Kon Unsay Kahulogan nga Mahimong Kristohanon

SI Jesus mihatag sa imbitasyon sa pagkahimong iyang sumusunod, nga miingon: “Kon adunay buot mosunod kanako, kinahanglang magdumili siya sa iyang kaugalingon ug magpas-an sa iyang kahoy sa pagsakit ug magpadayon sa pagsunod kanako.” (Mateo 16:24) Kadtong matuod nga mga Kristohanon may bug-os nga pagtuo nga si Jesu-Kristo mao ang sa linain Usang Dinihogan sa Diyos ug bugtong nga Anak, ang Sinaad nga Binhi nga naghalad sa iyang tawhanong kinabuhi ingong usa ka lukat, nabanhaw ug gibayaw ngadto sa tuong kamot ni Jehova, ug nakadawat sa pagbulot-an nga dag-on ang iyang mga kaaway ug bayawon ang ngalan ni Jehova. (Mateo 20:28; Lucas 24:46; Juan 3:16; Galacia 3:16; Filipos 2:9-11; Hebreohanon 10:12, 13) Ang mga Kristohanon nagaisip sa Bibliya ingong dinasig nga Pulong sa Diyos, absolutong kamatuoran, nga mapuslanon alang sa pagtudlo ug pagpanton sa katawhan.​—Juan 17:17; 2 Timoteo 3:16; 2 Pedro 1:21.

Labaw pa kay sa yanong pagbaton sa pagtuo ang gikinahanglan gikan sa matuod nga mga Kristohanon. Kinahanglan nga ang pagtuo ipasundayag sa mga binuhatan. (Roma 10:10; Santiago 2:17, 26) Kay natawong mga makasasala, kadtong mahimong mga Kristohanon maghinulsol, magbag-o, magpahinungod sa ilang mga kinabuhi kang Jehova, aron sa pagsimba ug sa pag-alagad kaniya, ug dayon magpabawtismo sa tubig. (Mateo 28:19; Buhat 2:38; 3:19) Kinahanglang huptan nila ang ilang kaugalingon nga hinlo gikan sa pakighilawas, gikan sa pagsimbag diyosdiyos, ug sa pagkaon ug dugo. (Buhat 15:20, 29) Ilang pagahukason ang daang mga pagkatawo uban sa ilang mga pagsilaob sa kasuko, malaw-ay nga sinultihan, pagbakak, pagpangawat, pagkahubog, ug “mga butang nga susama niini,” ug ilang ipahiuyon ang ilang mga kinabuhi sa mga prinsipyo sa Bibliya. (Galacia 5:19-21; 1 Corinto 6:9-11; Efeso 4:17-24; Colosas 3:5-10) “Ayaw tugoti nga aduna kaninyoy,” misulat si Pedro ngadto sa mga Kristohanon, “paantoson ingong usa ka mamumuno o usa ka kawatan o usa ka mamumuhat ug daotan o usa nga hilabtanon sa mga butang sa ubang tawo.” (1 Pedro 4:15) Ang mga Kristohanon kinahanglang maluluton ug mahunahunaon, malumo ug hataas ug pailob, nga mahigugmaong magbaton sa pagpugong-sa-kaugalingon. (Galacia 5:22, 23; Colosas 3:12-14) Sila magtagana ug mag-atiman sa ilaha ug mahigugma sa ilang mga silingan sama sa ilang kaugalingon. (1 Timoteo 5:8; Galacia 6:10; Mateo 22:36-40; Roma 13:8-10) Ang pangunang ilhanang hiyas nga magpaila sa matuod nga mga Kristohanon mao ang talagsaong gugma nga ilang nabatonan sa usag usa. “Pinaagi niini,” matud ni Jesus, “ang tanan mahibalo nga kamo akong mga tinun-an, kon kamo adunay gugma sa inyong taliwala.”​—Juan 13:34, 35; 15:12, 13.

