Si Jehova Naghatag Kanakog Kusog
SUMALA SA GIASOY NI EKUMBA OKOKA
AKO natawo sa usa ka “Kristohanong” panimalay sa usa ka nasod sa Sentral Aprika, ug ako nagdakong may gugma sa Diyos. Ang akong amahan usa ka dasig nga laikong magwawali, ug ako kanunay nga mokuyog niya sa dihang magtudlo siya sa simbahan o sa mga sesyon sa pag-ampo diha sa pribadong mga balay. Sanglit ako daw debotadong bayong, gipili ako sa ubang laikong magwawali sa pag-alagad tapad sa pari panahon sa Misa. Miingon pa sila kanako nga may adlaw nga lagmit mag-estudio ako sa pagkapari mismo.
Bisan pa niana, sa magabii ako ang pangunang mag-aawit ug mananayaw sa usa ka lokal nga banda, ang Matumba-Ngomo. Sa maong kapasidad, ako mokuyog sa batan-ong mga lalaki ug mga babaye sa among distrito sa tanang matang sa imoralidad. Apan gipanan-aw ko gihapon ang pagbatog usa ra ka asawa ug sa kataposan pag-adto sa langit aron makapuyo uban sa “mga santos.” Wala nako sabta nga kinahanglang hinloan ang akong kinabuhi tungod kay, sumala sa Katolikong doktrina, ang tanan kong sala pasayloon sa matag gabii sa Sabado sa kompisalanan.
Nagsugod ang mga Suliran
Niadtong 1969, samtang ako nagtungha sa kolehiyo, misugod ako sa pagbatig mga panakit sa akong mga lutahan. Wala ako masayod kon unsay nakaingon niadto, apan latas sa sunod nga mga bulan, kana migrabe. Ang akong mga ginikanan, bisan pag iladong mga Katoliko, mihukom sa pagdala kanako ngadto sa lainlaing mga diwatahan, kinsa miingon nga may nagbarang kanako, apan nga salamat sa ilang mga pangadye ug mga tambal, ako mamaayo ra. Bisan pa niana, misugod ako sa pagtangkiang, ug sa pagka 1970, ako lugos nang makalakat, bisan pag mosalig sa usa ka sungkod. Niadtong puntoha, ako naghunahuna nga ang mga adlaw nga ako makalakat hapit nang matapos.
Niadtong Pebrero 1972 ang akong amahan sa kataposan mihukom nga dad-on ako sa ospital sa Wembo Nyama. Ako naospital nga dugay kaayo nga gitawag nila ako nga tag-iya! Mangabot ang mga tawo sa ospital, mangaayo, manggawas, ug dayon sa ulahi mamalik nga may laing sakit, ug ako atua gihapon! Ang akong amahan kinahanglang mopauli alang sa pag-ani sa humay, apan sa maong panahon ako minyo na, nga may duha ka anak, ug ang akong minahal nga asawa, bisan pag 21 anyos lamang, nag-atiman kanako ug nangitag trabaho aron siya makaatiman sa among mga panginahanglan.
Bisan pa niana, ako naguol kaayo sa tibuok nga kahimtang. Sa 24 anyos, ako nagkagrabe, samtang ang akong mga higala maayog kahimtang, nga daghan kanila may mapinadayonong mga trabaho. Mipatim-aw kanako nga labing maayo sa tanan kon ako maghikog. Busa, gihatag ko ang tanan kong nabatonan ngadto sa akong mga anak ug sa akong mga igsoon, nga wala sila sultihi kon unsay diha sa akong hunahuna. Wala akoy gibilin alang sa akong kaugalingon gawas sa akong paboritong kamisadentro nga buot kong isul-ob sa paglubong.
Sinugdanan sa Bag-ong Kinabuhi
Dayon usa sa mga Saksi ni Jehova gibutang sa katre nga tupad sa ako. Bisan pag siya buta sa usa ka mata ug nameligrong mawad-an sa panan-aw sa pikas nga mata, siya misangyaw dayon kanako gikan sa Bibliya bahin kang Jehova ug sa Gingharian. Tapos sa pila ka adlaw, siya migawas sa ospital, apan ako iyang gitugyan ngadto sa pag-atiman sa pila ka Saksi nga miduaw kaniya. Tapos sa dugang mga panaghisgot, sila usab kinahanglang molakaw, apan usa kanila mipadayon sa pagtuon uban kanako pinaagi sa sulat. Gihatagan usab niya akog lainlaing basahon sa pagtuon sa Bibliya, nga gibasa ko uban sa dakong kahimuot.
Sa maong paagi akong nadawat ang espirituwal nga pagkaon, ug ang akong depresyon inanay nailisan sa kalipay. Mipatim-aw nga gipainom akog “asido” sa akong simbahan, apan karon ako dagayang nagdawat sa tubig sa kinabuhi. Gipasalamatan ko si Jehova sa akong kasingkasing tungod sa pagpagawas kanako gikan sa matuotuohong mga pagtuo, sama sa Trinidad, imortalidad sa kalag, kahadlok sa mga patay, ug pagsimba sa mga katigulangan.
