Nganong Daghan Kaayong Sayop nga mga Alarma?

Ang Kataposan sa Kalibotan​—Unsa ka Duol?

ADUNAY estorya bahin sa usa ka batang lalaki nga nagbantay sa mga karnero sa mga tagabalangay. Aron makapukawg diyutayng kaukyab, usa ka adlaw niana ang batang lalaki misinggit, “Lobo! Lobo!” apan wala diay lobo. Ang mga tagabalangay nagdali paggawas nga nagdalag mga bunal sa pag-abog sa lobo, apan walay nakita. Nalingaw kaayo niadto nga sa sunod misinggit pag-usab ang bata. Nagdali na usab paggula ang mga tagabalangay nga nagdala sa ilang mga bunal, sa pagkaplag lamang nga sayop nga alarma diay kadto. Human niadto miabot gayod ang usa ka lobo, ug gipalanog sa bata ang pasidaan, “Lobo! Lobo!” apan gilantaw sa mga tagabalangay ang iyang singgit nga laing sayop nga alarma. Makadaghang higayon na silang gibinuangan.

Busa ingon usab niana kadtong nagamantala sa kataposan sa kalibotan. Latas sa kasiglohan sukad sa mga adlaw ni Jesus, daghan kaayong mga panagna ang nahimo nga wala na kini isipa nga seryoso sa kadaghanan.

Si Gregory I, papa gikan sa 590 ngadto sa 604 K.P., sa usa ka sulat ngadto sa hari sa Uropa, miingon: “Buot usab namo nga ang Imong Kamahalan masayod, ingon sa among nasayran gikan sa mga pulong sa Labing Gamhanang Diyos sa Balaang Kasulatan, nga ang kataposan niining kalibotana haduol na ug nga ang walay kataposang Gingharian sa mga Santos nagakahiduol na.”

Sa ika-16 nga siglo, si Martin Luther, magtutukod sa Lutheran Church, nanagna nga ang kataposan haduol na. Sumala sa usa ka awtoridad, siya miingon: “Alang kanako, ako segurado nga ang adlaw sa paghukom haduol na kaayo.”

Labot sa usa sa unang mga grupo sa Baptist, kini gitaho: “Ang mga Anabaptist sa sayo sa Ikanapulog-unom nga Siglo nagtuo nga ang Milenyo mahitabo sa 1533.”

“Si Edwin Sandys (1519-1588), Arsobispo sa York ug Obispo sa Inglaterra . . . miingon, . . . ‘Madahom nato nga kining pag-abot sa Ginoo haduol na.’”

Si William Miller, giila sa kadaghanan nga maoy magtutukod sa Adventist Church, gikutlo nga miingon: “Kombinsido ako nga sa mga Marso 21, 1843, ug sa Marso 21, 1844, sumala sa Hudiyohanong paagi sa pag-ihap sa panahon, si Kristo moabot.”

Maisip ba nga bakak nga mga propeta ang mga tawong nanagna niana tungod kay wala matuman ang maong mga panagna, sulod sa kahulogan sa Deuteronomio 18:20-22? Kanang tekstoha mabasa: “Ang manalagna nga magapangahas sa pagsulti ug pulong pinaagi sa akong ngalan nga wala ko pagasugoa sa pagsulti o sa pagsulti pinaagi sa ngalan sa ubang mga diyos, kana nga manalagna kinahanglang mamatay. Ug kon ikaw magaingon sa imong kasingkasing: ‘Unsaon namo pag-ila sa pulong nga wala isulti ni Jehova?’ dihang mosulti ang usa ka manalagna pinaagi sa ngalan ni Jehova ug ang pulong dili mahitabo o matuman, mao kana ang pulong nga wala isulti ni Jehova.”

Dunay pipila nga mohimog talagsaong mga panagna sa kataposan sa kalibotan aron makakuhag atensiyon ug mga sumusunod, apan ang uban kombinsido gayod nga ang ilang proklamasyon tinuod. Sila nagasultig mga kalaoman pinasukad sa ilang kaugalingong interpretasyon sa pipila ka teksto sa kasulatan o pisikal nga hitabo. Sila wala mangangkon nga ang ilang mga panagna maoy direktang kapadayagan gikan kang Jehova ug nga niini nga diwa sila nagapanagna pinaagi sa ngalan ni Jehova. Busa, sa maong mga kaso, sa dihang ang ilang mga proklamasyon dili matuman, sila dili angay lantawon nga bakak nga mga manalagna sama niadtong gipasidaan sa Deuteronomio 18:20-22. Sa ilang tawhanong kamasalaypon, nasayop sila sa pag-interpretar sa mga butang.a

Wala malugda sa nangaging mga kapakyasan, ang pipila daw nadasig sa taliabot nga tuig 2000 ug nagahimog dugang mga panagna sa kataposan sa kalibotan. Ang The Wall Street Journal sa Disyembre 5, 1989, mipatik ug usa ka artikulo nga nag-ulohang “Millennium Fever: Prophets Proliferate, the End Is Near.” Samtang nagsingabot ang tuig 2000, ang nagkalainlaing mga ebanghelikal nagapanagna nga moabot si Jesus ug nga ang mga tuig sa 1990 mahimong “mga panahon sa kasamok nga wala pa mahitabo sukad.” Sa panahong gisulat kining magasina, ang kinaulahiang hitabo maoy didto sa Republika sa Korea, diin ang Misyon sa Umaabot nga mga Adlaw mitagna nga sa Oktubre 28, 1992, sa tungang-gabii, si Kristo moabot ug dalhon ang mga magtutuo sa langit. Daghan pang ubang mga pundok nga tigtagna sa kalaglagan mihimog samang mga panagna.

Ang baha sa sayop nga mga alarma napakyas. Nahisama kini sa mga singgit ug lobo-lobo sa batang magbalantay​—dili na balibalihon kana sa mga tawo, ug sa dihang ang matuod nga pasidaan moabot, kini usab dili pamatian.

Apan nganong may ingon niana nga kiling sa daghang siglo ug hangtod sa atong adlaw sa pagpalanog sa sayop nga mga alarma, sama sa giingon ni Jesus nga himoon nila? (Mateo 24:23-26) Si Jesus, human misulti sa iyang mga sumusunod mahitungod sa nagkalainlaing mga hitabo nga magtimaan sa iyang pagbalik, miingon kanila, ingon sa atong mabasa sa Mateo 24:36-42: “Mahitungod nianang adlawa ug oras walay nasayod, bisan pa ang mga manulonda sa mga langit ni ang Anak, gawas sa Amahan lamang. Kay sama sa mga adlaw ni Noe, mao man usab unya ang presensiya sa Anak sa tawo. . . . Busa, pagtukaw kamo, tungod kay wala kamo mahibalo unsang adlawa moabot ang inyong Ginoo.”

Sila gisultihan nga dili lamang magtukaw ug mangandam kondili usab magtukaw nga mahinamon. Ang Roma 8:19 nagaingon: “Kay ang kalalangan mahinamong nagapaabot sa pagpadayag sa mga anak sa Diyos.” Kinaiyahan sa tawo nga kon kinasingkasing kitang nagalaom ug nagapangandoy ug usa ka butang ug nagapaabot nga mahinamon niana, motungha ang kusganong tentasyon sa sulod kanato nga haduol nang matuman kini bisan kon wala kaayoy igong ebidensiya. Sa atong kahinam mapalanog ang sayop nga mga alarma.

Nan, unsa may magpaila sa matuod nga pasidaan gikan sa mga bakak? Alang sa tubag, palihog basaha ang sunod nga artikulo.

[Footnote]