Awit ni Solomon
8 “Kon igsoong lalaki lang unta ti ka,
Nga nagsuso sa akong inahan!
Halokan ka nako+ kon makit-an ti ka sa gawas,
Ug walay motamay nako.
Paimnon ti kag bino nga gisagolag mga yerba,
Ang bag-ong duga sa mga granada.
4 Panumpa mo nako, Oh mga anak nga babaye sa Jerusalem:
Ayawg pukawa ang akong gugma hangtod nga kini mopitik na.”+
5 “Kinsa nang babaye nga nagpaingon dinhi gikan sa kamingawan,
Nga naggunit sa iyang minahal?”
“Ilalom sa kahoyng mansanas gipukaw ti ka.
Didto nagbati ang imong inahan
Dihang siya nanganak nimo.
6 Ibutang ko ingong selyo sa imong kasingkasing,
Ingong selyo sa imong bukton,
Kay ang gugma sama ka kusgan sa kamatayon,+
Ug ang eksklusibong debosyon sama ka lig-on sa Lubnganan.*
Nagdilaab ang kalayo niini, ang kalayo ni Jah.*+
Kon itanyag sa usa ka tawo ang tanang bahandi sa iyang balay para sa gugma,
Tamayon gayod kini.”*
Unsay buhaton namo para sa among manghod
Sa adlaw nga siya pamalayehan?”
9 “Kon paril siya,
Butangan namog plata ang ibabaw niya,
Apan kon pultahan siya,
Alihan namo siyag tabla nga sedro.”
10 “Paril ko,
Ug ang akong mga suso samag mga torre.
Busa sa iyang mga mata ako samag babaye
Nga nakakaplag ug kalinaw.
11 Dunay ubasan si Solomon+ sa Baal-hamon.
Gisalig niya ang ubasan sa mga tig-atiman.
Ang matag usa mohatag ug usa ka libong pirasong plata para sa bunga niini.
12 Naa koy ubasan ug akoa lang kini.
Oh Solomon, imoha na lang ang usa ka libong pirasong plata,*
Ug ang duha ka gatos ka plata para sa mga nag-atiman sa imong ubasan.”
Padungga ko niana.”+