Sa maong panahon buot kong mogawas sa ospital. Dayon akong nasayran nga ang duha ka pamilya sa bug-os-panahong mga ministro maasayn sa Wembo Nyama, mao nga mihukom ako sa pagpabilin hangtod sa ilang pag-abot. Pagkadako sa kalipay nga akong gibati sa dihang sa kataposan sila nangabot nga ako diha pa sa akong katre sa ospital! Karon ako nakapadayon sa akong pagtuon sa Bibliya sa personal inay pinaagi sa sulat.
Tapos sa pila ka adlaw, gisukna ko sila kon sila may mga tigom sa Kingdom Hall, sumala sa akong nabasa sa mga magasin. Maluluton silang nagsulti kanako nga ilang gihimo ang tanan nilang tigom diha sa gamayng payag nga gipuy-an sa usa kanila. Miingon usab sila nga sila malipay sa pagdala kanako didto nga sakay sa usa ka bisikleta! Bisan pa sa grabeng sakit sa akong taludtod ug sa akong tanang lutahan, ako malipayong mitambong sa tanang tigom. Sa dihang akong nakab-ot ang mga kuwalipikasyon, ako nakahatag ug taho kada bulan ingong dili-bawtismadong magmamantala, sugod sa Abril 1974.
Tulo ka bulan sa ulahi, nagpasimbolo ako sa akong dedikasyon kang Jehova pinaagi sa pagtuslob sa tubig. Gisangyawan ko ang medikal nga mga kawani sa ospital, ang mga pasyente didto, ang Protestanteng mga misyonaryo nga nanuaw, ug mga membro sa akong pamilya—bisan pa sa hugot nga pagsupak sa naulahi. Sa maong panahon, ako nagsangyaw samtang naghigda sa akong katre o nagsakay sa silyang may ligid nga gipagamit sa ospital kanako hangtod makapalit ako sa akong kaugalingon.
Pagkamainantoson Nagdalag mga Kaayohan
Bisan pa sa pagsupak sa akong pamilya, ako nagpadayon sa paglakaw sa dalan ni Jehova ug tugob nga gipanalanginan. Ang akong asawa mibarog dapig sa kamatuoran ug nabawtismohan sa 1975. Mihukom kami sa pagpuyo sa Katako-Kombe, diin may natukod nang kongregasyon. Ang akong mga ginikanan nabalaka bahin kanamo kay may nagsulti kanila nga ang tanang Saksi patyon sa 1975. Sa dihang midumili kami sa paghunong sa pagpakig-uban, mihunong sila sa pagpadala kanamog pagkaon, ug kami nalisdan kaayo sa materyal. Ako mahinumdom nga sa usa ka okasyon ang akong batang lalaki gikuyapan tungod sa gutom tapos nga kami walay pagkaon sa usa ka adlaw ug tunga. Apan unya gidad-an kamig isda ug kan-on sa among Kristohanong mga igsoon. Sa ulahi, ang akong mga ginikanan misugod sa pagtabang na usab kanamo, apan ang among mga igsoon wala gayod mohunong sa pagtabang kanamog materyal nga tabang.
Sa Pebrero 1975 ang akong tuo nga bukton naparalisado ug nagsugod sa pagkuyos. Apan gihuptan ko padayon ang akong pagtuo ug mihukom sa pagpadayon sa pag-alagad kang Jehova uban sa kalipay. Ikalipay ko ang pag-ingon nga ang akong bukton sa ulahi nalig-on ra usab, ug ako makalihok gihapon niini karong adlawa, nga makapaarang nako sa pag-abli sa akong Bibliya ug paggamit sa mga basahon sa Sosyedad.
Maisogon Atubangan sa mga Awtoridad
Niadtong 1977 ang lokal nga komisyonado nag-akusar nako sa atubangan sa rehiyonal nga komisyon, nga bag-o pang nagdakop sa usa ka espesyal payunir sa duol nga kongregasyon. Usa ka adlaw gianhaan ako sa usa ka sundalo uban ang notisya sa pagkagipatawag. Ako miampo uban sa akong pamilya, nagdasig sa kongregasyon, ug dayon mikuyog kaniya. Salamat sa espiritu ni Jehova, ako nakahatag ug maisogong tubag sa mga sumbong, ug tapos sa dugay nga pakighisgot uban sa sibil ug militaryong mga awtoridad, ako gibuhian uban sa espesyal payunir.
Pila ka bulan sa ulahi, ako gipatawag sa laing komisyonado, ug makausa pa, uban sa tabang ni Jehova, ako nakapanalipod sa maayong balita uban ang kalipay ug kaisog. Ako may dugayng pakighisgot uban sa maong tawo, ug sa kataposan niadto, ako iyang gibuhian ug personal nga giduso niya ang akong silyang may ligid pagawas sa iyang opisina. Dayon siya miingon nga hinay: “Adto sa akong balay karong gabii.” Tapos sa ubay-ubayng pagduaw, akong nasugdan ang usa ka pagtuon sa Bibliya uban niya. Sa kadugayan, ako may pito ka pagtuon sa Bibliya sa balay uban sa lainlaing mga tawong may awtoridad. Kadaghanan kanila nagtambong sa mga tigom sa kongregasyon nga giorganisar sa lokal.
