Sugilanon sa Kinabuhi
Akong Nadawat ‘ang mga Hangyo sa Akong Kasingkasing’
SUMALA SA GIASOY NI DOMINIQUE MORGOU
Sa kataposan, nakaadto ra gyod ko sa Aprika niadtong Disyembre 1998! Natinuod ang akong gipangandoy sa bata pa ko. Malipay gayod akong maghunahuna sa hawan kaayong kapatagan ug makalingawng ihalas nga mga mananap sa Aprika. Aw, nakaabot ra gyod ko didto! Sa samang higayon, lain pang pangandoy ang natinuod. Ako usa ka bug-os-panahong magwawali nga nag-alagad sa langyawng nasod. Alang sa daghan, kini morag imposible. Halap ang akong mata, ug ako maglakawlakaw sa balasong kadalanan sa mga balangay sa Aprika sa tabang sa usa ka giya nga iro nga nabansay alang sa kadalanan sa mga siyudad sa Uropa. Paasoya ko ninyo kon sa unsang paagi ang pag-alagad sa Aprika nahimong posible alang kanako ug kon sa unsang paagi gihatag ni Jehova kanako ‘ang mga hangyo sa akong kasingkasing.’—Salmo 37:4.
NATAWO ako sa Hunyo 9, 1966, sa habagatang Pransiya. Ako ang kinamanghoran sa pito ka anak—duha ka lalaki ug lima ka babaye—kaming tanan giatiman sa mahigugmaong mga ginikanan. Apan, dihay makapasubo nga bahin sa akong pagkabata. Sama sa akong apohang babaye, akong inahan, ug usa sa akong mga igsoong babaye, ako nag-antos sa usa ka napanunod nga sakit nga sa ngadtongadto mosangpot sa bug-os nga pagkabuta.
Ingong tin-edyer, naagoman nako ang rasismo, pagpihig, ug pagkasalingkapaw, nga tungod niini ako mirebelde sa katilingban. Niining malisod nga panahon nga kami namalhin sa rehiyon sa Hérault. Didto, dihay maanindot nga panghitabo.
Usa niana ka Dominggo sa buntag, duha sa mga Saksi ni Jehova ang miadto sa among balay. Ang akong inahan nakaila kanila ug gipadayon sila. Usa sa mga babaye nangutana kang Mama kon nahinumdom ba siya nga kas-a misaad siya nga usa ka adlaw niana mouyon ra siya nga magtuon sa Bibliya. Nahinumdom si Mama ug nangutana, “Kanus-a man ta magsugod?” Nagsabot sila nga magkita kada Dominggo sa buntag, ug niining paagiha ang akong inahan nagsugod sa pagkakat-on “sa kamatuoran sa maayong balita.”—Galacia 2:14.
Pagbaton ug Hait nga Pagsabot
Si Mama naningkamot sa pagsabot ug paghinumdom sa iyang nakat-onan. Kay buta man siya, kinahanglang sag-ulohon niya ang tanan. Ang mga Saksi mapailobon kaayo kaniya. Apan sa akong bahin, kon moabot gani ang mga Saksi, ako mosulod sa akong kuwarto ug mogawas lang kon manglakaw na sila. Ugaling, usa ka adlaw niana si Eugénie nga usa sa mga Saksi ni Jehova, nakighimamat nako ug nakigsulti kanako. Giingnan ko niya nga ang Gingharian sa Diyos magtapos sa tanang pagkasalingkapaw, pagdumot, ug pagpihig sa kalibotan. “Ang Diyos lamang ang makasulbad niana,” matod pa niya. Gipangutana ko niya kon gusto ba nakong mahibalo ug dugang bahin niana. Pagkasunod adlaw, ako nagsugod pagtuon sa Bibliya.
