Ang Hunahuna sa Bibliya

Nagkinahanglan ba Gayod Kita ug mga Pari?

“PAGHATAG ug mga pasalamat tungod sa gasa sa Pagkapari,” nag-ingon si Juan Paulo II sa iyang tinuig nga sulat ngadto sa kaparian panahon sa “Huwebes Santo,” 1992. Dili lamang ang mga Katoliko apan ang uban usab nakaamgo pag-ayo sa ilang kasaypanan. Gibati nila ang panginahanglan sa usa nga dalawaton sa Diyos sa pagtug-an kanila sa kabubut-on sa Diyos, sa pagtanyag Kaniya ug halad, ug sa pagpataliwala atubangan sa Diyos alang kanila. Ang maong tawo gitawag nga saserdote o pari. Nagkinahanglan ba gayod kita ug usa ka saserdote sa pagtabang kanato nga makabaton ug kapasayloan gikan sa Diyos?

Ang ideya mahitungod sa mga saserdote ug mga halad wala magsugod sa mga tawo kondili nagsugod sa Diyos. Kon walay mga sala batok sa Diyos, walay panginahanglan ug mga saserdote. Sa Eden, ang hingpit nga tawong si Adan wala magkinahanglan ug saserdote. Gilalang siya nga walay-sala.​—Genesis 2:7, 8; Ecclesiastes 7:29.

Kinsa ang Unang mga Saserdote?

Kitang tanan karong adlawa nakapanunod sa pagkamakasasala tungod kay si Adan tinuyong nakasala ug kita iyang mga kaliwat. (Roma 3:23) Si Abel, ang anak sa unang tawo, nga si Adan, nakaamgo niini. Ang Bibliya nag-ingon bahin kaniya: “Tungod sa pagtuo si Abel mitanyag sa Diyos ug usa ka halad.” (Hebreohanon 11:4) Bisan kon si Abel ug ang ubang karaang mga tawo sa pagtuo​—sama kang Noe, Abraham, ug Job—​wala tawgang mga saserdote, sila nagtanyag ug mga halad ngadto sa Diyos alang sa ilang kaugalingon o sa ilang mga pamilya. Pananglitan, ang Bibliya nag-ingon mahitungod kang Job ug sa iyang mga anak nga lalaki: “[Si Job] nagtanyag ug mga halad nga sinunog sumala sa gidaghanon nilang tanan; kay, matud ni Job, ‘tingali ang akong mga anak nga lalaki nakasala.’” (Job 1:5) Apan, sa unsang paagi ang mga saserdote ug mga halad nahimong komon sa daghan kaayong kultura?

Tagda ang mga panghitabo nga naglibot sa karaang patriarka nga si Noe. Si Noe ug ang iyang pamilya mao lamang ang mga tawo nga naluwas sa tibuok-yutang Lunop. Sa dihang mitunob sa yuta nga nahinloan, si Noe nagtukod ug usa ka halaran ug nagtanyag ug mga halad ingong pagpabili sa kaluoy ug panalipod ni Jehova. Sanglit ang tanang nasod maoy kaliwat ni Noe, sa walay duhaduha nagsunod sila sa iyang sumbanan ug ngadtongadto nag-ugmad ug lainlaing mga tradisyon maylabot sa mga tigpataliwala ug mga halad alang sa mga sala.​—Genesis 10:32.

Kapin sa usa ka siglo sa ulahi, miulbo ang usa ka pag-alsa batok sa Diyos didto sa siyudad sa Babel. Ang Diyos naglahugay sa pinulongan sa katawhan ug sila nagkatibulaag. (Genesis 11:1-9) Ang pila ka saserdote, nga karon nagpasiugda ug tinuis ug nasagolan nga mga pagtuo, naghimo ug mangil-ad nga mga rituwal sa kayutaan diin didto sila nagtibulaag. Bisan pa niana, nakita sa Diyos ang panginahanglan sa pagtudlo sa iyang mga magsisimba mahitungod sa ilang panginahanglan sa tinuod nga mga saserdote uban sa hataas nga saserdote, luyo-luyong mga saserdote, ug mga halad nga dalawaton niya.

Kon Nganong ang Diyos Nagtudlo ug mga Saserdote

Paglabay sa panahon si Jehova naghatag sa nasod sa Israel ug mga saserdote kinsa naghimog duha ka pasukaranang katungdanan. Una, sila naghawas sa Diyos atubangan sa katawhan ingong mga maghuhukom ug mga magtutudlo sa Kasugoan sa Diyos. (Deuteronomio 17:8, 9; Malakias 2:7) Ikaduha, sila naghawas sa katawhan atubangan sa Diyos pinaagi sa pagtanyag ug mga halad kaniya alang sa katawhan. Ang sulat ni Pablo ngadto sa Hebreohanong mga Kristohanon nagpatin-aw: “Ang matag hataas nga saserdote nga gikuha gikan sa mga tawo gitudlo alang sa mga tawo ibabaw sa mga butang nga may kalabotan sa Diyos, aron siya magtanyag ug mga gasa ug mga halad alang sa mga sala. . . . Ang usa ka tawo makabaton niining maong pasidungog, dili sa iyang kaugalingon, kondili sa dihang pagatawgon siya sa Diyos.”​—Hebreohanon 5:1, 4.

