Si Jehova Nakaila Pag-ayo Kanato!
SI Jehova nakaila kaayo kanato, ilabina kon iya kitang maunongong mga alagad. Ang suod nga mga higala, mga paryente, bisan mga ginikanan, wala makaila pag-ayo kanato sama kaniya. Ngani, mas nakaila ang Diyos kanato kay sa atong pagkaila sa atong kaugalingon!
Ang hingpit nga kahibalo ni Jehova bahin sa iyang mga alagad maayong pagkalarawan diha sa Salmo 139. Unsay gisulti ni David nianang salmoha? Ug sa unsang paagi ang kahibalo sa Diyos kanato nagaapektar sa atong mga pulong ug mga lihok?
Nakaila Gayod si Jehova!
Sanglit ang Diyos mao ang atong Maglalalang, kita makalaom kaniya nga adunay bug-os nga kahibalo mahitungod kanato. (Buhat 17:24-28) Busa, si David nakaingon: “O Jehova, ikaw nakasusi kanako, ug nakaila kanako.” (Salmo 139:1) Ang kahibalo sa Diyos kang David sama nianang makuha pinaagi sa bug-os nga pagtuki. Nalipay nga gisusi siya ni Jehova, ang salmista bug-os nga nagpasakop sa pagmando ug pagtultol sa Diyos. Sa susama, ang mga Saksi ni Jehova mainampoon nga ‘nagtugyan diha kang Jehova sa ilang dalan, nagasalig kaniya,’ nakatino nga siya magabuhat kanunay sa matarong. (Salmo 37:5) Adunay pagbati sa espirituwal nga kasegurohan sa atong mga kasingkasing tungod kay nagapangita kita nga matultolan sa diyosnong kaalam, ug kita andam sa pagpasakop sa balaang pagtultol. (Proverbio 3:19-26) Sama kang David, kita makabaton ug kahupayan gikan sa kahibalo nga ang Diyos nagtan-aw kanato, nakasabot sa atong mga suliran, ug andam kanunay sa pagtabang kanato.
“Ikaw nahibalo sa akong paglingkod ug sa akong pagtindog,” midawat ang salmista. (Salmo 139:2a) Ang Diyos nahibalo sa tanang butang maylabot sa mga kalihokan ni David, sama sa iyang paglingkod sa matapos ang tibuok-adlaw nga pagtrabaho ug sa iyang pagbangon human sa katulog sa gabii. Kon kita mga Saksi ni Jehova, makasalig ka nga ingon niana ang pagkaila kaayo sa Diyos kanato.
Si David midawat: “Ikaw nakasabot sa akong hunahuna bisan sa halayo.” (Salmo 139:2b) Bisan tuod nagpuyo ang Diyos sa langit nga halayo kaayo gikan sa dominyo sa yuta, siya nahibalo kon unsay anaa sa hunahuna ni David. (1 Hari 8:43) Ang maong kahibalo dili makapatingala kanato, kay si Jehova “nagatan-aw sa kasingkasing.” (1 Samuel 16:7; Proverbio 21:2) Ang kamatuoran nga ginasusi ang atong mga hunahuna angay mopukaw kanato sa pagpalandong sa mga butang nga maputli, maligdong, dalayegon. Ug pagkatukma nga kita regular nga mopahayag sa atong mga hunahuna diha sa kinasingkasing nga pag-ampo aron makabaton kita ug balaan nga pagtultol ug “kalinaw sa Diyos”!—Filipos 4:6-9.
Ang salmista midugang: “Ikaw nagasukod sa akong mga panaw ug sa akong paghigda, ug ikaw sinati sa tanan ko nga mga dalan.” (Salmo 139:3) Ang pagsukod sa mga panaw ni David gikan sa usa ka lugar ngadto sa lain ug ang iyang paghigda samtang nagpahulay dayag nga nagkahulogan nga gisusi ni Jehova ang tanang butang nga gihimo sa salmista. Gisukod sa Labing Hataas ang tanang mga binuhatan ni David sa pagtino sa tukmang kinaiyahan sa iyang paggawi. Ang Diyos dunay bug-os nga kahibalo sa mga dalan ni David, ang mga alagianan nga iyang gisubay sa kinabuhi. Kon susihon usab kita sa atong langitnong Amahan, hinaot nga maoy iyang makita nga kita matinumanong nag-alagad kaniya ug nagpabilin diha “sa dalan sa pagkamatarong” nga motultol sa kinabuhing dayon.—Proverbio 12:28.
