“Tan-awa! Ginabag-o Ko ang Tanang Butang”

Gusto ka bag maayong panglawas ug taas nga kinabuhi alang kanimo ug sa imong pamilya? Nangandoy ka bang mopuyo sa usa ka kalibotan diin ang kasakit, pag-antos, ug kamatayon maoy butang na lang sa kagahapon? Ang maong kalibotan dili lang bunga sa handurawan. Sa pagkatinuod, hapit nang moabot ang usa ka matarong nga bag-ong kalibotan, kay mao kana ang katuyoan ni Jehova nga Diyos. Matikdi kon sa unsang paagi ang katumanan sa iyang katuyoan gihubit diha sa Pinadayag 21:3-5.​​—Basaha.

“Pagapahiran [sa Diyos] ang tanang luha gikan sa ilang mga mata.” (Pinadayag 21:4) Unsang matanga sa luha ang iyang pagapahiran? Dili ang luha sa kalipay ni ang luha nga maghatag ug proteksiyon sa atong mata. Ang saad sa Diyos nagtumong sa luha nga gipahinabo sa pag-antos ug kagul-anan. Dili lang basta pahiran sa Diyos ang maong mga luha kondili bug-os niyang wagtangon ang mga hinungdan niini​​—ang pag-antos ug kagul-anan.

“Ang kamatayon mawala na.” (Pinadayag 21:4) Duna pa bay mas labawng hinungdan sa paghilak kay sa kamatayon? Ipahigawas ni Jehova ang masinugtanong katawhan gikan sa gapos sa kamatayon. Sa unsang paagi? Pinaagi sa pagwagtang sa tinuod nga hinungdan sa kamatayon: ang sala nga napanunod kang Adan. (Roma 5:12) Pagahingpiton ni Jehova ang masinugtanong katawhan pinasukad sa halad lukat ni Jesus.a Dayon ang kataposang kaaway, ang kamatayon, “pagawagtangon.” (1 Corinto 15:26) Ang matinumanong katawhan mabuhi sumala sa katuyoan sa Diyos alang kanila​​—sa walay kataposan ug sa hingpit nga panglawas.

“Ni may . . . kasakit pa.” (Pinadayag 21:4) Unsang matanga sa kasakit ang pagahanawon? Pagahanawon ang tanang mental, emosyonal, ug pisikal nga kasakit nga resulta sa sala ug pagkadili-hingpit ug naghimong miserable sa kinabuhi sa minilyon.

Ang kinabuhi nga wala nay luha, kamatayon, ug kasakit haduol na. ‘Apan asa?’ makapangutana ka tingali. ‘Ang saad ba sa Diyos nagtumong sa kinabuhi sa langit?’ Wala. Tagda kon ngano. Una, ang saad gisugdan sa mga pulong nga “ang tolda sa Diyos anaa uban sa mga tawo,” ug ang mga tawo nagpuyo sa yuta. (Pinadayag 21:3) Ikaduha, ang saad naghubit sa usa ka kalibotan diin “ang kamatayon mawala na.” Ang kamatayon wala gayod maglungtad sa langit, apan dugay na kining naglungtad sa yuta. Nan, tin-aw nga ang saad sa Diyos nga mas maayong kinabuhi matuman dinhi mismo sa yuta.

Gusto ni Jehova nga motuo kita sa iyang gisaad nga matarong nga bag-ong kalibotan. Human hubita ang umaabot nga mga panalangin, siya nagpalig-on sa iyang saad: “Tan-awa! Ginabag-o ko ang tanang butang.” Dayon siya midugang: “Kining mga pulonga kasaligan ug matuod.” (Pinadayag 21:5) Nganong dili mokat-og dugang kon sa unsang paagi ikaw ug ang imong mga minahal mahiapil sa malipayong mga magsisimba nga makakita sa mahimayaong katumanan sa saad sa Diyos?