Si Pablo mipadayon sa pagsaysay nga ang mga saserdote sa Israel dili mao ang kataposang paagi sa Diyos sa pagpasig-uli sa katawhan ngadto Kaniya. Ang mga katungdanan sa mga saserdote maoy mga larawan nga nagpunting sa mas maayong mga butang, ang “langitnong mga butang.” (Hebreohanon 8:5) Sa dihang miabot na kadtong langitnong mga butang, ang mga larawan dili na kinahanglanon. Sa pag-ilustrar: Tingali imong tipigan ang panganunsiyo alang sa usa ka produkto nga gikinahanglan kaayo nimo, apan dili ba nimo kana ilabay kon makuha mo na ang maong produkto?

Dugay na sa wala pa maglungtad ang nasod sa Israel, katuyoan sa Diyos nga may mga saserdote nga mag-alagad aron sa pagpanalangin, dili lamang sa Israel, kondili sa tanang katawhan. Sa sinugdan, ang Israel nakapribilehiyo sa kahigayonan nga motagana sa mga membro nianang maong mga saserdote. Sa dihang naporma ang nasod, gisultian ni Jehova ang Israel: “Kon sugton ninyo ang akong tingog . . . , kamo mahimong usa ka gingharian sa mga saserdote ug usa ka balaan nga nasod alang kanako.” (Exodo 19:5, 6; itandi ang Genesis 22:18.) Ikasubo, ang nasod dili-kanunayng nagtuman sa sugo sa Diyos. Busa, gisultihan ni Jesus ang mga saserdote ug mga Pariseo: “Ang gingharian sa Diyos pagakuhaon gikan kaninyo ug igahatag ngadto sa usa ka nasod nga nagapamunga sa mga bunga niini.” Kinsa karon ang moalagad ingong mga saserdote aron sa pagpanalangin sa katawhan?​—Mateo 21:43.

Unsang Pagkasaserdote ang Gikinahanglan sa mga Kristohanon?

Tungod kay kita nakapanunod sa sala gikan kang Adan, ang kaluwasan ngadto sa kinabuhing walay kataposan posible lamang pinaagi sa hingpit nga halad nga gitagana ni Jesus. (1 Juan 2:2) Si Jesus mismo mangatubang alang kanato ingong Hataas nga Saserdote, sama ra sa gihulagwayan sa mga saserdote sa Israel. Ang Hebreohanon 9:24 nag-ingon: “Si Kristo misulod, dili sa balaang dapit nga hinimo sa mga kamot, nga maoy landong sa tinuod, kondili ngadto sa langit mismo, aron magpakita atubangan sa persona sa Diyos alang kanato.” Busa, ang labawng pagkahalangdon sa hataas nga pagkasaserdote ni Kristo nagwagtang sa panginahanglan sa tawhanong mga saserdote ingong mga tigpataliwala. Apan, ang mga serbisyo sa luyo-luyong mga saserdote gikinahanglan gihapon. Sa unsang paagi?

Ang mga saserdote kinahanglang “magtanyag ug espirituwal nga mga halad nga dalawaton sa Diyos pinaagi kang Jesu-Kristo.” (1 Pedro 2:5) Kon bahin sa kon unsang matanga sa mga halad kini, si Pablo misulat: “Magtanyag kita kanunay sa Diyos ug halad sa pagdayeg, nga mao, ang bunga sa mga ngabil.” (Hebreohanon 13:15) Busa, kadtong maglangkob sa harianong pagkasaserdote, samtang dinhi pa sa yuta, naghawas sa Diyos atubangan sa mga tawo ingon nga iyang mga Saksi, dili mga tigpataliwala. Sa ulahi, sa langit uban kang Jesu-Kristo, sila magahawas sa mga tawo atubangan sa Diyos, nga magapadapat sa mga kaayohan sa halad ni Kristo ug magaayo sa tanang balatian.​—Itandi ang Marcos 2:9-12.

Bisan kon ang tanang mga magtutuo kinahanglang magpanghimatuod, diyutay lamang ang mag-alagad sa langitnong “gingharian sa mga saserdote.” Si Jesus nag-ingon: “Ayaw kamo kahadlok, gamay nga panon, tungod kay ang inyong Amahan nagtugot sa paghatag kaninyo sa gingharian.” (Lucas 12:32; Pinadayag 14:1) Kini sila pagabanhawon ngadto sa langit ug “mahimong mga saserdote sa Diyos ug kang Kristo, ug magamando nga mga hari uban kaniya sulod sa usa ka libo ka tuig.”​—Pinadayag 20:6.

Gihikay sa Diyos nga kining langitnong mga saserdote magbuhat sa mga butang sa espirituwal ug sa pisikal nga diwa nga wala pa mahimo sukad ni bisan kinsang saserdote. Sa dili madugay, sa dihang ilang ipadapat ang kaayohan sa halad lukat ni Jesus, sila makig-ambit sa pagpasig-uli sa tanang magtutuong katawhan ngadto sa tawhanong kahingpitan. Unya, ang Isaias 33:24 aduna unyay kahibulongang katumanan. Kini nag-ingon: “Walay molupyo nga magaingon: ‘Ako masakiton.’ Ang katawhan nga nagapuyo sa yuta mao kadtong pagapasayloon sa ilang kasal-anan.”

[Picture Credit Line sa panid 26]

“Benediction of the Wheat at Artois” 1857, ni Jules Breton: Pransiya / Giraudon/​Art Resource, N.Y.