HINLO, PAGKAHINLO

Ubay-ubayng Hebreohanon ug Gregong mga pulong ang naghubit sa usa ka butang nga mahinlo ug maputli ingon man sa buhat sa pagputli, nga mao, ang pagpasig-uli ngadto sa usa ka kahimtang nga walay lama, walay buling, nahigawas sa bisan unsang butang nga makahugaw, makadaot, o makadunot. Kining mga pulonga naghubit dili lamang sa pisikal nga kahinlo kondili, mas subsob, sa moral o sa espirituwal nga kahinlo. Sagad halos magkapareho ang pagkagamit niining mga pulonga alang sa pisikal ug seremonyal nga kahinlo. Ang Hebreohanong berbo nga ta·herʹ (mamahinlo; hinloan) sagad nagtumong sa seremonyal o moral nga kahinlo. Ang susamag kahulogan sa Hebreohanon nga ta·herʹ mao ang ba·rarʹ, nga sa lainlaing mga porma niini, nagkahulogang “paphaon; pilion; pabiling mahinlo; magpakita nga mahinlo; hinloan.” (Eze 20:38; Ecc 3:18; Sal 18:26; Jer 4:11) Ang Gregong pulong nga ka·tha·rosʹ, nga nagkahulogang “mahinlo; putli,” gigamit sa pisikal, moral, ug sa relihiyosong diwa. (Mat 23:26; Mat 5:8; Tit 1:15) Ang pulong nga “kahugawan” naggikan sa Hebreohanong ta·meʼʹ ug maoy hubad sa Gregong a·ka·thar·siʹa.​—Lev 5:3; Mat 23:27; Gal 5:19.

Pisikal nga Kahinlo. Ang ilang personal nga mga batasan naghimo sa nasod sa Israel nga usa ka mahimsog nga katawhan, bisan pa sa ilang mga paglatagaw didto sa kamingawan sulod sa 40 ka tuig. Ang mga balaod sa Diyos nga gilatid maylabot sa ilang kinabuhi sa kampo, lakip sa mga paghiling ug pagtambal sa mga sakit, sa walay duhaduha mao gayod ang hinungdan niini. Ang kahinungdanon sa mahinlong tubig gipasiugda ubos niini nga kahikayan. Dili tanang hayop ang giklasipikar nga hinlo ingong pagkaon. (Tan-awa ang HAYOP.) Ang mga regulasyon sa pagpanagana gilatid maylabot sa pag-atiman ug sa paghipos sa mga patayng lawas. Ang mga pagkuwarentinas nagsilbing proteksiyon batok sa pagkaylap sa mananakod nga mga sakit. Ang paghipos sa mga hugaw pinaagi sa paglubong niini maoy usa ka kinahanglanon sa sanitasyon nga abante kaayo sa maong mga panahon. (Deu 23:12-14) Ang mga sugo nga kinahanglang maligo kanunay ug manglaba sa mga besti maoy mapuslanon usab nga mga probisyon sa kodigo sa mga balaod sa nasod.

Sagad gigamit sa Kasulatan ang pisikal nga kahinlo ingong usa ka simbolo sa espirituwal nga kahinlo. Pananglitan, gihisgotan ang “magilakon, hinlo, pino nga lino,” ug kini giingon nga naghawas sa “matarong nga mga buhat sa mga balaan.” (Pin 19:8) Gigamit usab ni Jesus ang prinsipyo sa pisikal nga kahinlo aron ipasiugda ang espirituwal nga kahugawan ug pagkasalingkapaw sa mga Pariseo. Ang ilang malimbongong panggawi gipakasama sa paghinlo sa gawas sa kopa o pinggan nga wala maghinlo sa sulod niana. (Mat 23:​25, 26) Gigamit usab ni Jesus ang samang sambingay sa panahon sa kataposang pagpangaon sa Paskuwa sa dihang nakigsulti sa iyang mga tinun-an diin presente pa si Judas Iskariote. Bisan tuod sila naligo na ug ang ilang mga tiil nahugasan na sa Agalon, ug busa “mahinlo na sa katibuk-an” sa pisikal nga paagi, apan sa espirituwal nga pagkasulti, “Dili kamong tanan mahinlo,” matod ni Jesus.​—Ju 13:1-11.

