Ikaduhang Samuel
14 Karon, nasayran ni Joab nga anak ni Zeruia+ nga ang hari gimingaw kang Absalom.+ 2 Busa gipaadtoan ug gipakuha ni Joab sa Tekoa+ ang usa ka maalamong babaye ug giingnan siya: “Palihog, pagpakaaron-ingnon nga nagbangotan ka ug pagsul-ob ug besti sa pagbangotan, ug ayaw panghaplas ug lana.+ Kunohay dugay na kang nagbangotan tungod sa usa ka tawong namatay. 3 Unya adto sa hari ug isulti kini kaniya.” Busa gisultihan siya ni Joab kon unsay iyang isulti.*
4 Ang babayeng Tekoahanon miadto sa hari ug miyukbo ug mihapa ug miingon: “Tabangi ko, Oh hari!” 5 Ang hari miingon kaniya: “Unsay nahitabo?” Siya mitubag: “Balo na intawon ko; patay na ang akong bana. 6 Ug ang imong alagad may duha ka anak nga lalaki, ug silang duha nagbugnoay didto sa uma. Walay laing tawo didto nga makaulang kanila, ug ang usa nagpatay sa usa. 7 Karon, ang tibuok banay mibatok sa imong alagad ug sila miingon, ‘Itugyan kanamo ang nagpatay sa iyang igsoon, aron amo siyang patyon ingong bugti sa kinabuhi sa iyang igsoon.+ Patyon namo siya bisag siya na lang ang manununod!’ Gusto nilang patyon ang nahibilin nakong anak. Akong ginoo, siya na lang ang bugtong nakong paglaom. Kon molampos sila, ilang mapapas ang ngalan sa akong bana ug wala na siyay mahibilin nga kaliwat* sa yuta.”
8 Unya ang hari miingon sa babaye: “Pauli sa imong balay, ug magpagawas kog mando labot kanimo.” 9 Ang babayeng Tekoahanon miingon sa hari: “Oh akong ginoong hari, ako ug ang panimalay sa akong amahan manubag sa kasaypanan sa akong anak, samtang ang hari ug ang iyang trono inosente.” 10 Unya ang hari miingon: “Kon duna pay mosultig dili maayo batok kanimo, dad-a siya kanako, ug dili na ka niya samokon pag-usab.” 11 Apan siya miingon: “Hinumdoman unta sa hari si Jehova nga imong Diyos, aron ang tigpanimalos sa dugo+ dili maghimog kadaot ug dili niya mapatay ang akong anak.” Ang hari miingon: “Ingon nga si Jehova buhi,+ walay bisan usa ka buhok sa imong anak nga mahulog sa yuta.” 12 Karon ang babaye miingon: “Akong ginoong hari, duna pa unta koy gustong isulti nimo.” Busa siya miingon: “Sulti!”
13 Ang babaye miingon: “Nganong milihok ka sa paagi nga makadaot sa katawhan sa Diyos?+ Kay imong giabog ang imong kaugalingong anak ug wala nimo siya pabalika, ikaw mismo sad-an sumala sa imong gisulti.+ 14 Kay kita mangamatay gayod ug mahisamag tubig nga giyabo sa yuta, nga dili na makuhag balik. Apan ang Diyos dili mokuhag kinabuhi.* Hinuon, tagdon niya ang mga pasikaranan nga ang usa nga giabog mahibalik kaniya. 15 Mianhi ko aron isulti kini sa akong ginoong hari kay nahadlok ko sa katawhan. Busa ang imong alagad miingon, ‘Palihog, pasultiha ko sa hari. Tingali ihatag sa hari ang hangyo sa iyang ulipon. 16 Ang hari mamati unta ug luwason ang iyang ulipon gikan sa kamot sa tawo nga nagtinguha sa pagpapha kanako ug sa nahibilin nakong anak gikan sa panulondon nga gihatag kanamo sa Diyos.’+ 17 Unya ang imong alagad miingon, ‘Hinaot ang pulong sa akong ginoong hari makahatag kanakog kahupayan,’ kay ang akong ginoong hari nahisamag anghel sa matuod nga Diyos sa pag-ila sa maayo ug sa daotan. Hinaot si Jehova nga imong Diyos magauban kanimo.”