Ginasundog sa matuod nga mga Kristohanon ang panig-ingnan ni Jesus ingong Dakong Magtutudlo ug Matinumanong Saksi ni Jehova. (Juan 18:37; Pinadayag 1:5; 3:14) “Panglakaw kamo . . . ug paghimog mga tinun-an sa katawhan gikan sa tanang mga nasod” mao ang sugo sa ilang Pangulo. (Mateo 28:19, 20) Sa pagtuman niana, ang mga Kristohanon ‘nagwali sa dayag ug sa balay-balay,’ nga nag-awhag sa mga tawo sa bisan diin sa paggula sa Dakong Babilonya ug sa pagbutang sa ilang paglaom ug pagsalig diha sa Gingharian sa Diyos. (Buhat 5:42; 20:20, 21; Pinadayag 18:2-4) Kini maayong balita gayod, apan ang pagmantala sa maong mensahe magpatunghag dakong paglutos ug pag-antos diha sa mga Kristohanon, sama sa nasinati ni Jesu-Kristo. Ang iyang mga sumusunod dili labaw kaniya; igo na nga sila mahisama kaniya. (Mateo 10:24, 25; 16:21; 24:9; Juan 15:20; 2 Timoteo 3:12; 1 Pedro 2:21) Kon ang usa “magaantos ingong Kristohanon, ayaw itugot nga siya mobatig kaulaw, apan magpadayon siya sa paghimaya sa Diyos diha niining ngalana,” mitambag si Pedro. (1 Pedro 4:16) Ang mga Kristohanon nagahatag kang “Cesar” kon unsay iyaha sa labawng mga pagbulot-an niining kalibotana​—ang pasidungog, pagtahod, buhis​—apan sa samang panahon sila nagapabiling bulag sa kahikayan niining kalibotana (Mateo 22:21; Juan 17:16; Roma 13:1-7), ug tungod niini gidumtan sila sa kalibotan.​—Juan 15:19; 18:36; 1 Pedro 4:3, 4; Santiago 4:4; 1 Juan 2:15-17.

Hisabtan nganong ang mga tawong nagbaton nianang hatag-as nga mga prinsipyo sa moralidad ug integridad, nga inubanan sa makapahinam nga mensahe nga gipahayag uban sa mainitong kadasig ug pagkaprangka, daling nakakuhag pagtagad sa unang siglo. Pananglitan, ang misyonaryong mga pagbiyahe ni Pablo, nahisamag mikaylap nga sunog sa kapatagan nga nagsilab sa sunodsunod nga siyudad​—Antioquia sa Pisidia, Iconio, Listra, Derbe, ug Perga sa usa ka biyahe; Filipos, Tesalonica, Berea, Atenas, ug Corinto sa laing biyahe​—nga nagpahinabo sa katawhan sa paghunong, paghunahuna, ug pagkuha sa ilang baroganan, nga nagdawat kaha o nagsalikway sa maayong balita sa Gingharian sa Diyos. (Buhat 13:14–​14:26; 16:11–​18:17) Libolibo ang namiya sa ilang bakak relihiyosong mga organisasyon, nga nagdawat sa bug-os nga kasingkasing sa Kristiyanidad, ug madasigong nagbuhat sa pagwali nga buluhaton sa pagsundog kang Kristo Jesus ug sa mga apostoles. Kini, sa baylo, naghimo nilang mga tumong sa pagdumot ug paglutos, nga gihulhogan ilabina sa bakak relihiyosong mga pangulo ug sa wala-mahibalo sa husto nga politikanhong mga magmamando. Ang ilang lider, si Jesu-Kristo, ang Prinsipe sa Pakigdait, gipatay pinasukad sa sumbong sa pag-alsa sa kagamhanan; karon ang mga Kristohanong mahigugmaon sa pakigdait gisumbong nga “nakapagubot sa atong siyudad,” ‘nagbalit-ad sa tibuok gipuy-ang yuta,’ ug usa ka katawhan ‘nga sa bisan diin ginasupak.’ (Buhat 16:20; 17:6; 28:22) Sa panahon nga gisulat ni Pedro ang iyang unang sulat (c. 62-64 K.P.) mipatim-aw nga ang buluhaton sa mga Kristohanon ilado kaayo sa mga dapit nga sama sa “Ponto, Galacia, Capadocia, Asia, ug Bitinia.”​—1 Pedro 1:1.