142-се йыр
Һәр төрлө кешегә вәғәзләйек
(1 Тимофейға 2:4)
Аллабыҙға оҡшағыбыҙ килә,
Ул кешеләргә бер тигеҙ ҡарай.
Һәр төрлө кеше ҡотолһон өсөн,
Ул уларҙы үҙ янына туплай.
(ҠУШЫМТА)
Мөһиме — кеше үҙе,
Йөҙө түгел — күңеле.
Хәбәр бар кешегә таратыла.
Ысынлап ҡайғыртҡанға,
Вәғәзләйбеҙ уларға:
«Һәр кем Алла дуҫы була ала».
Кеше ҡайҙа ғына осраһа ла,
Ниндәй генә тәьҫир ҡалдырмаһын,
Мөһиме — уның йөрәк торошо,
Аллабыҙ күргән эске донъяһы.
(ҠУШЫМТА)
Мөһиме — кеше үҙе,
Йөҙө түгел — күңеле.
Хәбәр бар кешегә таратыла.
Ысынлап ҡайғыртҡанға,
Вәғәзләйбеҙ уларға:
«Һәр кем Алла дуҫы була ала».
Был донъяны ҡалдырған кешене
Йәһүәбеҙ ихлас ҡабул итә.
Быны белдек, быны вәғәзләйбеҙ,
Һөйләйбеҙ беҙ һәр төрлө кешегә.
(ҠУШЫМТА)
Мөһиме — кеше үҙе,
Йөҙө түгел — күңеле.
Хәбәр бар кешегә таратыла.
Ысынлап ҡайғыртҡанға,
Вәғәзләйбеҙ уларға:
«Һәр кем Алла дуҫы була ала».
(Яхъя 12:32; Ғәм. 10:34; 1 Тим. 4:10; Тит. 2:11-ҙе лә ҡара.)