FILIPOS, SULAT NGADTO SA MGA TAGA-
Usa ka basahon sa Kristohanon Gregong Kasulatan nga gisulat ni apostol Pablo ngadto sa kongregasyon sa siyudad sa Filipos sa lalawigan sa Macedonia, usa ka kongregasyon nga gitukod ni Pablo niadtong mga 50 K.P., sa panahon sa iyang ikaduhang misyonaryong panaw.
Kon Kanus-a ug Diin Gisulat. Ang kaundan sa sulat mismo nagpamatuod nga kini gisulat sa panahon sa unang pagkabilanggo ni Pablo didto sa Roma. Niini siya naghisgot bahin sa “tanang Praetorianong Guwardiya” nga nahibalo sa hinungdan sa iyang pagkabilanggo, ug siya nagpadalag mga pangomosta gikan “kanilang sa panimalay ni Cesar.” (Flp 1:13; 4:22) Ang unang pagkabilanggo ni Pablo sa Roma kasagarang giisip nga nahitabo sa mga 59-61 K.P. Pipila ka butang ang nahitabo tali sa pag-abot ni Pablo didto sa Roma ug sa iyang desisyon nga mosulat ngadto sa mga taga-Filipos. Si Epafrodito mibiyahe gikan sa Filipos, miabag kang Pablo, ug unya grabeng nagkasakit. Ang mga taga-Filipos, mga 1,000 km (600 mi) ang gilay-on, nakabalita sa iyang pagkasakit. Karon si Epafrodito naulian na, ug gipadala siyag balik ni Pablo nga dala kini nga sulat. Busa ang sulat gihimo niadtong mga 60 o 61 K.P.
Ang Kahimtang ug mga Hinungdan sa Pagsulat. Ang kongregasyon sa Filipos nagpakitag dakong gugma ug pagtamod kang Pablo. Wala madugay human sa iyang pagduaw kanila, ang kongregasyon nagpadala ngadto kaniya ug daghang materyal nga mga tagana sa dihang siya miestar ug pipila ka semana sa kasikbit nga Tesalonica. (Flp 4:15, 16) Sa ulahi, sa dihang ang mga igsoon sa Jerusalem nakaagom ug usa ka yugto sa grabeng paglutos ug nanginahanglan ug materyal nga tabang, ang mga Kristohanon sa Filipos, bisan mga kabos kaayo ug nakaagom pa ug dakong pagsulay tungod sa mga kasakitan, andam gihapon nga moamot bisan labaw sa ilang maarangan. Gipabilhan pag-ayo ni Pablo ang ilang maayong tinamdan nga tungod niana gihisgotan niya sila ingong usa ka panig-ingnan sa ubang mga kongregasyon. (2Co 8:1-6) Sila usab aktibo kaayo ug puliki sa pagsangyaw sa maayong balita, busa mopatim-aw nga sila wala kaayoy komunikasyon ni Pablo sa usa ka yugto sa panahon. Apan karon, sa iyang panginahanglan samtang nabilanggo, dili lang kay sila nagpadala ug materyal nga mga gasa maong si Pablo nakabaton ug kadagaya kondili nagpadala usab sa ilang kaugalingong sinugo nga si Epafrodito, usa ka tawo nga mapuslanon ngadto kanila. Kining masibotong igsoon maisogong nagtabang kang Pablo, nga nagpameligro pa gani sa iyang kaugalingong kinabuhi. Tungod niana, siya gidayeg pag-ayo ni Pablo diha sa kongregasyon.—Flp 2:25-30; 4:18.
Si Pablo nagpahayag ug pagsalig nga, uyon sa ilang mga pag-ampo, siya makagawas gikan niini nga pagkabilanggo ug makaduaw kanila pag-usab. (Flp 1:19; 2:24) Siya nasayod nga ang iyang pagpadayon nga buhi maoy mapuslanon kanila, bisan tuod nga siya naghinamhinam nga moabot ang panahon nga siya dawaton na ni Kristo aron mahiuban kaniya. (Flp 1:21-25; itandi ang Ju 14:3.) Sa kasamtangan, siya naglaom nga ipadala si Timoteo, nga labaw kang bisan kinsa, tiunay nga nahingawa alang sa ilang mga kaayohan.—Flp 2:19-23.
Ang sulat nagpabanaag ug gugma. Wala gayod ihikaw ni Pablo ang pagdayeg kon gikinahanglan, ni siya nagdumili sa paghatag ug gikinahanglang pagbadlong, apan niini nga kahimtang ang pagdasig mao ang gikinahanglan. Ang kongregasyon adunay mga kaatbang o mga magsusupak, “mga mamumuhat ug kadaot,” kinsa gustong manghambog sa unodnong mga relasyon ug sa pagkatinuli sa unod, apan mopatim-aw nga ang mga igsoon wala kaayo maapektohi o masamok. (Flp 3:2) Busa dili kinahanglang mohatag si Pablo ug kusganong argumento ug pagbadlong nga sama niadtong iyang mga sulat ngadto sa mga kongregasyon sa Galacia ug Corinto. Ang bugtong pagtul-id nga gihimo mao ang iyang pag-awhag nga magkahiusa si Euodia ug Sintique. Sa tibuok sulat siya nagdasig sa kongregasyon sa Filipos nga magpadayon sa ilang maayong dalan—sa pagbaton ug mas labaw nga katakos sa pag-ila ug sa pagpangupot pag-ayo sa Pulong sa kinabuhi, sa usa ka mas malig-ong pagtuo, ug sa paglaom sa ganti nga moabot.