Ang tanan nga akong nakat-onan bag-o kanako. Nasabtan na nako nga ang Diyos temporaryo diayng nagtugot sa pagkadaotan dinhi sa yuta tungod sa maayong mga katarongan. (Genesis 3:15; Juan 3:16; Roma 9:17) Ako pang nakat-onan nga wala kita pasagdi ni Jehova nga walay paglaom. Gihatagan niya kita ug maanindot nga saad nga mabuhi sa walay kataposan sa paraisong yuta. (Salmo 37:29; 96:11, 12; Isaias 35:1, 2; 45:18) Nianang maong Paraiso, mahibalik kanako ang gasa sa panan-aw, nga nag-anam-anam ka wala.—Isaias 35:5.
Pagsulod sa Bug-os-Panahong Pag-alagad
Sa Disyembre 12, 1985, akong gisimbolohan ang akong pagpahinungod kang Jehova pinaagi sa bawtismo sa tubig, nga miduyog sa akong igsoong babaye nga si Marie-Claire, kinsa bawtismado na. Sa wala madugay, ang akong igsoong lalaki nga si Jean-Pierre nagpabawtismo usab, maingon man ang akong minahal nga inahan.
Sa kongregasyon nga akong gipakig-ubanan, ubay-ubay ang regular payunir, o bug-os-panahong mga magwawali. Ako nadasig sa ilang kalipay ug kasibot alang sa ministeryo. Bisan si Marie-Claire, nga nag-antos sa usa ka balatian sa mata ug nagtaod ug orthopedic device sa usa ka bitiis tungod sa abnormalidad sa bukog niini, misulod sa bug-os-panahong pag-alagad. Hangtod karon ang iyang panig-ingnan padayong nagdasig kanako diha sa pag-alagad. Tungod kay daghang payunir sa among kongregasyon ug sa pamilya, natabangan ako sa pag-ugmad ug dulot nga tinguha nga makigbahin usab sa bug-os-panahong pag-alagad. Busa sa Nobyembre 1990, ako nagsugod sa pag-alagad sa Béziers ingong payunir.—Salmo 94:17-19.
Pagsagubang sa Kahigawad
Diha sa ministeryo, ako gitabangan sa mahunahunaong mga payunir. Bisan pa niana, matag karon ug unya, ako mahigawad tungod sa akong mga limitasyon ug nangandoy nga makahimog dugang pa. Apan, gipalig-on ako ni Jehova sulod nianang mga yugto sa kahigawad. Nanukiduki ako diha sa Watch Tower Publications Index, nga nangitag mga sugilanon sa kinabuhi sa mga payunir nga halap sama kanako. Ako natingala nga daghan diay kaayo sila! Kining praktikal ug makapadasig nga mga asoy nagtudlo kanako sa pagpabili sa akong mahimo ug sa pagdawat sa akong mga limitasyon.
Aron masustentohan ang akong mga panginahanglan, ako manglimpiyo sa dagkong mga tindahan kauban sa ubang mga Saksi. Usa ka adlaw niana, akong namatikdan nga ang akong mga kauban sa trabaho naglimpiyo pag-usab sa mga dapit nga bag-o pa lang nakong nalimpiyohan. Dayag, nga daghang hugaw ang wala nako makita. Ako nakigkita kang Valérie, nga mao ang payunir nga nagdumala sa among grupo sa mga tighinlo, ug ako siyang gihangyo nga prangkahan ko niya kon nakapabug-at ba ko nila. Sa kamaluloton, ako ray iyang gipahukom kon kanus-a nga bation nako nga dili na nako mahimo ang maong trabaho. Sa Marso 1994, miundang ko sa akong trabaho nga pagpanghinlo.
Sa makausa pa, gibati nakong walay pulos. Kinasingkasing akong nag-ampo kang Jehova, ug ako nahibalo nga iyang gidungog ang akong mga hangyo. Sa makausa pa, ang pagtuon sa Bibliya ug sa Kristohanong mga publikasyon dakog gikatabang. Bisan pa niana, samtang nagkahalap ang akong mata, ang akong tinguha sa pag-alagad kang Jehova nagkadako. Unsa may akong mahimo?