Espesyal nga Pag-alagad
Gihangyo ko si Jehova sa pagtabang kanako, bisan pa sa akong sakit, sa pagtuman sa akong panaad sa pag-alagad kaniya uban sa bug-os kong kusog. Nga wala magpalista sa opisyal nga paagi, gisulayan ko ang pagkab-ot sa mga kinahanglanon sa auxiliary payunir. Gitabangan ako ni Jehova sa paglampos, mao nga ako miaplay sa maong pag-alagad sa mga bulan sa Hunyo hangtod Oktubre. Unya gidawat sa Sosyedad ang akong aplikasyon sa pagkaregular payunir, ug misugod ako niining pag-alagara sa Nobyembre 1976. Sa Septiyembre 1977 ang akong kalipay nahingpit sa dihang nadawat ko ang asaynment ingong espesyal payunir uban sa kongregasyon sa Katako-Kombe.
Sa unsang paagi ako nakahimo niini? Gikobrehan ko ang teritoryo diha sa akong silyang may ligid pinaagi sa tabang sa akong minahal nga asawa ug sa mga igsoong lalaki sa kongregasyon. May panahon gani nga ako mogula nga mag-inusara nga magkratsis. Kas-a o kaduha ako matumba. Dayon ako magpaabot lang, nga waylihok sa yuta, hangtod nga abagan ako sa usa ka lumalabay nga makabangon ug magtunol na usab kanako sa akong kratsis. Ako kanunay mahinumdom sa determinasyon sa mga apostol ug mga tinun-an ni Jesus. (Buhat 14:21, 22; Hebreohanon 10:35-39) Matag panahong ako matumba, ako moampo kang Jehova nga dili ako maluya kondili, hinunoa, hatagan akog kusog sa pagpadayon sa pag-alagad kaniya. Gibutang ko sa hunahuna ang kahibulongang saad nga nahitala diha sa tagna ni Isaias, nga “ang tawo nga piang mokatkat sama sa lagsaw.”—Isaias 35:6.
Sa dugang nga gipauswag ko ang akong pag-alagad, sa dugang ako nakabuntog sa akong mga depekto sa lawas. Niadtong 1978 ako nakapribilehiyo sa pagtambong sa Tunghaan sa Ministeryo sa Gingharian sa Lubumbashi, nga naglangkit sa pagbiyahe sa katibuk-ang 2,000 kilometros pinaagig trak, barko, ug tren. Sa pagkamatuod, alang sa maong biyahe si Jehova nagpadagaya sa bug-os sa kusog diha sa akong kahimtang. (Isaias 12:2; 40:29) Karon ako makalakat na gani—uban ang dakong kalisod kaayo—abot sa 100 metros nga wala ang tabang sa kratsis. Kombinsido ako nga gidungog ni Jehova ang akong pag-ampo niadtong 1973 nga ihatag kanako ang kusog aron sa pag-alagad kaniya uban ang determinasyon.
Bag-ong Asaynment
Niadtong 1984, tapos sa pito ka tuig sa kongregasyon sa Katako-Kombe, akong nadawat ang bag-ong asaynment sa pagtrabaho uban sa kongregasyon sa Lodja-Centre. Usa ka tuig sa ulahi gisugdan namo ang usa ka bag-ong pagtuon sa basahon 12 kilometros ang kalayo, ug sa wala madugay gisugdan namo ang lain sa 30 kilometros gikan niana. Ang naulahi sa wala madugay giila nga usa ka nahilit nga grupo ug niadtong 1988 nadawat nga kongregasyon, diin ako sa pagkakaron nagaalagad nga ansiano.
Ang payuniring maayo kaayo alang kanako, sa espirituwal ug sa pisikal nga paagi. Sa pagsangyaw, nga magkratsis ako, ako makahimo sa mga ehersisyo nga girekomendar sa mga doktor. Ako labi pang lig-on karon kay sa dihang misugod ako sa payuniring, ug ang akong tinguha mao ang paglahutay niining buluhatona hangtod sa kataposan. Maikagon ako nga makakita unsaon ni Jehova pagtabang kanako sa “pagkatkat sama sa lagsaw” sa usa ka panahon nga dili na nako antoson ang mga kasakit niining balatiana.
Uban sa bug-os kong kasingkasing, ako nagapasalamat sa atong langitnong Amahan, kinsa naghatag kanakog kusog, kaisog, ug sa bug-os-panahong pag-alagad. Ako karon 36 anyos na, ug tapos sa 11 anyos diha sa buluhatong payunir, ako nagalaom sa pagpadayon, bisan unsay anaa sa umaabot. Determinado ako nga gamiton ang bug-os kong kusog sa pagpasidungog ug pagdayeg sa dakong Diyos nga si Jehova.