PAGKAMAPINASAKOPON
Ang pagkaandam nga magpasakop, magpahiuyon, o magpailalom—sa mga labaw, sa balaod, o sa usa ka partikular nga kahikayan sa mga butang. Lakip niini mao ang pagpasakop ni Jesu-Kristo ngadto sa iyang Amahan (1Co 15:27, 28), sa Kristohanong kongregasyon ngadto kang Jesus (Efe 5:24) ug sa Diyos (Heb 12:9; San 4:7), sa tagsatagsa ka Kristohanon ngadto sa mga nagapanguna diha sa kongregasyon (1Co 16:15, 16; Heb 13:17, ftn sa Rbi8; 1Pe 5:5), sa Kristohanong mga babaye ngadto sa kahikayan sa kongregasyon labot sa pagpanudlo (1Ti 2:11), sa mga ulipon ngadto sa ilang mga agalon (Tit 2:9; 1Pe 2:18), sa mga asawa ngadto sa ilang mga bana (Efe 5:22; Col 3:18; Tit 2:5; 1Pe 3:1, 5), sa mga anak ngadto sa ilang mga ginikanan (1Ti 3:4; itandi ang Luc 2:51; Efe 6:1), ug sa gimandoan ngadto sa mga magmamando o sa labaw nga mga awtoridad (Rom 13:1, 5; Tit 3:1; 1Pe 2:13).—Tan-awa ang PAGKAULO; PAGKAMASINUGTANON; LABAW NGA MGA AWTORIDAD.
Nalangkit ang tanlag sa pagpasakop sa usa ka Kristohanon ngadto sa mga tawo ug kini gigamhan sa iyang relasyon sa Diyos. Busa, sa dihang ang pagpasakop motultol sa pagkompromiso o sa paglapas sa balaod sa Diyos, ang Diyos inay ang mga tawo mao ang kinahanglang sugton. (Buh 5:29) Busa, si Pablo ug Bernabe ‘wala magpahiuyon agig pagpasakop’ ngadto sa mini nga mga igsoon kinsa, sukwahi sa gipadayag nga katuyoan sa Diyos, nag-ingon nga kinahanglan gayong magpatuli ug mosunod sa Moisesnong Balaod ingong mga kinahanglanon sa pagbaton ug kaluwasan.—Gal 2:3-5; itandi ang Buh 15:1, 24-29.
Sa 2 Corinto 9:13 ang mga amot nga gihimo alang sa kabos nga mga isigka-Kristohanon maoy pamatuod nga ang usa ka tawo nagpasakop sa maayong balita, sanglit usa ka Kristohanong obligasyon ang pagtabang sa kabos nga mga isigkamagtutuo.—San 1:26, 27; 2:14-17.