Sa Sinugdan Naghulat, Dayon Usa ka Dihadihang Desisyon
Miaplay ko aron bansayon diha sa Rehabilitation Center for the Blind and Visually Impaired sa Nîmes ug sa ngadtongadto gidawat ko sulod sa tulo ka bulan. Takos ang akong paggugol ug panahon didto. Akong nasabtan ang gilapdon sa akong depekto ug nakakat-on ako sa pagpasibo niana. Ang pagpakig-uban sa mga tawo nga nag-antos sa tanang matang sa sakit nakatabang kanako sa pagkaamgo kon unsa ka bililhon ang akong Kristohanong paglaom. Labing menos ako adunay tumong ug makahimog butang nga mapuslanon. Gawas pa, ako nakakat-on ug Braille nga Pranses.
Pagpauli nako, namatikdan sa akong pamilya nga dakog gikatabang kanako ang maong pagbansay. Apan, ang usa ka butang nga wala nako maangayi mao ang puting sungkod nga kinahanglan nakong gamiton. Naglisod ko sa pagdawat nga kinahanglan nakong gamiton kanang sungkora. Maayo unta kon aduna koy laing kaabag—tingali usa ka giya nga iro.
Nagpayl ko ug hangyo alang sa usa ka iro apan giingnan ko nga daghan pa kaayo ang naghulat. Dugang pa, ang ahensiya kinahanglang mohimo una ug pagsusi. Ang usa ka giya nga iro dili basta ihatag na lang kang bisan kinsa. Usa ka adlaw niana, giingnan ko sa babaye nga mitabang sa pagdumala sa usa ka asosasyon sa mga buta nga ang lokal nga tennis club modonar ug giya nga iro ngadto sa usa ka buta o halap nga tawo nga nagpuyo sa among dapit. Miingon siya nga nahunahunaan ko niya. Nangutana siya kon dawaton ba ni nako. Akong nasabtan nga gimaniobra ni Jehova kining butanga ug busa gidawat nako ang malulotong tanyag. Bisan pa niana, kinahanglang maghulat gihapon ko alang sa maong iro.
Naghunahuna Gihapon sa Aprika
Samtang naghulat, akong gipunting ang akong pagtagad sa ubang butang. Ingon sa nahisgotan na ganina, sukad sa pagkabata naikag kaayo ko sa Aprika. Bisan pag nag-anam na ka halap ang akong mata, ang maong kaikag nagkadako gihapon, ilabina sa dihang akong nahibaloan nga daghan kaayong tawo sa Aprika ang interesado sa Bibliya ug sa pag-alagad kang Jehova. Sa miagi, nahisgotan nako kang Valérie nga gusto kong moadto sa Aprika. Ako siyang gipangutana kon gusto ba niyang mokuyog. Misugot siya, ug misulat kami sa ubay-ubayng nagsultig-Pranses nga mga sangang buhatan sa mga Saksi ni Jehova sa Aprika.
Dihay balos gikan sa Togo. Kay naghinamhinam, akong gihangyo si Valérie nga basahon kana kanako. Ang sulat makapadasig, busa miingon si Valérie: “Aw, nganong dili man ta moadto?” Human mosulat sa mga igsoon didto sa sanga, giingnan ko nila nga kontakon si Sandra, usa ka payunir sa Lomé, ang kaulohang siyudad. Migikan mi ug Disyembre 1, 1998.
Pagkalahi sa maong dapit, pero pagkanindot niana! Human molanding sa Lomé, kami nanggula sa ayroplano ug gibati dayon namo ang kainit sa Aprika. Gisugat kami ni Sandra. Wala pa mi magkita sukad, apan dihadiha gibati namo nga samag dugay na ming mga managhigala. Di pa dugay una mi mangabot, si Sandra ug ang iyang kauban, si Christine, natudlo ingong mga espesyal payunir sa Tabligbo, usa ka gamayng lungsod sa ilaya. Nianang tungora nakapribilehiyo mi nga mouban kanila sa ilang bag-ong asaynment. Miestar mi didto ug mga duha ka bulan, ug paglarga namo, nakaseguro ko nga mobalik ra ko.