Ang Bibliya nagtala ug mga 70 ka hinungdan sa kahugawan sa pisikal ug sa seremonyal nga paagi. Lakip niini mao ang: pagkahikap sa mga patayng lawas (Lev 11:32-40; Num 19:11-19); pagkahikap sa mahugaw nga mga tawo o mga butang (Lev 15:4-12, 20-24; Num 19:22); sanla (Lev 13:1-59); mga inagas sa mga kinatawo, lakip ang inagas nga binhi sa lalaki sa panahon sa pagpakigsekso (Lev 15:1-3, 16-19, 32, 33); pagpanganak (Lev 12:1-5); pagkaon sa unod sa mahugawng mga langgam, isda, o mga hayop (Lev 11:41-47). Ang mga saserdote ilabinang obligado nga mahimong hinlo sa pisikal o sa seremonyal nga paagi sa dihang mag-alagad sa atubangan ni Jehova. (Ex 30:17-21; Lev 21:1-7; 22:2-8) Sa linaing diwa ang yuta mahimong mahugawan pinaagi sa mga buhat sa pagbuno ug sa idolatriya.​—Num 35:​33, 34; Eze 22:2-4; 36:25.

Seremonyal nga Kahinlo. Kini gisunod taliwala sa mga Israelinhon, ug kon kini lapason may silot nga kamatayon. “Inyong ipabilin nga bulag ang mga anak sa Israel gikan sa ilang kahugawan, aron sila dili mamatay sa ilang kahugawan tungod sa ilang paghugaw sa akong tabernakulo, nga anaa sa ilang taliwala.” (Lev 15:31) Ang paghinlo sagad himoon pinaagig paggamit ug tubig ug abo sa mapulang baka, ug kini nga seremonyas himoon alang sa mga tawo, mga dapit, ug mga butang. (Num 19:2-9) Ang tulo sa labing komon nga mga hinungdan sa kahugawan maylabot sa mga tawo gihisgotan sa Numeros 5:2: “[1] ang tanang sanlahon ug [2] ang tanang may inagas ug [3] ang tanang mahugaw gumikan sa kalag nga namatay.”

Sanla. Kini mao ang labing makaluod sa tanang sakit ug nanginahanglan ug higpit kaayo nga mga pamaagi sa pagkontrolar, lakip na ang dugay nga pagkuwarentinas uban ang maampingon ug sublisubli nga pagsusi aron matino kon naayo na ang sakit. (Lev 13:1-46; Deu 24:8) Busa, nagkinahanglan ug dakong pagtuo alang sa mahugaw nga sanlahon sa pag-ingon kang Jesus: “Ginoo, kon buot mo lamang, ikaw makahinlo kanako.” Dili lamang kay buot ni Jesus kondili iyang gipakita usab nga siya adunay katakos sa pag-ayo niining makaluod nga sakit pinaagi sa pagsugo: “Mamahinlo ka.” Dayon gisultihan ni Jesus kining naayo nga tawo: “Lakaw, ipakita ang imong kaugalingon ngadto sa saserdote, ug itanyag ang gasa nga gilatid ni Moises.”​—Mat 8:2-4; Mar 1:40-44; tan-awa ang SANLA.