Sanglit walay butang nga iyang isulti nga matago gikan sa Diyos, si David miingon: “Kay walay mausa ka pulong sa akong dila, apan, tan-awa! O Jehova, ang tanan nahibaloan mo.” (Salmo 139:4) Kon kita nabalaka kaayo kay kita dili mahibalo kon unsay isulti diha sa pag-ampo, ang espiritu ni Jehova, “mangamuyo alang kanato uban sa mga pag-agulong wala-ikabungat.” (Roma 8:26) Diha sa atong mga kolokabildo, ang Diyos makasabot sa mga butang diha sa tumoy sa dila nga wala masulti, kay siya nahibalo sa atong tinuod nga mga pagbati. Ug kon kita adunay gugma nga nagatubod gikan sa “pagtuo nga walay pagminaut,” dili gayod kita mosulay sa paglimbong sa uban pinaagi sa “malamatong mga pulong.”—1 Timoteo 1:5; Roma 16:17, 18.
Si David midugang: “Sa likod ug sa atubangan, gilikosan mo ako; ug kanako gitapion mo ang imong kamot.” (Salmo 139:5) Sa ingon, gilibotan ni Jehova si David sama sa usa ka siyudad nga gilikosan sa gubat. Dayag nga nahibalo ang salmista nga dunay mga limitasyon nga iyang mahimo sa panahon sa iyang kinabuhi. Siya nahibalo usab nga imposible ang pag-ikyas gikan sa mabinantayong mata ug kamot, o pagmando sa Diyos. Sa pagkamatuod, si David wala mosulay sa pag-ikyas, ug maingon man usab kita. Apan kita sa tanang panahon managgawi nga matarong sa kasayoran nga gitapion ni Jehova ang iyang kamot diha kanato ingong iyang mga Saksi.
Ang kahibalo sa Diyos bahin kang David nagpuno kaniya sa kataha. Busa, siya miingon: “Alang kanako katingalahan kini nga kahibalo. Kini hataas kaayo nga dili ako makakab-ot niini.” (Salmo 139:6) Bug-os nga nahibalo ang Diyos kanato ingong mga indibiduwal nga kita dili makatugkad niana, bisan sa unsa pa nga eksperyensiya o pagbansay. Sanglit labaw man kini sa tawhanong pagsabot, kita makaseguro nga si Jehova nahibalo kon unsa ang labing maayo alang kanato. Busa, kon kita moampo ug usa ka butang ug ang iyang tubag maoy dili, magpasakop kita sa balaan nga kabubut-on. Sama sa gisulat ni apostol Juan: “Bisan unsa pay atong pangayoon sumala sa iyang kabubut-on, siya magapatalinghog gayod kanato.”—1 Juan 5:14.
Walay Makaikyas Gikan sa Espiritu sa Diyos
Si Jehova dili lamang magpatalinghog sa mga pag-ampo sa iyang maunongong mga alagad kondili ang iyang espiritu molihok usab diha kanila ug motabang kanila sa pagtuman sa iyang kabubut-on. Sa pagkamatuod, si David nangutana: “Asa ba ako paingon gikan sa imong espiritu, ug asa ba ako mokalagiw gikan sa imong nawong?” (Salmo 139:7) Ang salmista nahibalo nga siya dili makaikyas gikan sa espiritu ni Jehova, o aktibong gahom, nga makaabot bisan sa halayong mga bahin sa uniberso. Ug walay bisan usa ang makaikyas gikan sa nawong sa Diyos, sa ato pa, makaikyas gikan sa iyang pagtan-aw. Matuod, “si Jonas mitindog aron sa pagkalagiw sa Tarsis gikan sa atubangan ni Jehova,” apan ang propeta wala makaikyas sa dakong isda nga gitudlo sa Diyos sa pagtukob kaniya o sa tulobagon sa iyang tinudlo sa Diyos nga buluhaton. (Jonas 1:3, 17; 2:10–3:4) Busa mosalig kita sa espiritu ni Jehova aron makatuman kita sa hinatag sa Diyos nga buluhaton.—Zacarias 4:6.
