Isaias
2 Kini nagpadalag mga mensahero agi sa dagat,
Nga motabok sa katubigan pinaagi sa mga sakayang papiro, nga nag-ingon:
“Panglakaw mo, kamong mga tulin nga mensahero,
Ngadto sa nasod sa mga tawong taas ug hamis ug pamanit,
Ngadto sa katawhan nga gikahadlokan sa tanang dapit,+
Ngadto sa nasod nga kusgan ug nagapangsakop,*
Kansang yuta gibanlas sa kasubaan.”
3 Kamong tanang molupyo sa yuta ug kamong mga residente sa yuta,
Ang inyong makita mahisama sa usa ka ilhanan* nga gipatindog sa kabukiran,
Ug makadungog mog tingog sama sa paghuyop ug budyong.
4 Kay kini ang giingon ni Jehova kanako:
“Magpabilin kong dili matugaw ug ako motan-aw* sa akong lig-on nga dapit,
Sama sa sulaw nga kainit uban sa kahayag sa adlaw,
Sama sa panganod sa yamog sa init nga panahon sa ting-ani.
5 Kay sa dili pa ang pag-ani,
Dihang ang pagpamulak natapos na ug ang bulak mahimong ubas nga nagkahinog,
Ang mga salingsing putlon pinaagig mga galab
Ug ang mga gaway kuhaon ug pamutlon.
6 Kining tanan ibilin alang sa mga langgam nga mandadagit diha sa kabukiran
Ug alang sa mga mananap sa yuta.
Pangan-on kini sa mga langgam nga mandadagit panahon sa ting-init,
Ug sa tanang mananap sa yuta panahon sa ting-ani.
7 Nianang panahona usa ka gasa ang dad-on ngadto kang Jehova sa mga panon,
Gikan sa nasod sa mga tawong taas ug hamis ug pamanit,
Gikan sa katawhan nga gikahadlokan sa tanang dapit,
Gikan sa nasod nga kusgan ug nagapangsakop,*
Kansang yuta gibanlas sa kasubaan
Ngadto sa dapit nga nagdala sa ngalan ni Jehova sa mga panon, ang Bukid sa Zion.”+