Sa sinugdan, ubos sa gilatid nga mga regulasyon sa Balaod, sa dili pa makabalik sa normal nga pagkinabuhi ang naayo nga sanlahon, gikinahanglan ang makuting duha-ka-bahin nga seremonyas, ang unang bahin naglangkit sa paggamit ug tubig, kahoyng sedro, hilo nga sanag-pula gikan sa coccus, hisopo, ug duha ka langgam. Kining mga butanga dad-on sa naayo nga sanlahon sa dihang ipresentar ang iyang kaugalingon ngadto sa saserdote sa gawas sa kampo sa Israel. Ang usa sa mga langgam patyon ibabaw sa nagaagay nga tubig, ug ang dugo niini saloron pinaagig sudlanan nga gama sa yutang-kulonon. Ang sedro, ang hilo nga sanag-pula, ang hisopo, ug ang buhing langgam ituslob sa dugo; pinaagi niini nga dugo wisikan sa saserdote sa makapito ang naayo nga sanlahon, ug buhian ang buhing langgam. Sa dili pa ipahayag nga mahinlo, ang maong tawo magkiskis sa tanan niyang buhok, maligo, maglaba sa iyang mga besti, ug mosulod sa kampo, apan kinahanglan siyang mopuyo una ug pito ka adlaw sa gawas sa iyang tolda. Sa ikapitong adlaw siya magkiskis pag-usab sa tanan niyang buhok, lakip sa iyang mga kilay. Sa pagkasunod adlaw siya magdalag duha ka laking karnero ug usa ka bayeng nating karnero nga wala pay usa ka tuig ang kagulangon, uban sa diyutayng harina ug lana, ingong halad-sa-pagkasad-an, halad-sa-sala, halad-nga-sinunog, ug halad-nga-lugas. Ang halad-sa-pagkasad-an nga gilangkoban sa usa ka laking karnero ug sa lana unang itanyag ingong usa ka halad-nga-tinabyog sa atubangan ni Jehova pinaagi sa saserdote, kinsa magpatay dayon sa laking karnero; siya magbutang sa bahin sa dugo niini nganha sa langodngod sa tuo nga dalunggan, sa kumagko sa tuong kamot, ug sa kumagko sa tuong tiil sa tawong gihinloan. Sa susama, ang bahin sa lana ibutang sa dapit sa tulo ka nahisgotang mga bahin sa lawas nga gihidhiran ug dugo; ang bahin sa lana iwisik usab sa makapito sa atubangan ni Jehova, ug ang sobra niini ibutang diha sa ibabaw sa ulo sa tawong gihinloan. Dayon ang saserdote magtanyag ug halad-sa-sala, halad-nga-sinunog, ug halad-nga-lugas, nga maghimog pagtabon-sa-sala ug magpahayag nga mahinlo sa naayo nga sanlahon. Kon, tungod sa mga kahimtang, ang naayo nga sanlahon kabos kaayo, siya makahalad ug duha ka tukmo o duha ka piso sa salampati puli sa nating karnero ug sa usa sa laking mga karnero nga gigamit ingong halad-sa-sala ug halad-nga-sinunog.​—Lev 14:1-32.

Mga inagas. Adunay mga balaod nga gilatid maylabot sa mga inagas nga kinaiyanhon ug mga inagas tungod sa sakit gikan sa lawas sa lalaki ug babaye, nga mao, ang mga inagas gikan sa mga kinatawo. Kon ang usa ka lalaki gawasan ug binhi nga dili kinabubut-on sa panahon sa kagabhion, siya maligo ug maglaba sa iyang mga besti ug magpabilin nga mahugaw hangtod sa pagkasunod nga gabii. Ang usa ka babaye mag-ihap ug pito ka adlaw ingong yugto sa kahugawan tungod sa iyang naandang pagregla.

Apan, kon ang usa ka babaye adunay dili-naandan, abnormal, o dugay nga regla, nan siya mag-ihap usab ug pito ka adlaw human kini motang-on. Ang lalaki mag-ihap usab ug pito ka adlaw human mohunong ang inagas. (Ang maong sakit sa iyang sistema sa pag-ihi lahi ra sa normal nga paggawas sa iyang binhi.) Ang bisan unsa nga mahikapan o malingkoran sa lalaki o babaye (mga higdaanan, lingkoranan, montura, besti, ug uban pa) sa panahon sa ilang kahugawan, kini mismo mamahugaw, ug sa ingon, ang si bisan kinsa nga makahikap niining mga butanga o sa mahugaw nga tawo mismo kinahanglang maligo, maglaba sa iyang mga besti, ug magpabiling mahugaw hangtod sa pagkagabii. Dugang pa sa pagkaligo ug sa paglaba sa ilang mga besti, ang lalaki ug babaye sa ikawalong adlaw magdala ug duha ka tukmo o duha ka piso sa salampati ngadto sa tolda nga tagboanan, ug ang saserdote magtanyag niini, ang usa ingong halad-sa-sala ug ang lain ingong halad-nga-sinunog, aron sa paghimog pagtabon-sa-sala alang sa tawong nahinloan.​—Lev 15:1-17, 19-33.