Sanglit si David nahibalo nga imposible ang pag-ikyas gikan sa Diyos, siya miingon: “Kon mosaka ako ngadto sa langit, didto atua ikaw; ug kon bukharon ko ang akong higdaanan sa Sheol, tan-awa! didto atua ikaw.” (Salmo 139:8) Sa mga adlaw sa salmista, ang ‘pagsaka sa langit’ nagkahulogan sa pagkatkat sa hataas nga mga bukid, diin ang mga kinatumyan niini kasagarang nasalipdan sa mga panganod. Apan, kon kita anaa sa kinatumyang bahin sa bukid, kita maabot gihapon sa espiritu sa Diyos. Dugang pa, dili kita makalingkawas sa iyang pagtan-aw kon ang atong higdaanan atua sa Sheol, nga mahulagwayong nagpasabot sa kinaubsang bahin sa yuta.—Itandi ang Deuteronomio 30:11-14; Amos 9:2, 3.
“Kon itaod ko ang mga pako sa kaadlawon, aron ako makapuyo sa labing kinatumyang dapit sa dagat,” miingon si David, “didto, usab, ang imong kamot magaagak kanako ug ang imong tuong kamot magagunit kanako.” (Salmo 139:9, 10) Unsay kahulogan sa “mga pako sa kaadlawon”? Kining mga pulonga maoy balaknong paghubit kon sa unsang paagi ang banagbanag sa kaadlawon, nga daw may pako, kalit nga mokaylap gikan sa sidlakan ngadto sa kasadpan. Apan unsa kaha kon adunay mga pako sa kaadlawon si David ug makaabot sa labing halayong bahin sa dagat o sa mga isla sa kasadpan? Siya mailalom gihapon sa kamot sa Diyos, o pagmando ug pagtultol. Pinaagi sa Iyang espiritu, atua didto si Jehova sa pagtultol sa salmista sa maluloy-on.—Salmo 51:11.
Ang Kangitngit Dili Suliran sa Diyos
Ang gilay-on bisan ang kangitngit dili makapalayo sa tawo gikan sa pagkab-ot sa Diyos. Busa si David midugang: “Kon moingon ako: ‘Sa pagkamatuod ang kangitngit mosikop kanako!’ ug ang gabii mahimong kahayag libot kanako. Apan ang kangitngit dili ngitngit alang kanimo, kondili ang kagabhion mohayag ingon kanunay sa kahayag sa adlaw; kanimo ang kangitngit ug ang kahayag managsama lamang.” (Salmo 139:11, 12) Ang tawo mahimong matabonan sa bug-os nga kangitngit, ingon nga daw gisikop niana. Apan alang kang Jehova siya makita sama nga nagtindog sa mahayag nga adlaw. Walay makatago gikan sa Diyos sa mga kasal-anan nga gihimo diha sa kangitngit.—Isaias 29:15, 16.
Ang pagkahimong natago dili makapasalipod sa panan-aw sa atong Maglalalang. Mahitungod niini si David miingon: “Kay ikaw ang nag-umol sa akong mga amimislon; sa tagoangkan sa akong inahan gitabonan mo ako. Dayegon ko ikaw tungod kay makalilisang ug kahibulongan uyamot ang pagbuhat kanako. Kahibulongan ang imong mga buhat, kini nahibaloan kaayo sa akong kalag. Ang akong mga bukog wala hisalipdi gikan kanimo sa diha nga sa tago gibuhat ako, sa dihang gibuhat ako sa kahibulongan didto sa mga dapit nga labing ubos sa yuta. Ang imong mga mata nakakita sa binhi pa ako nga nagtubo, ug diha sa imong basahon nahasulat na ang tanan, bahin sa mga adlaw sa dihang sila [mga bahin sa lawas] giporma ug wala pay [klaro nga bahin sa lawas] miabot kanila.”—Salmo 139:13-16.
Si Jehova nga Diyos, kinsa nahibalo sa atong kinailadmang mga pagbati, mao ang nag-umol sa mga amimislon ni David. Sanglit anaa sa sulod sa lawas, usa ang amimislon sa labing natago ug dili-maabot nga mga organo, apan makakita niini ang Diyos. Siya makahimo sa pagtan-aw pa gani sa tiyan sa inahan, o tagoangkan. Sa pagkamatuod, si Jehova makakita sa nagatubong binhi! Sa pagpalandong lamang sa katingalahang paagi sa iyang pagporma diha sa tagoangkan napukaw si David sa pagdayeg sa iyang Magbubuhat. Matin-aw nga gihisgotan sa salmista ang tagoangkan sa inahan ingon nga “dapit nga labing ubos sa yuta.” Didto, natago gikan sa panan-aw sa tawo apan makita sa Diyos, ang mga bukog, mga ugat, kaunoran, mga nerbiyos, ug mga sapa-sapa sa dugo sa bata dungan nga gitagik.