Nalipay Kong Makabalik
Sa Pransiya, nangandam dayon ko para sa akong ikaduhang biyahe ngadto sa Togo. Sa tabang sa akong pamilya, nakahimo akog mga kahikayan nga moestar didto sulod sa unom ka bulan. Busa sa Septiyembre 1999, misakay na sab ko ug ayroplano paingon sa Togo. Apan, niining panahona ako rang usa. Hunahunaa lang ang gibati sa akong pamilya sa dihang nakita nila ako nga milarga nga ako rang usa bisan pa sa akong balatian! Apan walay angayng kabalak-an. Akong gipasaligan ang akong mga ginikanan nga ang akong mga higala, nga sama nag pamilya alang kanako, magpaabot kanako sa Lomé.
Pagkadako sa akong kalipay nga mahibalik sa dapit diin daghan kaayong tawo ang interesado sa Bibliya! Kasagaran, makakita ka ug mga tawo nga nagbasa ug Bibliya diha sa dalan. Sa Tabligbo tawgon ka sa mga tawo aron lamang makighisgot bahin sa Bibliya. Ug pagkadakong pribilehiyo nga moestar uban sa duha ka espesyal payunir nga mga sister diha sa ilang kasarangan nga pinuy-anan! Nakakat-on ako ug laing kultura, usa ka lahi nga paagi sa paglantaw sa mga butang. Una sa tanan, akong namatikdan nga ang among Kristohanong mga igsoon sa Aprika nag-una sa mga intereses sa Gingharian diha sa ilang kinabuhi. Pananglitan, ang pagbaktas ug daghang kilometros paingon sa Kingdom Hall wala makapugong kanila sa pagtambong sa mga tigom. Daghan usab akog nakat-onan sa ilang pagkamainiton ug pagkamaabiabihon.
Usa ka adlaw niana, sa pagpauli namo gikan sa pag-alagad sa kanataran, akong giingnan si Sandra nga mahadlok na kong mobalik sa Pransiya. Misamot pa ka halap ang akong mata. Akong gihunahuna ang naghuot ug saba nga kadalanan sa Béziers, ang mga hagdanan sa mga apartment, ug daghan pang ubang mga butang nga makapalisod sa kinabuhi sa usa ka tawo nga halap ug mata. Sa kasukwahi, ang kadalanan sa Tabligbo, bisag dili sementado, apan hilom—dili daghag tawo ug wala kaayoy sakyanan. Mag-unsa na lang ko sa Pransiya karon nga naanad na ko sa Tabligbo?
Duha ka adlaw sa ulahi ang akong inahan mitawag aron sa pagpahibalo kanako nga ang eskuylahan nga nagbansay sa giya nga mga iro naghulat kanako. Usa ka bata pa nga Labrador retriever nga ginganlag Océane andam nga mahimong akong “mga mata.” Sa makausa pa, ang akong mga panginahanglan naatiman ug ang akong mga kabalaka nawala. Human sa unom ka bulan nga malipayong pag-alagad sa Tabligbo, mibalik ako sa Pransiya aron sa pagpakigkita kang Océane.
Human sa pipila ka bulan nga pagbansay, si Océane gipiyal na kanako. Sa sinugdan, dili kadto sayon. Kinahanglang masabtan namo ang usag usa. Apan, inanay nakong naamgohan nga gikinahanglan gayod nako si Océane. Sa pagkatinuod, si Océane nahimo nang bahin sa akong kinabuhi. Unsay reaksiyon sa mga tawo sa Béziers sa dihang makita nila ako nga moduaw kanila uban ang usa ka iro? Gipakitaan nila ako ug dakong pagtahod ug kalulot. Si Océane nahimong “bayani” sa kasilinganan. Tungod kay daghang tawo ang malisdan sa pagpakigsulti sa usa ka tawong may depekto sa lawas, ang pagkabaton ug iro nakapaarang kanako sa pagsulti bahin sa akong balatian sa natural nga paagi. Ang mga tawo mobating relaks ug mamati kanako. Sa pagkatinuod, si Océane nahimong kinamaayohan nga pang-abli sa pagpakig-estorya sa mga tawo.
