PAGPAHILUNA-SA-KATUNGDANAN

Ang pagpahimutang sa mga saserdote diha sa katungdanan. Ang Hebreohanong pulong alang sa “pagpahiluna-sa-katungdanan” (mil·lu·ʼimʹ) sa literal nagkahulogang “pagpuno,” nga mao, ang pagpuno sa kamot ug gahom, paghatag ug kagahom. (Ex 29:​22, ftn sa Rbi8; itandi ang Eze 43:​26, ftn sa Rbi8; tan-awa ang PUN-ON ANG KAMOT SA GAHOM.) Ang samang termino gigamit labot sa “pagbutang” sa mga mutya diha sa mga enggaste niini.​—1Cr 29:2.

Si Aaron ug ang iyang mga anak nga lalaki gikuha gikan sa banay sa mga Kohatnon sa tribo ni Levi aron mag-alagad ingong mga saserdote sa Israel. (Ex 6:​16, 18, 20; 28:1) Ang pagpahiluna kanila sa katungdanan mikabat ug pito ka adlaw, dayag niadtong Nisan 1-7, 1512 W.K.P., samtang nagkampo pa ang Israel sa tiilan sa Bukid sa Sinai didto sa Peninsula sa Arabia. (Ex 40:​2, 12, 17) Ang tolda nga tagboanan bag-o pang nakompleto ug natukod sa unang adlaw sa maong bulan; ang saserdotehanong banay napili na ni Jehova; ug karon si Moises, ang igsoon ni Aaron, ingong tigpataliwala sa pakigsaad sa Balaod, gisugo nga himoon ang seremonyas sa pagbalaan ug sa pagpahiluna kanila sa katungdanan. Ang mga instruksiyon alang niini nga pamaagi gihisgotan sa Exodo kapitulo 29, ug ang rekord bahin sa pagtuman ni Moises niini nga seremonyas gihisgotan sa Levitico kapitulo 8.

Niining una nga adlaw, uban sa presensiya ni Jehova nga gihawasan sa haligi nga panganod nga anaa sa ibabaw sa tabernakulo (Ex 40:33-38), giandam ni Moises ang tanang butang nga gamiton sa paghalad: ang torong baka, ang duha ka laking karnero, ang bukag sa mga tinapay nga walay igpapatubo, ang igdidihog nga lana, ug ang mga besti sa mga saserdote. Ingon sa gisugo kaniya, iyang gipatawag ang kongregasyon sa Israel, nga lagmit nagpasabot sa mga ansiyano ingong mga hawas sa tibuok kongregasyon, sa pagtigom diha sa ganghaan sa tolda nga tagboanan, sa gawas sa kortina nga naglibot sa sawang. Sanglit dayag nga sila makakita kon unsay ginahimo diha sa sawang, ang tabil sa ganghaan, nga 20 ka maniko (8.9 m; 29 p) ang gisangkaron, lagmit gitangtang.​—Lev 8:1-5; Ex 27:16.

Si Moises naghugas o nagligo kang Aaron ug sa mga anak nga lalaki ni Aaron nga si Nadab, Abihu, Eleasar, ug Itamar (o, siya nagsugo kanila nga maligo) diha sa dulang nga tumbaga nga anaa sa sawang ug nagsul-ob kang Aaron sa mahimayaong mga besti sa hataas nga saserdote. (Num 3:​2, 3) Karon kay nagsul-ob na sa matahom nga sapot, si Aaron gitugyanan sa mga besti nga naghawas sa mga hiyas ug sa mga responsibilidad sa iyang katungdanan. Dayon gidihogan ni Moises ang tabernakulo, ang tanang kasangkapan ug mga galamiton niini, ug ang halaran sa halad-nga-sinunog, maingon man usab ang dulang ug ang mga galamiton nga gigamit labot niini. Tungod niini kining mga butanga nahimong balaan, nalain o napinig alang sa eksklusibong paggamit ug pag-alagad sa Diyos nga niana kini mahimo nang gamiton. Sa kataposan si Moises nagdihog kang Aaron pinaagi sa pagbubo ug lana sa iyang ulo.​—Lev 8:6-12; Ex 30:22-33; Sal 133:2.

