Walay-Dugo nga Pagdisdis—Mga Kaayohan Niini Giila

NIADTONG 1996 ang Royal College of Surgeons of England nagpatik ug usa ka pulyeto nga gitawag ug Code of Practice for the Surgical Management of Jehovah’s Witnesses. Nianang pulyetoha ang mga siruhano nag-ingon: “Ang mga kapeligrohan sa pag-abono ug dugo naghimong mapuslanon sa pagkonsiderar sa alternatibong mga pamaagi kon posible.”

Ang AHA NEWS, nga gipatik sa American Hospital Association, nagtaho usab kon nganong giila na ang mga benepisyo sa walay-dugo nga pagdisdis. “Ang nagsugod ingong usa ka relihiyosong tinuohan nahimong medikal nga kapilian ug abanteng teknolohiya,” nag-ingon ang senemanang mantalaan. “Ang walay-dugo nga pagpanambal ug pagdisdis, nga sa bahin gipalihok sa mga doktrina sa mga Saksi ni Jehova, nagaabante saylo sa mga panginahanglan sa usa ka espirituwal nga katilingban paingon ngadto sa mga lawak operahanan sa tibuok nasod.”

Kon nganong daghang doktor ang nagpasiugda sa walay-dugo nga pagdisdis mao ang ulohan nga migula sa 1997 tinghunlak nga edisyon sa usa ka suplemento sa magasing Time. “Ang kahadlok sa AIDS maoy usa lamang ka hinungdan,” matod sa artikulo. Ang artikulo ilabinang nagtaho bahin sa buluhaton nga ginahimo sa New Jersey Institute for the Advancement of Bloodless Medicine and Surgery sa Englewood Hospital, sa Englewood, New Jersey.

Ang Time nag-ingon: “Ang instituto mao ang nanguna sa kapin sa 50 sa T.B. nga sa pagkakaron naghimog walay-dugo nga pagdisdis. Nga wala maggamit ug bisan unsang dugo gikan sa usa ka tigdonar, sila nagtanyag ug daghan kaayong pamaagi sa pagdisdis nga kasagarang maglakip ug mga pag-abono, duyog sa mga teknik nga nagpamenos pag-ayo, o halos nagpawala, sa pagdugo.”

Epektibo ug Hilwas

Ang pasiuna sa artikulo sa Time nagpakita sa kasinatian ni Henry Jackson, kinsa nakaagom sa grabeng pagdugo sa sulod sa lawas nga naghurot ug 90 porsiyento sa iyang dugo ug nagpaus-os sa lebel sa iyang hemoglobin ngadto sa nagpameligro-sa-kinabuhi nga 1.7 gramos matag desilitro. Si Jackson gidala ngadto sa Englewood Hospital gikan sa laing ospital sa New Jersey, nga dili motambal kaniya nga walay pag-abono ug dugo.

Sa pasilidad sa Englewood, ubos sa pag-atiman ni Dr. Aryeh Shander, si Jackson gihatagan ug “isog kaayong mga pormula sa iron nga suplemento ug mga bitamina, ug ‘epektibong mga dosis’ sa usa ka droga nga mopadaghan sa dugo, artipisyal nga erythropoietin, nga nagpalihok sa utok sa bukog sa paggama ug selula nga pulang dugo. Sa kataposan, ang ipasulod sa ugat nga mga pluwido gidapat aron sa pagpadasig sa bisan unsang gamayng sirkulasyon nga nahibilin diha kaniya.”

Ang Time nagtaho nga pipila ka adlaw sa ulahi, “ang nahaunang ospital mitawag aron sa pagpangutana kon namatay na ba si Jackson. Uban sa dayag nga katagbawan, giingnan sila ni Shander, ‘Dili lang kay buhi siya, kondili maayo na siya ug andam nang pagawason, ug sa dili madugay magtrabaho na siya sa iyang naandang buluhaton.’”

Sa usa ka interbiyo sa telebisyon sa Nobyembre 28, 1997, si Dr. Edwin Deitch, medikal nga direktor alang sa walay-dugo nga programa sa University Hospital, Newark, New Jersey, misaysay kon sa unsang paagi naugmad ang panukiduki bahin sa walay-dugong pagdisdis: “Ang mga Saksi ni Jehova . . . naningkamot pag-ayo aron makakaplag ug mga tawo nga moopera nga walay dugo. Ang pipila sa mga resulta sa maong mga pagtuon nakakaplag nga mas maayo ang ilang kahimtang kay sa gidahom, [kay] sa mga tawo nga nagpaabono ug dugo.”

Midugang si Dr. Deitch: “Ang dugo makapamenos sa pagkaepisyente sa sistema sa imyunidad ug makapahinabog mga suliran sa tapos-operasyon nga impeksiyon; makapadako kini sa kapeligrohan nga mabatonan sa usa ang magsugmatsugmat nga kanser, busa ang dugo, bisan tuod mapuslanon kini sa pipila ka kahimtang, duna diay dili-maayong epekto.” Bahin sa walay-dugo nga pagdisdis, si Dr. Deitch mihinapos: “Kini tin-awng magpaarang-arang sa dangatan sa pasyente nga mas diyutay ang mga komplikasyon, ug [kini] mas barato. Ug, mao nga, mas bentaha kini sa tanang kahimtang.”

