Job
20 Si Zopar+ nga Naamahanon mitubag:
2 “Wala ko mahimutang mao nga ako kang tubagon
Kay natugaw ang akong hunahuna.
4 Seguradong nahibalo na ka niini,
Kay sukad nga gilalang ang tawo* dinhi sa yuta,+
5 Ang kalipay sa daotan dili ra magdugay
6 Bisan kon ang iyang kabantog moabot sa langit
Ug ang iyang ulo mosangko sa panganod,
7 Siya mahanaw hangtod sa hangtod sama sa iyang kinalibang;
Kadtong pirmeng makakita kaniya moingon, ‘Hain na siya?’
8 Siya molupad sama sa damgo, ug dili na nila siya makit-an;
Siya mahanaw sama sa panan-awon sa kagabhion.
9 Ang mata nga nakakita kaniya dili na makakita kaniya pag-usab,
Ug siya dili na makit-an sa iyang dapit.+
10 Ang iya mismong mga anak magtinguha sa pag-uyon sa mga kabos,
Ug iyang iuli ang bahandi nga iyang gikuha sa uban.+
11 Ang iyang kabukogan sama ka lig-on nianang sa batan-on,
Apan siya mamatay uban ang tanan niyang kusog.
12 Kon ang paghimog daotan tam-is sa iyang baba,
Kon iya kining tagoan ilalom sa iyang dila,
13 Kon dimdimon niya kini ug dili iluwa
Hinuon iya kining giugom,
14 Ang iyang pagkaon moaslom sulod sa iyang tiyan;
Sa sulod niya, sama kinig hilo* sa mga kobra.
15 Gilamoy niya ang bahandi, apan kini iyang isuka;
Ipagawas kini sa Diyos gikan sa iyang tiyan.
17 Dili gayod niya makita ang kasapaan,
Ang bul-og sa dugos ug mantekilya.
18 Iuli niya ang iyang mga butang ug dili niya kini magamit;*
Dili niya mapahimuslan ang iyang bahandi.+
19 Kay iyang gidaogdaog ug gipasagdan ang mga kabos;
Iyang giilog ang balay nga dili siyay nagtukod.
20 Apan siya dili mobatig kalinaw;
Ang iyang bahandi dili makahatag kaniyag kaikyasan.
21 Wala nay nahibilin nga iyang malamoy;
Mao nga ang iyang pagkamauswagon dili magdugay.
22 Dihang moabot sa tayuktok ang iyang bahandi, siya malumos sa kabalaka;
Ang tanang kaalaotan modangat kaniya.
23 Samtang ginabusog niya ang iyang tiyan,
Ipadangat sa Diyos* ang iyang nagsilaob nga kasuko ngadto kaniya,
Ang daotang mga butang modangat kaniya samag ulan.
24 Kon siya makaikyas sa puthaw nga hinagiban,
Ang mga udyong gikan sa busogan nga tumbaga moigo kaniya.
25 Iyang ibton sa iyang likod ang udyong,
Ang sinawng hinagiban nga mitaop sa iyang apdo,
Ug siya malisang pag-ayo.+
26 Ang iyang bahandi isalibay ngadto sa kangitngitan;
Ang kalayo nga walay tawong naghuyop molamoy kaniya;
Kadtong makapabiling buhi diha sa iyang tolda makaagom ug kalamidad.
27 Ipadayag sa langit ang iyang kasaypanan;
Ang yuta motestigo batok kaniya.
29 Mao kini ang madawat sa tawong daotan gikan sa Diyos,
Ang panulondon nga gimando sa Diyos alang kaniya.”