Kon ang lalaki ug ang iyang asawa magsekso, unya gawasan ug binhi, sila kinahanglang maligo ug mahimong mahugaw hangtod sa pagkagabii. (Lev 15:16-18) Kon sa wala tuyoa magsugod ang regla sa asawa sa panahon sa pagpakigsekso, nan ang bana mahimong mahugaw sulod sa pito ka adlaw, sama sa iyang asawa. (Lev 15:24) Kon tinuyong tamayon nila ang balaod sa Diyos ug makigsekso samtang ang iyang asawa may regla, ang silot nga kamatayon ipahamtang sa lalaki ug babaye. (Lev 20:18) Tungod sa maong mga katarongan, sa dihang gikinahanglan ang seremonyal nga kahinlo, sama pananglitan, sa dihang ang mga lalaki gibalaan alang sa pagpakiggubat, sila obligado sa dili pagpakigsekso sa ilang mga asawa.​—1Sa 21:​4, 5; 2Sa 11:8-11.

Ang pagpanganak usab nagkahulogan ug usa ka yugto sa kahugawan alang sa inahan. Kon ang bata usa ka lalaki, siya mahugaw sulod sa pito ka adlaw, sama sa panahong siya adunay regla. Sa ikawalong adlaw tulion ang bata, apan sa laing 33 ka adlaw ang inahan mahimong mahugaw labot sa paghikap sa bisan unsang butang nga balaan o sa pag-adto sa sangtuwaryo, bisan tuod dili tanan nga iyang mahikapan mahimong mahugaw. Kon ang bata usa ka babaye, kining 40-ka-adlaw nga yugto doblehon: 14 ka adlaw dugang pa sa 66 ka adlaw. Busa, sukad sa pagkatawo, gipalahi na sa Balaod ang lalaki ug babaye, nga niini gitudlo ang babaye sa ubos nga posisyon. Sa bisan hain nga kahimtang, pagkatapos sa yugto sa pagputli ang babaye magdalag usa ka laking karnero nga wala pay usa ka tuig ang kagulangon alang sa halad-nga-sinunog ug usa ka piso nga salampati o tukmo alang sa halad-sa-sala. Kon ang mga ginikanan kabos kaayo nga dili makaarang sa paghalad ug usa ka laking karnero, sama sa kahimtang ni Maria ug Jose, nan ang duha ka tukmo o duha ka salampati ang gamiton alang sa mga halad sa paghinlo.​—Lev 12:1-8; Luc 2:22-24.

Nganong giingon sa Moisesnong Balaod nga ang pagpakigsekso ug pagpanganak maghimo sa usa ka tawo nga “mahugaw”?

Ang pangutana motungha: Nganong ang naandan, hustong mga butang sama sa pagregla, panagsekso tali sa minyong mga tawo, ug pagpanganak giisip sa Balaod ingong ‘makapahugaw’ sa usa ka tawo? Ang usa ka hinungdan niini maoy tungod kay gihimong balaan niini ang labing suod nga mga relasyon sa kaminyoon, ug nagtudlo kini sa duha ka kapikas ug pagpugong-sa-kaugalingon, hataas nga pagtamod sa mga sangkap sa pagsanay, ug pagtahod sa pagkasagrado sa kinabuhi ug dugo. Ang mga kaayohan sa kahinlo nga makuha gikan sa estriktong pagsunod niini nga mga regulasyon gihisgotan usab. Apan aduna pay laing katarongan niini.

Sa sinugdan gilalang sa Diyos ang mga gana sa sekso ug mga gahom sa pagsanay diha sa unang lalaki ug babaye ug gisugo sila nga mag-ipon pagpuyo ug magpatunghag mga anak. Busa dili sala alang sa hingpit nga paris ang pagpakigsekso. Apan, sa dihang si Adan ug Eva misupak sa Diyos, dili maylabot sa pagpakigsekso, kondili sa pagkaon sa gidili nga bunga, ang dagkong mga kausaban nahitabo. Dihadiha ang ilang sad-ang mga tanlag nagpaila kanila sa ilang pagkahubo, ug sila dihadiha nagtabon sa ilang mga kinatawo gikan sa panan-aw sa Diyos. (Gen 3:​7, 10, 11) Sukad niadto, ang mga tawo dili na makatuman sa sugo sa pagpanganak diha sa kahingpitan, apan, hinunoa, ang napanunod nga lama sa sala ug ang silot nga kamatayon mapasa gikan sa mga ginikanan ngadto sa mga anak. Bisan ang labing matul-id ug mahinadlokon-sa-Diyos nga mga ginikanan manganak ug naapektohan-sa-sala nga mga kabataan.​—Sal 51:5.

