Job

 2 “Kombinsido ba kaayo ka nga husto ka mao nga moingon ka,

‘Mas matarong ko kay sa Diyos’?+

 4 Ako motubag kanimo

Ug sa imong mga higala+ nga uban nimo.

 5 Hangad sa langit,

Tan-awa ang mga panganod,+ nga mas taas pa kay kanimo.

 7 Kon matarong ka, unsay imong ikahatag kaniya;

Unsay iyang madawat gikan kanimo?+

 8 Ang imong pagkadaotan makaapektar lang sa tawo nga sama nimo,

Ug ang imong pagkamatarong makaapektar lang sa anak sa tawo.

 9 Ang mga tawo motuaw dihang sila gidaogdaog pag-ayo;

Sila motuaw alang sa kahupayan gikan sa pagdominar* sa mga gamhanan.+

10 Apan walay moingon, ‘Hain ang Diyos, ang akong Dakong Magbubuhat,+

Ang usa nga nagahatag ug katarongan sa pag-awit panahon sa kagabhion?’+

11 Siya nagtudlo kanato+ ug labaw pa kay sa iyang gitudlo sa mga mananap sa yuta,+

Ug siya naghimo kanatong mas maalamon kay sa mga langgam sa kalangitan.

12 Ang mga tawo motuaw, apan dili siya motubag,+

Tungod sa garbo sa mga daotan.+

13 Sa pagkatinuod, ang Diyos dili mamati sa walay pulos nga pagtuaw;*+

Ang Labing Gamhanan dili magtagad niana.

15 Kay siya wala man magpatawag ug husay tungod sa kasuko;

Wala usab niya tagda ang imong pagpatakag sulti.+

16 Ang pagbuka ni Job sa iyang baba walay pulos;

Daghan siyag gisulti apan wala siyay tinuod nga kahibalo.”+