Torong Baka sa Halad-sa-Sala. Human niini, gibestihan ni Moises ang mga anak nga lalaki ni Aaron, dayon iyang gisugo si Aaron ug ang iyang mga anak nga lalaki sa pagtapion sa ilang mga kamot sa ulo sa torong baka sa halad-sa-sala, nga nagkahulogan sa ilang pag-ila sa halad ingong alang kanila, ang saserdotehanong banay. Human sa pag-ihaw sa torong baka, gibutang ni Moises ang bahin sa dugo niini diha sa halaran ug giyabo ang nahibilin sa dugo sa tiilan sa halaran, sa ingon nagsimbolo sa paghinlo gikan sa kahugawan nga misangpot tungod sa makasasalang kahimtang sa mga saserdote nga nag-alagad diha sa halaran. Ang pagbutang ug dugo diha sa mga sungay sa halaran dayag nga nagkahulogan nga ang gahom sa kahikayan sa paghalad anaa sa giula nga dugo sa halad. (Heb 9:22) Ang pagwisik sa halaran gisugo usab maylabot sa ubang mga halad. (Lev 1:​5, 11; 3:2; 4:6; 16:18) Apan matikdi, sanglit kini mao ang ‘adlaw sa pag-ordinar’ sa mga saserdote ug dili ang adlaw sa pagtabon sa mga sala sa nasod, ang dugo sa torong baka wala dad-a ngadto sa Labing Balaan. (Tan-awa ang Lev 16:14.) Sama sa ubang mga halad-sa-sala, ang tambok nga nagputos sa mga tinai, ang bahin nga nagtapot sa atay, ug ang duha ka amimislon lakip sa tambok niini gibutang ibabaw sa halaran. (Lev 4:8-10, 20, 26, 31) Ang ubang bahin sa torong baka, lakip ang panit ug kinalibang niini, dad-on sa gawas sa kampo aron sunogon.​—Lev 8:13-17.

Halad nga mga Laking Karnero. Dayon gitapion ni Aaron ug sa iyang mga anak nga lalaki ang ilang mga kamot sa laking karnero sa halad-nga-sinunog, ug kini giihaw, ang bahin sa dugo niini giwisik ibabaw sa halaran. Dayon ang laking karnero gihiwahiwa, gihugasan, ug gisunog ibabaw sa halaran; apan wala ilakip ang kinalibang ug ang panit. (Lev 7:8) Sanglit kining laking karnero sa halad-sa-sala bug-os nga gihalad, nga walay gibilin nga pagakan-on ni bisan kinsang tawo, kini nga mga saserdote bug-os nga gibalaan alang sa balaan ug saserdotehanon nga pag-alagad kang Jehova.​—Lev 8:18-21; itandi ang Lev 1:3-9.

Ang laing laking karnero, “ang laking karnero alang sa pagpahiluna-sa-katungdanan,” giihaw human itapion sa mga saserdote ang ilang mga kamot diha niini. Dinhi ang dugo gigamit sa laing paagi. Ang bahin niini gibutang diha sa langodngod sa tuong dalunggan, sa kumagko sa tuong kamot, ug sa kumagko sa tuong tiil ni Aaron ug sa iyang mga anak nga lalaki; busa ang mga gamit nga gihawasan niini nga mga sangkap angayng gamiton lamang maylabot sa ilang buluhatong paghalad nga bahin sa ilang pag-alagad. Ang nahibilin sa dugo giwisik ni Moises ibabaw sa halaran.​—Lev 8:22-24.

Ang tambok nga nagputos sa mga organo sa laking karnero, sa dili pa ihalad sa naandang paagi, ipahimutang sa tuo nga paa sa laking karnero, lakip sa matag usa sa tulo ka matang sa mga tinapay nga walay igpapatubo nga gikuha gikan sa bukag. Dayon kining tanan ibutang diha sa mga palad ni Aaron ug sa iyang mga anak nga lalaki ug itabyog ni Moises atubangan kang Jehova, ug dayag nga ang mga kamot ni Moises naghawid sa mga kamot sa mga saserdote sa dihang gitabyog kini. Kini nagkahulogan nga ang ilang mga kamot ‘gipuno sa gahom,’ nga mao, puno sa halad nga mga gasa ug bug-os nga nasangkapan ug nahatagan ug gahom alang sa buluhaton sa paghalad. Sila gipakita nga awtorisado dili lamang sa paghalad sa tambok nga mga bahin diha sa halaran kondili sa pagdawat usab sa mga gasa nga gihatag ingong ilang sustento ingon nga dagayang tagana ni Jehova alang sa iyang mga saserdote. Ang bahin sa laking karnero nga gitabyog, ang tuo nga paa, sagad ihatag ngadto sa naghalad nga saserdote ingong iyang bahin. (Lev 7:32-34; Num 18:18) Niining higayona, kining tanan sunogon diha sa halaran. Busa kadto parehong gitanyag (gitabyog) sa atubangan ni Jehova ug aktuwal nga gihalad, nga miila niining tanan ingong gasa ni Jehova sa mga saserdote.​—Lev 8:25-28.