Ang mga kinahanglanon sa Balaod bahin sa mga obra sa mga sangkap sa pagsanay nagtudlo sa mga lalaki ug mga babaye ug disiplina sa kaugalingon, pagpugong sa mainit nga mga pangibog, ug pagtahod sa paagi sa Diyos sa pagsanay. Ang mga regulasyon sa Balaod kusganong nagpahinumdom sa mga linalang sa ilang makasasalang kahimtang; kini dili lamang mga paagi sa pagbaton ug mahimsog nga panglawas aron mapaneguro ang kahinlo o mga panagang aron malikayan ang pagkaylap sa mga sakit. Ingong pahinumdom sa napanunod nga sala sa tawo, tukma nga ang lalaki ug babaye nga may mga inagas sa kinatawo tungod sa normal nga mga obra sa ilang mga lawas mailalom sa usa ka yugto sa kahugawan. Kon nag-antos sa abnormal nga dugayng mga pag-agas tungod sa mga sakit, ang mas dugayng yugto sa kahugawan gilatid; ug sa kataposan, ingon usab sa dihang manganak ang inahan, dugang pa sa pagkaligo, ang usa ka halad-sa-sala gikinahanglan, aron ang saserdote sa Diyos maghimog pagtabon-sa-sala alang sa maong tawo. Busa, ang inahan ni Jesus nga si Maria miangkon sa iyang napanunod nga pagkasad-an, midawat nga siya makasasala, dili maputli, pinaagi sa pagtanyag ug usa ka halad sa pagtabon-sa-sala human matawo ang iyang panganay.​—Luc 2:22-24.

Patayng mga lawas. Ubos sa Moisesnong Balaod nga naglatid ug mga sugo bahin sa patayng mga lawas, adunay lainlaing mga sukod sa kahugawan: Ang pagkahikap sa patayng lawas sa mananap magpahugaw sa usa ka tawo sulod lamang sa usa ka adlaw; ang pagkahikap sa patayng lawas sa tawo magpahugaw sa usa ka tawo sulod sa usa ka semana. Sa unang kaso, ang usa ka tawo kinahanglang maglaba lamang sa iyang mga besti, o sa kahimtang nga siya sa wala tuyoa nakakaon ug karne sa hayop nga patay nang daan o gikuniskunis sa mabangis nga hayop, nan siya kinahanglang maligo dugang pa sa paglaba sa iyang mga besti. (Lev 5:2; 11:​8, 24, 27, 31, 39, 40; 17:15) Ang samang sugo gipatuman nganha sa mga saserdote, uban ang dugang sugo nga kon mokaon sila sa bisan unsa nga balaan samtang sila anaa sa mahugaw nga kahimtang, sila pagapatyon.​—Lev 22:3-8.

Kon bahin sa mga tawong nakahikap ug patayng lawas sa tawo, gikinahanglan ang dugang pang seremonyas sa pagputli. Tungod niini ang mga abo giandam pinaagi sa pag-ihaw ug usa ka mapulang baka sa gawas sa kampo. Ang saserdote magwisik ug bahin sa dugo niini sa makapito ngadto sa tolda nga tagboanan. Dayon ang tibuok nga baka (panit, unod, dugo, kinalibang) sunogon, ug ang kahoy nga sedro, hisopo, ug ang hilo nga sanag-pula gikan sa coccus ilabay ngadto sa nagdilaab nga kalayo. Ang abo tipigan ug gamiton “alang sa tubig sa paghinlo,” nga sa ikatulo ug sa ikapitong adlaw iwisik aron sa pagputli sa usa nga nakahikap sa patayng lawas sa tawo. Sa kataposan sa ikapitong adlaw siya kinahanglang maglaba sa iyang mga besti ug maligo, ug dayon ipahayag siya nga mahinlo.​—Num 19:1-13.

