Ikaduhang Hari
6 Ang mga anak sa mga propeta+ miingon kang Eliseo: “Tan-awa! Naghuot mi sa among gipuy-an. 2 Palihog paadtoa mi sa Jordan. Pakuhaag kahoy ang matag usa kanamo ug magtukod mi didtog kapuy-an.” Siya miingon: “Lakaw.” 3 Usa kanila miingon: “Puwede bang mouban ka namo?” Siya miingon: “Mouban ko.” 4 Busa miuban siya kanila, ug sila nakaabot sa Jordan ug namutol ug mga kahoy. 5 Samtang nagputol ug kahoy ang usa kanila, ang ulo sa atsa nahulog sa tubig, ug siya misinggit: “Intawon, agalon ko, hinulaman ra kadto!” 6 Ang tawo sa matuod nga Diyos miingon: “Diin man nahulog?” Busa iyang gipakita kon diin kini nahulog. Unya nagputol siyag usa ka pirasong kahoy ug gilabay kini didto ug gipalutaw ang ulo sa atsa. 7 Siya miingon: “Kab-ota kana.” Busa iya kining gikab-ot ug gikuha.
8 Karon ang hari sa Sirya misulong sa Israel.+ Siya nakigsabot sa iyang mga alagad ug giingnan sila kon asa sila magkampo. 9 Unya ang tawo sa matuod nga Diyos+ nagpadalag mensahe ngadto sa hari sa Israel, nga nag-ingon: “Ayawg agi nianang dapita, kay diha moanha ang mga Siryanhon.” 10 Busa ang hari sa Israel nagpadalag mensahe sa iyang katawhan nga nagpuyo sa dapit nga gipasidaan kaniya sa tawo sa matuod nga Diyos. Siya nagsigeg pasidaan kaniya, ug wala siya moadto didto sa pipila ka higayon.*+
11 Tungod niini, nasuko pag-ayo ang* hari sa Sirya, maong iyang gipatawag ang iyang mga alagad ug giingnan: “Sultihi ko! Kinsa kanato ang dapig sa hari sa Israel?” 12 Unya usa sa iyang mga alagad miingon: “Wala, akong ginoong hari! Si Eliseo nga propeta sa Israel ang nagsulti sa hari sa Israel bahin sa mga butang nga imong gisulti didto sa imong kuwarto.”+ 13 Siya miingon: “Lakaw, sayra kon asa siya, aron magpadala kog mga tawo nga modakop kaniya.” Sa ulahi, gitaho kini kaniya: “Tua siya sa Dotan.”+ 14 Dihadiha nagpadala siya didtog mga kabayo ug mga karong panggubat, ingon man daghang sundalo; gabii sila nangadto ug ilang gilibotan ang siyudad.
15 Sa dihang ang tig-alagad sa tawo sa matuod nga Diyos mibangon sayo sa buntag ug migawas, iyang nakita nga ang siyudad gilibotag mga sundalo nga may mga kabayo ug mga karong panggubat. Dihadiha ang tig-alagad miingon: “Agalon ko! Unsay atong buhaton?” 16 Apan siya miingon: “Ayawg kahadlok!+ Kay mas daghan ang atong kauban kay sa ilang kauban.”+ 17 Unya si Eliseo miampo: “Oh Jehova, palihog bukha ang iyang mga mata aron siya makakita.”+ Dihadiha gibuka ni Jehova ang mga mata sa tig-alagad ug siya nakakita, ug tan-awa! ang kabukiran napunog nagkalayong mga kabayo ug mga karong panggubat+ nga naglibot kang Eliseo.+
18 Dihang milugsong na ang mga Siryanhon paingon kaniya, si Eliseo miampo kang Jehova: “Palihog, butai kining mga tawhana.”*+ Busa iya silang gibutaan, sumala sa gihangyo ni Eliseo. 19 Karon si Eliseo miingon kanila: “Dili kini ang dalan, ug dili kini ang siyudad. Sunod mo nako, ug tultolan mo nako sa tawo nga inyong gipangita.” Apan gidala niya sila sa Samaria.+
20 Pag-abot nila sa Samaria, si Eliseo miingon: “Oh Jehova, bukha ang ilang mga mata aron sila makakita.” Busa gibuka ni Jehova ang ilang mga mata, ug ilang nakita nga sila anaa sa Samaria. 21 Pagkakita sa hari sa Israel kanila, siya miingon kang Eliseo: “Pamatyon ba nako sila, amahan ko?” 22 Apan siya mitubag: “Ayaw silag patya. Patyon ba nimo ang imong mga nabihag pinaagi sa imong espada ug pana? Hatagi silag tinapay ug tubig aron sila makakaon ug makainom+ ug mamalik sa ilang ginoo.” 23 Busa naghikay siyag dakong kombira alang kanila, ug sila mikaon ug miinom, dayon iyang gipapauli sila ngadto sa ilang ginoo. Ug ang tigsulong nga mga Siryanhon+ wala na gyod mobalik sa yuta sa Israel.
24 Human niana, gitigom ni Ben-hadad nga hari sa Sirya ang tibuok niyang kasundalohan* ug miadto sa Samaria ug gilikosan kini.+ 25 Busa dihay dakong gutom+ sa Samaria, ug ilang gilikosan kini hangtod nga ang ulo sa asno+ mikantidad ug 80 ka pirasong plata, ug ang ikaupat nga bahin sa usa ka cab* sa iti sa salampati mikantidad ug 5 ka pirasong plata. 26 Samtang ang hari sa Israel miagi sa ibabaw sa paril, dihay babaye nga misinggit kaniya: “Tabangi mi, Oh akong ginoong hari!” 27 Siya miingon: “Kon wala ka tabangi ni Jehova, asa man ko makapangayog tabang alang nimo? Sa giokanan? Sa pug-anag bino o lana?” 28 Ang hari nangutana kaniya: “Unsay imong problema?” Siya mitubag: “Kining bayhana miingon nako, ‘Ihatag ang imong anak, ug ato siyang kan-on karon, ug ugma ang akong anak na pod.’+ 29 Busa giluto namo ang akong anak ug gikaon siya.+ Pagkaugma giingnan nako siya, ‘Ihatag ang imong anak aron ato siyang kan-on.’ Apan iyang gitagoan ang iyang anak.”
30 Pagkadungog gayod sa hari sa giingon sa babaye, gigisi niya ang iyang besti.+ Pag-agi niya sa ibabaw sa paril, nakita sa mga tawo nga nagsul-ob siyag sakong panapton sa ilalom sa iyang besti.* 31 Unya siya miingon: “Pahamtangan unta kog silot sa Diyos ug dugangan pa kana, kon dili nako punggotan karong adlawa si Eliseo nga anak ni Sapat!”+
32 Si Eliseo naglingkod sa iyang balay, ug ang mga ansiyano naglingkod uban kaniya. Ang hari nagpadalag tawo una kaniya, apan sa wala pa makaabot ang mensahero, si Eliseo miingon sa mga ansiyano: “Nakita ba ninyo nga ang anak sa mamumuno+ nagpadalag tawo aron punggotan ko? Inig-abot sa mensahero, isira ang pultahan, ug pugngi kini aron dili siya makasulod. Ang iyang ginoo nagsunod kaniya.” 33 Samtang siya nakigsulti pa kanila, ang mensahero miabot, ug ang hari miingon: “Kini nga katalagman gikan kang Jehova. Nganong maghulat pa man ko kang Jehova?”