Busa, sumala sa giingon sa Time, “dugang ug dugang pang mga pasyente ang nangayo ug mas hilwas ug mas epektibong mga kapilian kay sa mga pag-abono.” Ang magasin nagtaho usab: “Sumala sa pipila ka banabana, 25% sa mga pag-abono sa T.B. maoy dili kinahanglanon. Duna usab ing mga timailhan nga ang mga pasyente dili makadawat sa mga lebel sa hemoglobin nga ingon ka taas sa gihunahuna sa una ug nga ang mga batan-on ilabina dunay kinaiyanhong reserba sa dugo. . . . [Si Shander] kombinsido nga ang pagdumili sa dugo maoy angayan ug mas gustong pilion sa kadaghanang pasyente.”

Bisan tuod ang pagkamataptan ug sakit pinaagi sa mga pag-abono ug dugo maoy pangunang kapeligrohan, dunay uban pa. “Ang tinipigang dugo, human kini pabugnawa ug ipondo, wala makabaton sa katakos sa lab-as nga dugo sa pagdala ug oksiheno,” misaysay si Dr. Shander. “Nagsugod pa lang kami sa pagkasabot kon unsa gayoy nahitabo sa dihang nag-abono kami ug dugo.”

“Ang Sukdanang Bulawan”

“Sa kataposan,” ang Time mihinapos, “anaa ang bayranan: sa mga $500 alang sa matag pag-abono, ug dugang mga bayranang administratibo, ang total nga bayranan mokabat ug tali sa $1 ka bilyon ug $2 ka bilyon matag tuig, igong magpadasig sa pagkonsiderar sa mga alternatibo.” Ang dakong bayranan sa mga pag-abono ug dugo sa pagkakaron daw mao ang pangunang hinungdan kon nganong ang walay-dugo nga pagdisdis nahimong popular kaayo.

Si Sharon Vernon, ang direktor sa Center for Bloodless Medicine and Surgery sa St. Vincent Charity Hospital, Cleveland, Ohio, misulti bahin sa pagtambal sa mga pasyente nga walay paggamit ug dugo: “Kini nagkadaghan tungod kay ang mga doktor nakaamgo na nga ang walay-dugo nga pagpanambal mao ang sukdanang bulawan sa nagdaginot nga palibot. Among nasinati nga bisan ang mga kompaniya sa seguro nga sa naandan dili makigbaylo kanamo ug mga serbisyo, nagpadalag mga tawo kanamo, tungod kay makadaginot sila ug salapi.”

Tataw, ang walay-dugo nga pagdisdis tulin nga giila diha sa medikal nga komunidad, ug kana tungod sa ubay-ubayng hinungdan.

[Kahon sa panid 11]

Di pa Dugayng mga Desisyon sa Korte

Hinungdanon ang duha ka desisyon sa korte nga gipakanaog sa estado sa Illinois, T.B.A., niadtong Nobyembre ug Disyembre 1997. Sa una, si Mary Jones, usa sa mga Saksi ni Jehova, gihatagag danyos nga $150,000 tungod kay giabonohan siya niadtong 1993 ug duha ka yunit nga dugo bisan pa sa iyang tatawng pagsupak niining matanga sa pagtambal. Mao kini ang kinadak-ang kantidad nga nadawat sukad sa usa ka Saksi tungod sa giantos nga emosyonal nga kadaot ingong resulta sa wala-kinahanglanang pag-abono ug dugo.

Ang ikaduhang kaso naglangkit sa kanhi mabdos nga Saksi nga si Darlene Brown, kinsa pinugos nga giabonohan ug dugo alang sa iyang 34-semanang bata sa tiyan. Sa Disyembre 31, 1997, ang Korte sa Apelasyon sa Illinois nagpatin-aw sa desisyon niini pinaagi sa pag-ingon nga ang “pag-abono ug dugo maoy malinapasong pamaagi sa pagtambal nga motugaw sa maayong panglawas sa usa ka may katakos nga hamtong.” Ang Korte sa Apelasyon nagsumaryo sa mando niini pinaagi sa pag-ingon nga “ubos sa balaod niini nga Estado, . . . dili kita makapatuman ug legal nga obligasyon diha sa usa ka mabdos nga babaye aron motugot sa usa ka malinapasong pamaagi sa pagtambal.”

Niadtong Pebrero 9, 1998, ang Hataas nga Korte sa Tokyo nagbali sa mando sa usa ka mas ubos nga korte, nga nagmando nga ang usa ka doktor may katarongang moabono ug dugo kang Misae Takeda panahon sa usa ka pagdisdis niadtong 1992. Ang Hataas nga Korte mideklarar nga “ang katungod sa pasyente sa pagpili ug pagtambal kinahanglang tahoron. Dili subay sa balaod ang pag-abono ug dugo.” Si Misae Takeda gihatagag danyos nga 550,000 yen ($4,200).