Ubos niini nga balaod ang tanang tawo nga anaa sa balay o tolda sa dihang nahitabo ang kamatayon, ingon man ang balay mismo ug ang tanang bukas nga mga sudlanan, maoy mahugaw. Ang pagkahikap bisan sa bukog sa patayng lawas sa tawo diha sa panggubatan o pagkahikap sa bisan unsang lubnganan makapahugaw usab sa usa ka tawo. Kini ang hinungdan kon nganong sa adlaw ni Jesus naandan ang pagpaputi sa mga lubnganan mga usa ka bulan una pa ang Paskuwa aron dili masindolan sa mga tawo kini nga mga lubnganan ug sa ingon dili mahimong kuwalipikado nga makigbahin sa kapistahan. (Num 19:14-19; Mat 23:27; Luc 11:44) Ang pagkamatay sa tawo diha sa atubangan o tupad sa usa nga nanaad sa pagka-Nazareo magkanselar sa panahon nga iya nang nagugol ubos sa maong panaad, ug gikinahanglan ang pagtanyag ug usa ka halad.​—Num 6:8-12; tan-awa ang NAZAREO; SAMSON.

Ubos sa pakigsaad sa Balaod, ang mga dapit ug mga butang nga nahugawan kinahanglang pagahinloan. Kon adunay pagbuno nga wala hisayri ang mamumuno, kini tinoon una pinaagi sa pagsukod kon hain ang kinadul-an nga siyudad gikan sa krimen. Dayon ang mga ansiyano niana nga siyudad magkuhag usa ka batang baka nga wala pa magamit sa pagtrabaho (ingong usa ka kapuli sa mamumuno) ug magbali sa liog niini diha sa bul-oganang walog nga may nagaagay nga tubig, ug ibabaw sa hayop sila maghinlo sa ilang kaugalingon sa simbolikong paagi gikan sa bisan unsang responsibilidad pinaagi sa paghunaw sa ilang mga kamot tungod sa pagkainosente, nga mangamuyo nga ang pagkasad-an dili mahipatong kanila.​—Deu 21:1-9.

Ang mga besti ug mga sudlanan nga nahidapat sa patayng mga lawas o nga nahugawan sa ubang mga paagi kinahanglang pagahinloan sumala sa gilatid nga mga pamaagi. (Lev 11:32-35; 15:​11, 12) Ang pagtungha sa sanla diha sa usa ka besti o diha sa mga bungbong sa usa ka balay mas grabe pa nga butang, kay kon dili masumpo ug daw kini mikanap, gikinahanglan ang pagsunog sa besti o bug-os nga pagguba sa balay.​—Lev 13:47-59; 14:33-53.

Ang mga inagaw sa gubat kinahanglang pagahinloan sa dili pa kini dad-on sa sulod sa kampo. Ang masunog nga mga butang labhan o hugasan sa tubig, apan ang mga metal kinahanglang ipaagi sa kalayo.​—Num 31:21-24.

Kristohanong Kahinlo. Ang mga Kristohanon dili ubos sa Balaod ug sa mga kinahanglanon sa paghinlo, bisan tuod nga ang maong Balaod ug ang mga kostumbre niini gipatuman pa gihapon sa mga adlaw sa dinhi pa si Jesus sa yuta. (Ju 11:55) Ang Balaod adunay ‘landong sa maayong mga butang nga moabot’; “ang katinuoran iya ni Kristo.” (Heb 10:1; Col 2:17) Busa, si Pablo misulat labot niini nga mga pagputli: “Oo, halos ang tanang butang mahinloan pinaagi sa dugo sumala sa Balaod [si Moises nagwisik sa basahon, sa katawhan, sa tolda, ug sa mga sudlanan pinaagig dugo], ug gawas kon igaula ang dugo walay mahitabo nga pagpasaylo. Busa gikinahanglan nga ang mga hulad sa mga butang sa mga langit pagahinloan pinaagi niini.” “Kay kon ang dugo sa mga kanding ug sa torong mga baka ug ang abo sa nating baka nga iwisik niadtong mga nahugawan makapabalaan hangtod sa pagkahinlo sa unod, dili ba labaw pa gayod nga ang dugo ni Kristo, kinsa pinaagi sa walay kataposang espiritu naghalad sa iyang kaugalingon nga walay buling ngadto sa Diyos, magahinlo sa atong mga tanlag gikan sa patay nga mga buhat aron makahimo kitag sagradong pag-alagad ngadto sa buhi nga Diyos?”​—Heb 9:19-23, 13, 14.