Sa Aprika Uban Kang Océane
Wala nako malimti ang Aprika, ug karon nangandam ako sa akong ikatulong panaw. Niining panahona, kauban nako si Océane. Giubanan sab ko sa usa ka batan-ong magtiayon, si Anthony ug Aurore, ug sa akong amiga nga si Caroline—mga payunir sama kanako. Sa Septiyembre 10, 2000, nakaabot kami sa Lomé.
Sa sinugdan, daghan ang nahadlok kang Océane. Pipila lang ka tawo sa Lomé ang nakakita ug ingon niana ka dakong iro, tungod kay kadaghanang iro sa Togo gagmay ra man. Sa dihang nakita nila ang iyang sangon, ang uban naghunahuna nga siya usa ka isog nga iro nga kinahanglang kontrolahon. Sa iyang bahin, si Océane andam nga manalipod kanako batok sa bisan unsa nga iyang giila ingong kapeligrohan. Bisan pa niana, sa wala madugay si Océane nakapasibo ra sa iyang bag-ong palibot. Kon taoran siyag sangon, siya adunay obligasyon—disiplinado, responsable, magpabilin kanunay sa akong kiliran. Kon siya buhian, siya magduladula, usahay sipat. Daghan kamig makalingaw nga mga yugto.
Kaming tanan gidapit nga moestar uban kang Sandra ug Christine sa Tabligbo. Aron matabangan ang mga igsoon didto nga maanad kang Océane, dapiton namo sila sa balay ug ipatin-aw namo kanila ang papel sa usa ka giya nga iro, kon nganong nagkinahanglan ko niana, ug kon sa unsang paagi sila angayng mogawi kon anaa siya. Ang mga ansiyano miuyon nga si Océane angayng ikuyog nako sa Kingdom Hall. Tungod kay kining maong kahikayan talagsaon man kaayo sa Togo, gipatin-aw kana ngadto sa kongregasyon. Kon bahin sa ministeryo, si Océane mokuyog lamang kon ako magbalikduaw o magdumalag mga panagtuon sa Bibliya—mga situwasyon diin ang iyang presensiya mas daling masabtan.
Ang pagsangyaw niining maong mga teritoryo makalilipay gihapon. Mapasalamaton gayod ako sa pagkamahunahunaon sa buotan nga mga tawo, nga gipasundayag pinaagi sa malulotong mga buhat, sama sa ilang pagkaandam nga mopalingkod kanako. Sa Oktubre 2001, ang akong inahan mikuyog nako sa akong ikaupat nga biyahe paingon sa Togo. Human sa tulo ka semana siya mibalik sa Pransiya, nga masaligon ug malipayon.
Ako mapasalamaton kaayo kang Jehova nga ako nakaalagad sa Togo. Ako masaligon nga si Jehova magpadayon sa paghatag kanako sa ‘mga hangyo sa akong kasingkasing’ samtang ako magpadayon sa paggamit sa tanan nga akong nabatonan diha sa pag-alagad kaniya.a
[Footnote]
a Si Sister Morgou mibalik sa Pransiya ug nakahimo sa ikalimang biyahe paingon sa Togo sukad sa Oktubre 6, 2003, hangtod sa Pebrero 6, 2004. Ikasubo, tungod sa medikal nga mga komplikasyon, lagmit mao na kadto ang iyang kataposang pagbiyahe sa Togo niining sistemaha sa mga butang. Bisan pa niana, ang iyang dulot kaayo nga tinguha mao gihapon ang pag-alagad kang Jehova.
[Mga hulagway sa panid 10]
Malipay gayod akong maghunahuna sa hawan kaayong kapatagan ug makalingawng ihalas nga mga mananap sa Aprika
[Hulagway sa panid 10]
Si Océane mikuyog sa akong mga pagbalikduaw
[Hulagway sa panid 11]
Ang mga ansiyano miuyon nga akong dad-on si Océane sa mga tigom