel het, is onkruid (naamchristene) tussen die koring (gesalfde Christene) gesaai. Deur die eeue heen is die groepe toegelaat om sy aan sy te groei tot die oestyd toe, “’n voleinding van ’n stelsel van dinge” (Matt. 13:24-30, 36-43). Individuele gesalfde Christene het gedurende hierdie tyd steeds Jesus se guns geniet, maar daar was nie ’n bestuursliggaam nie, geen duidelik identifiseerbare kanaal op die aarde wat Jesus gebruik het om sy volgelinge leiding te gee nie (Matt. 28:20). Hy het egter voorspel dat daar ’n verandering gedurende die oestyd sou plaasvind.

³ “Wie is werklik die getroue en verstandige slaaf?” Met hierdie vraag het Jesus Christus ’n illustrasie ingelei wat deel is van “die teken” wat hy oor “die voleinding van die stelsel van dinge” gegee het (Matt. 24:3, 42-47). Jesus het aangedui dat hierdie getroue slaaf besig sou wees om geestelike voedsel “op die regte tyd” aan God se volk te voorsien. Net soos Jesus ’n groep manne—eerder as ’n individu—gebruik het om die leiding in die eerste eeu te neem, is die getroue slaaf wat Jesus gedurende die voleinding van die stelsel van dinge gebruik ook nie een man nie.

⁴ Wie is deur Jesus aangestel om sy volgelinge te voed? Dit is net gepas dat hy gesalfde Christene op die aarde gebruik. Die Bybel sê dat hulle “’n koninklike priesterdom” is wat die opdrag ontvang het om “‘die voortreflikhede alom bekend [te] maak’ van die een wat [hulle] uit die duisternis tot in sy wonderbare lig geroep het” (1 Pet. 2:9; Mal. 2:7; Op. 12:17). Maak alle gesalfdes op die aarde deel uit van die getroue slaaf? Nee. Toe Jesus wonderdadig fisiese voedsel voorsien het aan ’n skare van sowat 5 000 mans, buiten vroue en jong kinders, het hy dit aan die dissipels uitgedeel, en die dissipels weer aan die skare (Matt. 14:19). Hy het baie deur middel van ’n klein groepie gevoed. Vandag voorsien hy geestelike voedsel op ’n soortgelyke wyse.

⁵ “Die getroue bestuurder, die verstandige,” bestaan dus uit ’n klein groepie gesalfde broers wat gedurende Christus se teenwoordigheid direk betrokke is by die voorbereiding en voorsiening van geestelike voedsel (Luk. 12:42). Regdeur die laaste dae het die gesalfde broers wat “die getroue en verstandige slaaf” uitmaak, saam by die hoofkwartier van Jehovah se Getuies gedien. Vandag is hierdie gesalfde broers die Bestuursliggaam van Jehovah se Getuies.

⁶ Christus gebruik hierdie liggaam om inligting oor die vervulling van Bybelprofesieë te publiseer en om tydige riglyne oor die toepassing van Bybelbeginsels in ons daaglikse lewe te gee. Hierdie geestelike voedsel word deur middel van die plaaslike gemeentes van Jehovah se Getuies versprei (Jes. 43:10; Gal. 6:16). In Bybeltye was ’n vertroude slaaf ’n bestuurder van ’n huishouding. So ook is die getroue en verstandige slaaf die verantwoordelikheid gegee om die huisgesin van die geloof te bestuur. Die getroue slaaf hou dus ook toesig oor materiële bates, die predikingswerk, byeenkomsprogramme, die aanstelling van opsieners om na verskeie pligte om te sien en die produksie van Bybellektuur—alles tot voordeel van die “huisknegte”.—Matt. 24:45.

⁷ Wie is die “huisknegte”? Eenvoudig gestel, dit is diegene wat gevoed word. Eers was al die huisknegte gesalfdes. Later het die huisknegte ook die groot menigte “ander skape” ingesluit (Joh. 10:16). Albei groepe voed hulle met die geestelike voedsel wat deur die getroue slaaf voorsien word.

⁸ Wanneer Jesus tydens die groot verdrukking kom om oordeel oor hierdie goddelose stelsel uit te spreek en te voltrek, sal hy die getroue slaaf “oor al sy besittings aanstel” (Matt. 24:46, 47). Diegene wat die getroue slaaf uitmaak, sal hulle hemelse beloning ontvang. Saam met die res van die 144 000 sal hulle Christus se hemelse gesag deel. Hoewel daar nie meer ’n getroue en verstandige slaaf op aarde sal wees nie, sal Jehovah en Jesus leiding voorsien aan die aardse onderdane van die Messiaanse Koninkryk deur middel van diegene wat as “vorste” aangestel sal word.—Ps. 45:16.

⁹ Daar is baie redes waarom ons ‘dié in gedagte moet hou wat die leiding neem’ en vertroue in hulle moet stel. Watter voordele hou dit in as ons dit doen? Die apostel Paulus het gesê: “Hulle waak oor julle siel as dié wat rekenskap sal gee; sodat hulle dit met vreugde kan doen en nie met ’n gesug nie, want dit sal vir julle skadelik wees” (Heb. 13:17). Dit is noodsaaklik dat ons gehoorsaam en onderdanig is aan die riglyne van diegene wat die leiding onder ons neem, aangesien hulle oor ons waak ter wille van ons geestelike beskerming en welsyn.