Busa ang dugo ni Ginoong Jesu-Kristo ang maghinlo sa mga Kristohanon gikan sa tanang sala ug pagkadili-matarong. (1Ju 1:​7, 9) Si Kristo ‘nahigugma sa kongregasyon ug nagtugyan sa iyang kaugalingon alang niini, aron iyang mabalaan kini, nga naghinlo niini pinaagi sa paghugas ug tubig pinaagi sa pulong’ aron kini walay buling, balaan, ug walay lama, “usa ka katawhan nga iyaha lamang gayod, nga masiboton sa maayong mga buhat.” (Efe 5:25-27; Tit 2:14) Busa, ang matag membro niini nga Kristohanong kongregasyon angayng dili ‘mahimong malimtanon sa paghinlo kaniya gikan sa iyang kanhing mga sala’ kondili angayng magpadayon sa pagpakitag bunga sa espiritu sa Diyos (2Pe 1:5-9), nga mahinumdom nga “ang tanan nga mamunga iyang [Diyos] pagahinloan, aron nga kini mamunga ug daghan pa.”​—Ju 15:​2, 3.

Busa, ang mga Kristohanon kinahanglang maghupot ug hataas nga sukdanan sa pisikal, moral, ug espirituwal nga kahinlo, nga mag-amping batok “sa tanang kahugawan sa unod ug espiritu.” (2Co 7:1) Tungod sa giingon ni Jesus, nga ‘dili ang mosulod sa usa ka tawo kondili ang mogula gikan kaniya ang makapahugaw,’ kining mga makadawat sa makapahinlong dugo ni Kristo maghatag ug dakong pagtagad sa espirituwal nga kahinlo. Sila naghupot ug “hinlong kasingkasing” ug “hinlong tanlag” atubangan sa Diyos. (Mar 7:15; 1Ti 1:5; 3:9; 2Ti 1:3) Alang sa maong mga tawo nga adunay mahinlong tanlag “ang tanang butang mahinlo,” nga sukwahi sa mga tawong walay pagtuo nga mahugaw ang tanlag, nga kanila “walay bisan unsang mahinlo.” (Tit 1:15) Kadtong buot magpabiling mahinlo ug maputli sa kasingkasing mamati sa tambag sa Isaias 52:​11, nga nag-ingon: “Ayaw paghikap ug mahugaw; . . . pagpabilin kamong hinlo, kamo nga nagdala sa mga galamiton ni Jehova.” (Sal 24:4; Mat 5:8) Sa pagbuhat niini, ang ilang “mga kamot” nahinloan sa mahulagwayong diwa (San 4:8), ug ang Diyos nakiglabot kanila ingong mahinlong mga tawo.​—2Sa 22:27; Sal 18:26; tan-awa usab ang Dan 11:35; 12:10.

Sa usa ka okasyon si apostol Pablo, bisan tuod dili na ilalom sa Balaod, nagtuman sa mga kinahanglanon sa Balaod pinaagi sa paghinlo sa iyang kaugalingon sa seremonyal nga paagi didto sa templo. Dili ba kini panagsumpaki sa iyang bahin? Si Pablo wala mosupak sa Balaod o sa mga paagi niini; siya nagpakita lamang nga dili na kini ipatuman sa Diyos ngadto sa mga Kristohanon. Kon ang mga paagi niini wala maglapas sa bag-ong Kristohanong mga kamatuoran, wala gayoy pagtutol sa pagtuman kon unsay gilatid sa Diyos ubos sa Balaod. Gihimo ni Pablo ang maong buhat aron dili niya mababagan ang mga Hudiyo sa pagpamati sa maayong balita bahin kang Jesu-Kristo. (Buh 21:​24, 26; 1Co 9:20) Sa samang paagi ang apostol nangatarongan usab nga ang pagkaon mismo mahimong mahinlo, apan kon ang iyang pagkaon niini makapandol sa iyang igsoon, nan siya modumili sa pagkaon niini. (Rom 14:​14, 15, 20, 21; 1Co 8:13) Niining tanan, gipakita ni Pablo ang dakong kabalaka alang sa kaluwasan sa uban ug gibuhat ang tanang butang kutob sa iyang mahimo aron mapalampos kini. Busa siya nakaingon: “Ako hinlo gikan sa dugo sa tanang tawo.”​—Buh 20:26; 18:6.