TUDLO SA TIIL
Usa sa mga bahin sa tiil sa tawo. Ang Hebreohanon ug Aramaikong mga pulong nga gigamit sa Bibliya alang sa tudlo sa kamot usahay nagtumong usab sa tudlo sa tiil. (2Sa 21:20; 1Cr 20:6; Dan 2:41, 42) Sa ubang mga teksto ang Hebreohanong pulong alang sa “kumagko” gigamit usab alang sa ‘kumagko sa tiil.’—Ex 29:20; Lev 8:23, 24; 14:14, 17, 25, 28.
Ang mga tudlo sa tiil, nga mahinungdanon sa pagpanimbang ug sa direksiyon sa lawas sa dihang maglakaw, gihisgotan sa Kasulatan nga may literal ug mahulagwayong kahulogan. Ang usa ka batasan nga usahay gihimo aron mainutil ang nabihag nga kaaway sa gubat mao ang pagputol sa mga kumagko sa iyang kamot ug tiil.—Huk 1:6, 7.
Sa pagpahiluna-sa-katungdanan sa mga saserdote sa Israel, si Moises nagkuha ug dugo sa laking karnero sa pagpahiluna-sa-katungdanan ug nagbutang niini ibabaw sa tuong dalunggan, sa tuong kumagko sa kamot, ug sa tuong kumagko sa tiil ni Aaron ug sa matag usa sa iyang mga anak nga lalaki. (Lev 8:23, 24) Ang dugo sa halad nga gibutang diha sa kumagko sa tuong tiil nagkahulogan nga kutob sa ilang maarangan sila kinahanglang mosubay sa dalan ug motuman sa ilang mga katungdanan sa paghalad ingong mga saserdote. Si Jesu-Kristo nga dakong Hataas nga Saserdote nagtuman niining matagnaong larawan sa dihang dinhi siya sa yuta (Mat 16:21-23), ug ang iyang luyoluyong mga saserdote, ang iyang inanak-sa-espiritung mga igsoon, kinahanglang mosunod pag-ayo sa iyang mga tunob.—Heb 7:26; 1Pe 2:5, 8; Pin 20:6.