¹⁰ Soos opgeteken in 1 Korintiërs 16:14, het Paulus gesê: “Laat al julle aangeleenthede in liefde geskied.” Besluite wat ten behoewe van God se volk geneem word, is op hierdie verhewe eienskap van liefde gegrond. Eerste Korintiërs 13:4-8 sê die volgende oor liefde: “Die liefde is lankmoedig en goedhartig. Die liefde is nie jaloers nie, dit praat nie groot nie, raak nie opgeblase nie, gedra hom nie onwelvoeglik nie, soek nie sy eie belang nie, raak nie ergerlik nie. Dit hou nie boek van die kwaad nie. Dit is nie bly oor onregverdigheid nie, maar is bly saam met die waarheid. Dit verdra alles, glo alles, hoop alles, verduur alles. Die liefde faal nooit nie.” Aangesien liefde die grondslag is van al die besluite wat tot voordeel van Jehovah se knegte geneem word, het ons alle rede om veilig te voel onder sulke leiding. Verder is die leiding wat ons ontvang eintlik ’n weerspieëling van Jehovah se liefde.

¹¹ Soos in die eerste eeu, gebruik Jehovah onvolmaakte manne om sy volk van leiding te voorsien. Ja, Jehovah het dikwels onvolmaakte mense gebruik om sy wil uit te voer. Noag het ’n ark gebou en oor die komende vernietiging van sy dag gepreek (Gen. 6:13, 14, 22; 2 Pet. 2:5). Moses is aangestel om Jehovah se volk uit Egipte uit te lei (Eks. 3:10). Onvolmaakte manne is geïnspireer om die Bybel te skryf (2 Tim. 3:16; 2 Pet. 1:21). Die feit dat Jehovah vandag onvolmaakte manne gebruik om die predikings- en dissipelmaakwerk te rig, verswak nie ons vertroue in God se organisasie nie. Dit versterk ons eerder omdat ons weet dat alles wat die organisasie bereik alleenlik met Jehovah se steun moontlik is. Die talle ontberinge en ander ondervindinge wat die getroue slaaf al deurgemaak het, toon dat God se gees sake rig. Oorvloedige seëninge is op die sigbare deel van Jehovah se hedendaagse organisasie uitgestort. En daarom ondersteun ons dit ten volle en vertrou ons dit.

¹² Dié wat in verantwoordelike posisies in die gemeente aangestel word, toon hulle vertroue deur die verpligtinge wat met hulle aanstelling gepaardgaan, vreugdevol te aanvaar en getrou na te kom (Hand. 20:28). As Koninkryksverkondigers neem ons ywerig deel aan die werk om van huis tot huis te gaan, herbesoeke te doen en tuisbybelstudies te hou (Matt. 24:14; 28:19, 20). Om ten volle baat te vind by die ryk geestelike voedsel wat deur die getroue slaaf voorsien word, berei ons voor vir ons Christelike vergaderinge, insluitende byeenkomste, en woon ons hulle by. Ons vind grootliks baat by die wedersydse aanmoediging wat plaasvind wanneer ons met ons broers by hierdie Christelike vergaderinge assosieer.—Heb. 10:24, 25.

¹³ Wanneer ons die organisasie met ons materiële bydraes ondersteun, toon ons dat ons dit vertrou (Spr. 3:9, 10). Wanneer ons sien dat ons broers materieel gebrek ly, help ons hulle dadelik (Gal. 6:10; 1 Tim. 6:18). Ons doen dit in ’n gees van broederliefde, en ons is altyd op die uitkyk na geleenthede om vir Jehovah en sy organisasie te toon dat ons die goedheid wat ons ontvang, waardeer.—Joh. 13:35.

¹⁴ Ons toon ook dat ons die organisasie vertrou deur hulle besluite te ondersteun. Dit sluit in dat ons nederig die leiding volg van diegene wat in posisies van toesig geplaas is, soos kringopsieners en gemeentelike ouer manne. Hierdie broers word ingesluit by “dié wat die leiding onder [ons] neem”, aan wie ons gehoorsaam en onderdanig moet wees (Heb. 13:7, 17). Al verstaan ons nie ten volle wat die redes vir sekere besluite is nie, weet ons dat dit ons tot blywende voordeel sal strek as ons dit ondersteun. Gevolglik seën Jehovah ons vir ons gehoorsaamheid aan sy Woord en aan sy organisasie. Ons toon sodoende ons onderdanigheid aan die Heer, Jesus Christus.

¹⁵ Ja, ons het alle rede om die getroue en verstandige slaaf te vertrou. Satan, die god van hierdie stelsel van dinge, doen alles in sy vermoë om Jehovah se naam en organisasie oneer aan te doen (2 Kor. 4:4). Moenie ’n slagoffer van Satan se bose taktiek word nie! (2 Kor. 2:11). Hy weet dat daar nog net “’n kort tydjie” oor is voordat hy in die afgrond gewerp sal word, en hy is vasbeslote om soveel van Jehovah se volk as moontlik te kry om hulle rug op God te keer (Op. 12:12). Maar laat ons al hoe nader aan Jehovah kom namate Satan sy pogings verskerp. Mag ons ons vertroue stel in Jehovah en in die kanaal wat hy gebruik om sy volk vandag te rig. Wanneer ons dit doen, het dit ’n verenigde broederskap tot gevolg.