Genesis
48 Wala madugay, si Jose giingnan: “Nagluya na ang imong amahan.” Busa siya miadto kang Jacob uban sa iyang duha ka anak nga si Manases ug Epraim.+ 2 Unya may misulti kang Jacob: “Gianhi ka sa imong anak nga si Jose.” Busa si Israel naningkamot sa paglingkod sa iyang higdaanan. 3 Ug si Jacob miingon kang Jose:
“Ang Diyos nga Labing Gamhanan nagpakita nako sa Luz sa yuta sa Canaan ug nagpanalangin nako.+ 4 Ug siya miingon, ‘Padaghanon nako ang imong kaliwat, ug himoon ka nako nga usa ka pundok sa mga katawhan,+ ug ihatag nako kining yutaa sa imong kaliwat* aron panag-iyahon nila hangtod sa panahong walay tino.’+ 5 Ang imong duha ka anak nga natawo dinhi sa Ehipto sa wala pa ko moanhi isipon nako nga akoa.+ Si Epraim ug Manases mahimong akong mga anak sama kang Ruben ug Simeon.+ 6 Apan ang mga anak nga matawo sunod kanila maimoha. Tawgon sila sa ngalan sa ilang mga igsoon diha sa ilang panulondon.+ 7 Ug dihang mibiya ko sa Padan, namatay si Raquel+ sa akong kiliran didto sa Canaan, samtang layolayo pa mi sa Eprat.+ Busa gilubong nako siya didto samtang nagpaingon sa Eprat, nga mao ang Betlehem.”+
8 Dayon nakita ni Israel ang mga anak ni Jose, ug nangutana: “Kinsa ni sila?” 9 Si Jose mitubag sa iyang amahan: “Sila ang akong mga anak nga gihatag sa Diyos kanako niining dapita.”+ Busa siya miingon: “Palihog paduola sila nako aron mapanalanginan nako sila.”+ 10 Karon ang mga mata ni Israel halap na tungod sa katigulangon, ug dili na kaayo siya makakita. Busa gidala sila ni Jose duol kaniya, ug iya silang gihagkan ug gigakos. 11 Si Israel miingon kang Jose: “Wala ko magtuo nga makita pa ti ka,+ apan gitugot sa Diyos nga makita ti ka ug ang imong kaliwat.”* 12 Unya gikuha sila ni Jose gikan sa mga tuhod ni Israel, ug siya miyukbo sa yuta.
13 Karon silang duha gigunitan ni Jose, si Epraim+ diha sa iyang tuong kamot aron maadto siya sa wala ni Israel, ug si Manases+ diha sa iyang walang kamot aron maadto siya sa tuo ni Israel, ug gipaduol niya sila kaniya. 14 Apan gipatong ni Israel ang iyang tuong kamot sa ulo ni Epraim, bisan tuod siya ang manghod, ug ang iyang walang kamot sa ulo ni Manases. Gituyo niya pagbutang ang iyang mga kamot niining paagiha, bisan pag nahibalo siya nga si Manases ang panganay.+ 15 Unya iyang gipanalanginan si Jose ug miingon:+
“Ang matuod nga Diyos nga gisunod sa akong katigulangan nga si Abraham ug Isaac,+
Ang matuod nga Diyos nga nagbantay kanako sa tibuok nakong kinabuhi hangtod niining adlawa,+
16 Ang Usa nga nagpadala sa iyang anghel sa pagluwas kanako gikan sa tanang katalagman,+ magpanalangin unta sa mga bata.+
Hinaot tawgon sila sa akong ngalan ug sa ngalan sa akong katigulangan, si Abraham ug Isaac,
Hinaot modaghan ang ilang kaliwat sa yuta.”+
17 Pagkakita ni Jose nga ang tuong kamot sa iyang amahan naa sa ulo ni Epraim, wala siya makauyon niini, busa gigunitan niya ang kamot sa iyang amahan aron kuhaon kini gikan sa ulo ni Epraim ug ibalhin ngadto sa ulo ni Manases. 18 Si Jose miingon sa iyang amahan: “Dili ingon niana amahan ko, kay kini ang panganay.+ Ibutang ang imong tuong kamot sa iyang ulo.” 19 Apan wala mosugot ang iyang amahan ug miingon: “Nahibalo ko anak, nahibalo ko. Siya usab modaghan ug mahimong usa ka katawhan. Apan ang iyang manghod mas modaghan kay kaniya,+ ug ang iyang kaliwat* mahimong mga nasod.”+ 20 Busa siya padayong nagpanalangin kanila niadtong adlawa,+ nga nag-ingon:
“Hisgotan sa mga Israelinhon ang inyong ngalan dihang duna silay panalanginan, nga magaingon,
‘Hinaot ang Diyos maghimo kanimo nga sama kang Epraim ug Manases.’”
Busa si Epraim gihimo niyang labaw kang Manases.
21 Unya si Israel miingon kang Jose: “Himalatyon na ko,+ apan ang Diyos magauban ug magbalik gayod kaninyo sa yuta sa inyong katigulangan.+ 22 Ako maghatag nimo ug usa pa ka bahin sa yuta nga labaw kay sa imong mga igsoong lalaki, nga akong nailog sa mga Amorihanon pinaagi sa akong espada ug pana.”