Si Moises, nga nag-alagad ingong saserdote panahon sa seremonyas sa pagpahiluna-sa-katungdanan, midawat sa dughan sa laking karnero sa pagpahiluna-sa-katungdanan ingong iyang bahin, human kini itanyag ingong usa ka halad-nga-tinabyog.​—Lev 8:29; tan-awa usab ang Ex 29:​26-28.

Ang bahin sa dugo sa laking karnero uban sa igdidihog nga lana (dayag nga gisagol) giwisik diha kang Aaron, sa iyang mga anak nga lalaki, ug sa ilang mga besti, aron sa pagbalaan kanila. Kini usab nagpaila kanila labot sa ilang katungdanan sa paghalad, sumala sa pagtultol sa espiritu sa Diyos. Wala hisgoti nga gidihogan ang mga anak nga lalaki ni Aaron pinaagi sa pagbubo ug lana diha sa ilang mga ulo, sama sa gihimo nganha kang Aaron.​—Lev 8:30.

Diha sa ganghaan sa tolda nga tagboanan kinahanglang lat-an ni Aaron ug sa iyang mga anak nga lalaki ang bahin sa unod sa laking karnero nga wala sunoga ibabaw sa halaran o ihatag ngadto kang Moises. Ilang kan-on kini, hasta ang mga tinapay nga nahibilin diha sa mga bukag, apan ang mga salin sa bisan unsa niini nga pagkaon kinahanglang sunogon pagkabuntag. Gipasiugda niini ang kahinlo ug usab ang pagkabug-os sa pagbalaan kanila ug sa ilang pag-alagad (tungod kay ang bisan unsa nga gikaon wala man madunot o mapan-os, ug ang mga salin bug-os nga gisunog). Makaiikag usab nga walay lebadura ang mga tinapay.​—Lev 8:​31, 32; Ex 29:31-34.

Pagkahuman sa Pagpahiluna-sa-Katungdanan. Ang pagpahiluna-sa-katungdanan mikabat ug pito ka adlaw, sa dili pa kini mahuman ang mga saserdote dili makaalagad sa bug-os. Sa matag adlaw, usa ka torong baka ang gihalad ingong halad-sa-sala aron sa paglunsay sa halaran. Sulod niining pito ka adlaw, adlaw ug gabii, ang bag-ong naordinahan nga mga saserdote kinahanglang magpabilin nga magbantay diha sa ganghaan sa tolda nga tagboanan, nga tumanon “ang obligasyon sa pagbantay nga iya ni Jehova,” aron sila dili mamatay.​—Lev 8:33-36; Ex 29:35-42.

Sa ikawalong adlaw, nga bug-os nasangkapan ug napahiluna na sa katungdanan, ang mga saserdote moalagad (nga walay tabang ni Moises) sa unang higayon, nga maghimo sa seremonyas sa pagtabon-sa-sala alang sa nasod sa Israel, nga ilabinang nanginahanglan sa paghinlo dili lamang tungod sa ilang kinaiyanhong pagkamakasasala kondili usab tungod sa ilang bag-o pang paglapas may kalabotan sa bulawan nga nating baka, nga tungod niana napungot si Jehova. (Lev 9:1-7; Ex 32:1-10) Sa pagkatapos niining unang pag-alagad sa mga saserdote nga bag-ong napahiluna-sa-katungdanan, gipakita ni Jehova ang iyang pag-uyon ug pagkompirmar sa ilang katungdanan pinaagi sa pagpagulag milagrosong kalayo, sa walay duhaduha gikan sa haligi nga panganod nga anaa sa ibabaw sa tabernakulo, nga nagsunog sa nahibilin sa halad diha sa halaran.​—Lev 9:​23, 24.

Walay rekord diha sa Bibliya bahin sa seremonyas sa pagpahiluna-sa-katungdanan sa mga manununod ni Aaron. Dayag nga igo na ang usa ka seremonyas sa pagpahiluna-sa-katungdanan aron itudlo sa katungdanan sa pagkasaserdote ang banay ni Aaron ug ang tanang lalaki nga kaliwat makausa alang sa tanang panahon, nga magpadayon hangtod sa panahong walay tino, hangtod sa pagpahiluna-sa-katungdanan sa tinuod ug walay kataposang hataas nga saserdote nga si Jesu-Kristo.​—Heb 7:​12, 17; 9:​11, 12; tan-awa ang HATAAS NGA SASERDOTE; SASERDOTE.