Sa wala pa maklaro ang mga bahin sa lawas ni David diha sa tagoangkan sa iyang inahan, ang iyang panagway nahibaloan na sa Diyos. Ngano? Tungod kay ang pagtubo sa binhi nagsunod ug espisipiko nga sumbanan, ingon sa daw nagsunod sa mga instruksiyon nga girekord diha sa basahon. Pagkadakong pasundayag kini sa kaalam ug katakos ni Jehova sa pagkakita bisan sa natagong mga butang! Kini angay makapaapresyar kanato nga gilalang sa Diyos ang tawhanong rasa ug maoy responsabli sa katingalahang paagi sa pagpanganak nga maoy resulta sa atong paglungtad ingong mga indibiduwal.
Pagkabililhon sa Hunahuna sa Diyos!
Naghunahuna bahin sa kaugmaran sa bata diha sa tagoangkan si David natukmod sa pagpalandong sa kaalam sa Diyos. Busa, ang salmista miingon: “Pagkabililhon usab sa imong mga hunahuna alang kanako! Oh Diyos, pagkadaghan gayod nila!” (Salmo 139:17) Gipakahamili ni David ang mga hunahuna ni Jehova nga Diyos, ug daghan kaayo sila nga siya nakadayeg sa “pagkadaghan gayod nila.” Kon bililhon kanato ang mga hunahuna sa Diyos, kita maoy mga makugihong mga estudyante sa Kasulatan. (1 Timoteo 4:15, 16) Ang iyang narekord nga mga hunahuna “mapuslanon alang sa pagpanudlo, sa pagpamadlong, sa pagpanul-id ug sa pagmatutuo sa pagkamatarong, aron ang tawo sa Diyos mamahingpit, masinangkapan alang sa tanang maayong buluhaton.”—2 Timoteo 3:16, 17.
Mahitungod sa mga hunahuna ni Jehova, si David miingon: “Kon isipon ko sila, labing daghan pa sila kay sa mga balas. Sa akong paghimata, ako anaa gihapon kanimo.” (Salmo 139:18) Sanglit ang mga hunahuna sa Diyos daghan man kaayo kay sa mga balas, kon magsugod si David sa pag-ihap kanila sa pagbanag-banag sa adlaw, siya dili matapos hangtod sa pagkatulog. Sa pagmata sa pagkabuntag, siya anaa gihapon kang Jehova. Sa ato pa, siya nagaisip gihapon sa mga hunahuna sa Diyos. Sa pagkamatuod, sanglit nagkinahanglan man kita sa pagtultol ni Jehova, ang mainampoon nga pagpalandong sa iyang mga hunahuna ug mga katuyoan maoy kataposan diha sa atong mga hunahuna sa gabii ug una sa pagkabuntag.—Salmo 25:8-10.
Kastigo Alang sa mga Daotan
Sanglit ang Diyos naghatag ug maalamong pagtultol, unsay gibati ni David bahin niadtong nagsalikway sa balaan nga paggiya? Siya miampo: “Imong pagapatyon gayod ang usa nga daotan, Oh Diyos! Sa ingon ang mga tawong sad-an sa dugo mopahilayo gikan kanako, kinsa nagasulti ug mga butang bahin kanimo sumala sa ilang hunahuna; gigamit nila ang imong ngalan sa walay kapuslanan—ang imong mga kaaway.” (Salmo 139:19, 20) Si David wala mosulay sa pagpatay sa mga daotan apan miampo nga unta makaeksperyensiya sila ug kastigo sa kamot ni Jehova. Angay nga magbaton kita ug samang tinamdan. Pananglitan, kita makaampo alang sa kaisog sa pagsulti sa pulong sa Diyos sa dihang lutoson kita sa mga kaaway. (Buhat 4:18-31) Apan kita dili mangita sa pagpatay sa atong mga kaaway, kay kita nahibalo nga si Jehova miingon: “Akoa ang panimalos; ako ang magabalos.”—Hebreohanon 10:30; Deuteronomio 32:35.