18 Karon ang hari miingon sa babaye: “Palihog, ayaw ililong kanako ang bisan unsa nga akong ipangutana kanimo.” Ang babaye miingon: “Palihog sulti, akong ginoong hari.” 19 Unya ang hari nangutana: “Si Joab ba ang nagsugo kanimo niining tanan?”+ Ang babaye mitubag: “Ingon nga ikaw buhi, Oh akong ginoong hari, husto ang giingon sa akong ginoong hari, kay ang imong alagad nga si Joab mao ang nagsugo kanako, ug gikan kaniya ang tanang gisulti sa imong alagad. 20 Gibuhat kini sa imong alagad nga si Joab aron mausab ang imong panglantaw sa kahimtang, apan ang akong ginoo dunay kaalam nga sama nianang sa anghel sa matuod nga Diyos ug siya nahibalo sa tanang nagakahitabo sa yuta.”
21 Unya ang hari miingon kang Joab: “Sige, buhaton nako kini.+ Lakaw, dad-a pagbalik ang batan-ong si Absalom.”+ 22 Busa si Joab miyukbo ug mihapa ug iyang gidayeg ang hari. Si Joab miingon: “Karong adlawa nasayran sa imong alagad nga ikaw may pag-uyon kanako, Oh akong ginoong hari, kay gihatag sa hari ang gihangyo sa iyang alagad.” 23 Unya si Joab mitindog ug miadto sa Gesur+ ug iyang gidala si Absalom sa Jerusalem. 24 Apan ang hari miingon: “Papaulia siya sa iyang balay, apan dili siya makakita sa akong nawong.” Busa si Absalom mipauli sa iyang balay, ug siya wala makakita sa nawong sa hari.
25 Sa tibuok Israel, walay lalaki nga ingon ka dinayeg sa iyang kaguwapo sama kang Absalom. Walay ikasaway kaniya gikan sa iyang lapalapa hangtod sa iyang alimpulo. 26 Dihang siya magpatupi—kay kinahanglan man niya kining himoon sa kataposan sa matag tuig tungod sa kabug-at sa iyang buhok—ang iyang buhok motimbang ug 200 ka siklo* sumala sa pangtimbang nga bato sa hari.* 27 Si Absalom dunay tulo ka anak nga lalaki+ ug usa ka anak nga babaye nga ginganlag Tamar. Siya guwapa kaayo.
28 Ug si Absalom nagpadayon sa pagpuyo sa Jerusalem sulod sa duha ka tuig, apan siya wala makakita sa nawong sa hari.+ 29 Busa gipatawag ni Absalom si Joab aron dad-on siya ngadto sa hari, apan si Joab wala moadto kang Absalom. Unya gipatawag niya siya sa ikaduhang higayon, ug siya wala gihapon moadto. 30 Sa kataposan siya miingon sa iyang mga alagad: “Ang yuta ni Joab tapad sa akoa, ug didto duna siyay sebada. Lakaw, daobi kini.” Busa gidaoban sa mga alagad ni Absalom ang yuta. 31 Tungod niana, si Joab miadto sa balay ni Absalom ug miingon kaniya: “Nganong gidaoban man sa imong mga alagad ang akong yuta?” 32 Si Absalom miingon kang Joab: “Tan-awa! Gipadala nako kini nga mensahe kanimo, ‘Ari diri kay paadtoon ka nako sa hari aron ingnon siya: “Nganong mianhi pa ko gikan sa Gesur?+ Mas maayo pag nagpabilin na lang ko didto. Karon pakit-a ko sa nawong sa hari, ug kon sad-an ko, angay ko niyang patyon.”’”
33 Busa si Joab miadto sa hari ug iya kining gisulti kaniya. Unya gipatawag niya si Absalom. Siya miadto sa hari ug miyukbo ug mihapa atubangan sa hari. Unya ang hari mihalok kang Absalom.+