Adunay daghang maayo nga mga prinsipyo nga gipahayag diha sa sulat nga nagtaganag giya ug pagdasig sa tanang Kristohanon. Ang pipila niini mao ang:
Kapitulo ug bersikulo
Prinsipyo
Tinoa ang mas hinungdanong mga butang aron dili makapandol sa uban labot sa bisan unsang butang
Kita mahimong magmaya bisan pag ang mga kaaway sa kamatuoran mosulti nga mabatokon bahin niini, kay pinaagi niini nasangyaw hinuon ang kamatuoran
Ang pag-ampo sa mga alagad sa Diyos epektibo
Ang panaghiusa ug kaisog sa mga Kristohanon atubangan sa ilang mga kaatbang o mga magsusupak maoy pamatuod gikan sa Diyos nga siya moluwas sa iyang mga alagad ug molaglag sa iyang mga kaaway
Ang pagpaubos mosangpot sa pagbayaw gikan sa Diyos
Pasalamatan ang Diyos tungod sa iyang kaluoy sa dihang ang usa sa iyang matinumanong mga alagad maulian sa sakit
Unsa mang pag-uswag nga nahimo sa Kristohanon, siya kinahanglang magpadayon sa paglakaw nga mahusay niining samang rutina aron madawat ang ganti
Ang mga Kristohanon kinahanglang molantaw sa mga langit, diin atua didto ang ilang pagkalungsoranon, dili sa yutan-ong mga relasyon
Ayaw kabalaka; sa tanang kahimtang ipahibalo sa Diyos ang inyong mga pangaliya, ug siya magahatag ug kalinaw nga magbantay sa inyong kasingkasing ug mga gahom sa pangisip
Palandonga sa tanang higayon ang matarong ug dalayegong mga butang
[Kahon sa panid 788]
MGA PANGUNANG PUNTO SA FILIPOS
Usa ka sulat nga nagpaaninag sa linaing bugkos sa gugma nga naglungtad tali kang Pablo ug sa mga Kristohanon sa Filipos
Gisulat ni Pablo niadtong mga 60-61 K.P. samtang nabilanggo sa Roma
Ang gugma ni Pablo alang sa mga igsoon ug ang iyang pagpabili sa ilang pagkamanggihatagon
Gipasalamatan ni Pablo ang Diyos tungod kay ang mga taga-Filipos nakatampo sa pagpauswag sa maayong balita. Gumikan sa iyang halalom nga pagmahal alang kanila, siya nag-ampo nga ang ilang gugma molambo pa ug nga ilang tinoon ang mas hinungdanong mga butang (1:3-11)
Si Pablo nahingawa sa kaayohan sa mga taga-Filipos; siya naglaom nga ipadala ngadto kanila si Timoteo, kinsa iyang girekomendar pag-ayo; siya masaligon nga siya mismo makaduaw usab kanila sa dili madugay (2:19-24)
Aron pasaligan ang mga igsoon mahitungod sa kahimtang ni Epafrodito, kinsa nadunggan sa mga taga-Filipos nga nagmasakiton pag-ayo, gipadala ni Pablo ngadto kanila kining maunongong alagad nga ilang gitudlo sa pag-alagad kang Pablo (2:25-30)
Bisan tuod si Pablo nagmakontento diha sa tanang kahimtang tungod sa kusog nga gihatag kaniya gikan sa itaas, iyang gidayeg pag-ayo ang mga taga-Filipos sa ilang pagkamanggihatagon (4:10-19)
Mga resulta sa pagkabilanggo ni Pablo
Ang pagkabilanggo ni Pablo mitultol sa pag-uswag sa maayong balita; ang iyang kahimtang nahibaloan pag-ayo taliwala sa Praetorianong Guwardiya, ug kadaghanan sa mga igsoon nagpakita ug dugang kaisog sa pagsulti nga walay kahadlok sa pulong sa Diyos (1:12-14)
Ang pipila nagwali nga may maayong motibo, ang uban may daotang motibo—bisan hain man niana, si Kristo ginasangyaw; buhi man si Pablo o mamatay, himayaon niya si Kristo; apan iyang gibati nga siya mabuhi pa aron sa pag-alagad sa mga taga-Filipos (1:15-26)
Makapalig-ong tambag may kalabotan sa tinamdan ug panggawi
Magagawi sa paaging takos sa maayong balita, nga dili mahadlok sa mga kaaway; ang mga kaatbang o mga magsusupak pagalaglagon, samtang ang mga magtutuo makabaton ug kaluwasan (1:27-30)
Ipakita ang tinamdan sa pangisip nga sama nianang kang Kristo pinaagi sa pagkamapainubsanon ug dili matinguhaon sa kaugalingong kaayohan lamang (2:1-11)
Ingong mga anak nga walay ikasaway, sidlak ingong mga magbabanwag taliwala sa usa ka hiwi nga kaliwatan, “nga nagpadayon sa pagpangupot nga hugot sa pulong sa kinabuhi” (2:12-16)
Pagbantay batok niadtong nagpasiugda sa pagkatinuli; ang pagsalig sa usa ka Kristohanon anaa kang Kristo, dili sa pagkatinuli sa unod (3:1-3)
Kon bahin sa unodnong kuwalipikasyon, nabatonan ni Pablo ang kinatas-ang luna, apan iyang giisip kining tanan ingong basura tungod sa “pagkalabaw ug bili sa kahibalo ni Kristo”; siya nangagpas sa tumong alang sa ganti ug nag-awhag sa uban nga mobuhat sa ingon (3:4-21)
Padayon sa pagmaya diha sa Ginoo; ipakita ang pagkamakataronganon ug itugyan ang mga kabalaka ngadto sa Diyos pinaagi sa pag-ampo; pun-a ang kaisipan sa maayong mga hunahuna (4:4-9)