Kon patyon man ugaling sa Diyos ang daotan, kining mga tawo nga sad-an sa dugo mopahilayo kang David. Sila adunay rekord sa pagkasad-an sa pag-ulag dugo ug nakasulti usab ug mga butang mahitungod kang Jehova sumala sa ilang hunahuna, nga dili uyon sa iyang mga hunahuna. Dugang pa, sila takos sa kamatayon tungod sa pagpasipala sa ngalan sa Diyos pinaagi sa paggamit niini sa walay kapuslanan, tingali pinaagi sa paggamit niini samtang ilang gipasiugda ang ilang daotang mga tinguha. (Exodo 20:7) Hinaot nga dili kita sad-an sa samang mga kasal-anan.
Tungod kay sad-an man ang mga daotan sa pag-ulag dugo ug sa pagpasipala sa ngalan sa Diyos, si David mipahayag: “Wala ba nako pagdumti sila, Oh Jehova, sila nga nanagdumot kanimo, ug wala ba ako masilag niadtong nanagpanukol batok kanimo? Gidumtan ko sila uban sa hingpit nga pagdumot. Sila nahimong akong tinuod nga mga kaaway.” (Salmo 139:21, 22) Gibati ug kasilag si David niining mga tawhana tungod kay dako kaayo ang ilang pagdumot kang Jehova ug nanagpanukol batok Kaniya. Sila maoy mga kaaway sa salmista tungod kay iyang gikaligotgotan ang ilang pagkadaotan, pagkadili-diyosnon, ug pag-alsa batok sa Labing Hataas.
Pasagdi nga Susihon Ka sa Diyos
Si David dili gustong mahisama sa mga tawong daotan, apan siya nahibalo nga dili siya angay magdumot kanila. Busa siya nangamuyo: “Susiha ako, Oh Diyos, ug hibaloi ang akong kasingkasing. Sulayi ako, ug hibaloi ang akong natugaw nga mga hunahuna, ug tan-awa kon kanako aduna bay dalan nga daotan, ug tultoli ako sa dalan nga walay kataposan.” (Salmo 139:23, 24) Sama sa salmista, buot nato nga susihon sa Diyos ang atong mga kasingkasing aron mahibaloan kon kita adunay dili-maayong mga motibo. (1 Cronicas 28:9) Atong hangyoon si Jehova sa pagsusi kanato, sa pagtuki sa atong natugaw nga mga hunahuna, ug sa pagtan-aw kon adunay dalan nga daotan diha kanato. Kon kita puno sa kabalaka sa atong mga kasaypanan o dunay butang nga masakit sa atong kinailadman o nasayop sa atong mga motibo, moampo kitang mapainubsanon ug bug-os nga magpasakop sa pagtultol sa espiritu sa Diyos ug sa tambag sa iyang Pulong. (Salmo 40:11-13) Pinaagi niini, ang atong labing suod nga Higala, si Jehova, moagak kanato sa dalan sa walay kataposan, motabang kanato sa pagtinguha sa usa ka matarong nga dalan nga motultol sa kinabuhing dayon.
Busa ang Salmo 139 naghatag ug matuod nga pagdasig. Kini nagpakita nga, kay wala may butang nga makaikyas sa panan-aw sa atong langitnong Amahan, siya makatabang kanato sa matag panahon sa kalisod. (Hebreohanon 4:16) Dugang pa, sanglit mas nakaila si Jehova kanato kay sa atong pagkaila sa atong kaugalingon, kita luwas sa iyang mahigugmaong pag-amoma. (Deuteronomio 33:27) Kon kita mapainubsanong mohangyo kaniya nga susihon kita niya sa bug-os ug ipakuha sa atong pagtagad ang atong kaugalingong kahuyangan, kita makatul-id sa mga butang pinaagi sa iyang tabang. Sa pagkamatuod, ang kahibalo sa Diyos bahin kanato isip mga indibiduwal angay moimpluwensiya sa atong kinabuhi sa maayong paagi. Kini angay mopalihok kanato nga mahimong matinumanong mga tiglaban sa matuod nga pagsimba ug sa paglakaw nga mapainubsanon sa atubangan ni Jehova, kinsa nakaila kaayo kanato.