Kapitulo Bayente
Ang Kamot ni Jehova Wala Mahimong Mubo
1. Unsa ang kahimtang sa Juda, ug unsay gikalibgan sa daghan?
ANG nasod sa Juda nangangkon nga may relasyon uban kang Jehova tungod sa pakigsaad. Bisan pa niana, ang suliran nahadiindiin. Nihit ang hustisya, kaylap ang krimen ug pagpanglupig, ug ang gilaomang kadagaya wala matuman. May seryosong diperensiya. Gikalibgan sa daghan kon tul-iron ba ni Jehova ang kahimtang. Mao kini ang kahimtang sa mga adlaw ni Isaias. Apan dili lang karaang kasaysayan ang asoy ni Isaias sa maong panahon. Ang iyang mga pulong may matagnaong mga pasidaan alang kang bisan kinsa nga nangangkong nagsimba sa Diyos apan wala magpakabana sa Iyang mga balaod. Ug ang inspiradong tagna nga nahitala sa Isaias kapitulo 59 mohatag ug malulotong pagdasig sa tanang nanlimbasog sa pag-alagad kang Jehova bisan pag nagkinabuhi sa lisod ug makuyawng kapanahonan.
Nahilayo sa Matuod nga Diyos
2, 3. Nganong si Jehova wala manalipod sa Juda?
2 Hunahunaa lang—ang katawhang may pakigsaad kang Jehova nahulog sa apostasya! Ilang gitalikdan ang ilang Magbubuhat, sa ingon gibulag ang ilang kaugalingon gikan sa iyang mapanalipdanong kamot. Tungod niini, naagoman nila ang grabeng kasakitan. Basolon ba nila si Jehova tungod sa ilang mga kalisdanan? Si Isaias nagsulti kanila: “Tan-awa! Ang kamot ni Jehova wala mahimong mubo kaayo nga kana dili makaluwas, ni ang iyang dalunggan bug-at kaayo nga kana dili makadungog. Hinunoa, ang mismong mga kasaypanan ninyo nahimong mga butang nga nagpahinabog panagkabahin tali kaninyo ug sa inyong Diyos, ug ang inyong kaugalingong mga sala nagpahinabo sa pagtago sa iyang nawong gikan kaninyo aron dili makadungog.”—Isaias 59:1, 2.
3 Prangka apan tinuod kanang mga pulonga. Si Jehova mao gihapon ang Diyos sa kaluwasan. Isip ang “Tigpatalinghog sa pag-ampo,” siya magpatalinghog sa mga pag-ampo sa iyang matinumanong mga alagad. (Salmo 65:2) Bisan pa niana, dili niya panalanginan ang mga mamumuhat ug daotan. Ang katawhan mismo ang may tulubagon sa ilang pagbulag kang Jehova. Ang ilang pagkadaotan mismo maoy hinungdan sa iyang pagtago sa iyang nawong gikan kanila.
4. Unsang mga sumbong ang giakusar sa Juda?
4 Sa pagkamatuod, mangil-ad ang dungog sa Juda. Ang tagna ni Isaias nagtala sa pipila ka sumbong batok kanila: “Nahugawan sa dugo ang inyong mga palad, ug sa kasaypanan ang inyong mga tudlo. Ang inyong mga ngabil nagsulti ug kabakakan. Ang inyong dila nagsigeg yamyam ug lunlon pagkadili-matarong.” (Isaias 59:3) Ang katawhan namakak ug nagsultig dili-matarong nga mga butang. Ang paghisgot sa ‘nahugawan sa dugo . . . nga mga palad’ nagpailang ang pipila nakabuno pa. Pagkadakong pakaulaw sa Diyos, kansang Balaod dili lamang nagdili sa pagbuno kondili nagdili usab sa ‘pagdumot sa imong igsoon diha sa imong kasingkasing’! (Levitico 19:17) Ang patuyang nga pagpakasala sa mga molupyo sa Juda ug ang dili-kalikayang sangpotanan magpahinumdom gayod sa matag usa kanato karong adlawa nga kinahanglang atong pugngan ang makasasalang mga hunahuna ug mga pagbati. Kon dili, mosangpot nga kita makahimog daotang mga buhat nga magpabulag kanato gikan sa Diyos.—Roma 12:9; Galacia 5:15; Santiago 1:14, 15.
5. Unsa ka dako ang kahiwian sa Juda?
5 Ang pagpakasala nakadaot sa tibuok nasod. Ang tagna nag-ingon: “Walay usa nga nagatawag sa pagkamatarong, ug wala gayoy usa nga miadto sa korte sa pagkamatinumanon. Dihay pagsalig sa dili tinuod, ug pagsultig walay kapuslanan. Dihay pagpanamkon sa kasamok, ug pagpanganak sa kon unsay makadaot.” (Isaias 59:4) Walay usang nagsulti sa pagkamatarong. Bisan sa mga hukmanan, panagsa rang makakaplag ug usa nga kasaligan o matinumanon. Gitalikdan sa Juda si Jehova ug gibutang ang iyang pagsalig diha sa mga alyansa sa mga nasod, bisan diha sa walay-kinabuhi nga mga diyosdiyos. Kining tanan maoy “dili tinuod,” nga walay pulos. (Isaias 40:17, 23; 41:29) Ingong resulta, dihay daghang panaghisgot, apan ang tanan walay kapuslanan. Ang mga plano gimugna, apan kana miresulta sa suliran ug kadaot.
6. Sa unsang paagi ang dungog sa Kakristiyanohan sama sa iya sa Juda?
6 Ang pagkadaotan ug kapintasan sa Juda adunay talagsaong katumbas diha sa Kakristiyanohan. (Tan-awa ang “Apostatang Jerusalem—Katumbas sa Kakristiyanohan,” sa panid 294.) Duha ka mapintasong mga gubat sa kalibotan gibugno nga nalangkit ang giingon nga Kristohanong mga nasod. Hangtod karon, ang matang sa relihiyon sa Kakristiyanohan napamatud-an nga walay gahom aron mapugngan ang etnikong panghinlo ug tali-sa-katribohang pagpinatyanay sa mga membro niini. (2 Timoteo 3:5) Bisan pag gitudloan ni Jesus ang iyang mga sumusunod nga mosalig sa Gingharian sa Diyos, padayong nagsalig ang mga nasod sa Kakristiyanohan sa gipondo nga militaryong mga hinagiban ug sa politikanhong mga alyansa alang sa kasegurohan. (Mateo 6:10) Sa pagkatinuod, kadaghanan sa dagkong mga tiggamag armas makaplagan diha sa mga nasod sa Kakristiyanohan! Oo, sa dihang ang Kakristiyanohan nagasalig sa tawhanong mga singkamot ug sa mga institusyon alang sa kasegurohan sa ugma-damlag, siya nagasalig usab sa “dili tinuod.”
Pag-ani sa Pait nga Bunga
7. Nganong ang mga laraw sa Juda misangpot lamang sa butang nga makadaot?
7 Ang pagsimbag diyosdiyos ug pagkamalimbongon dili makapatungha ug maayong katilingban. Tungod sa paghimo nianang maong mga lakang, ang dili-matinumanong mga Hudiyo nagaani karon sa suliran nga ilang gipugas. Atong mabasa: “Sila namusa ug mga itlog sa usa ka malalang bitin, ug sila naghablon sa balay lamang sa lawalawa. Si bisan kinsa nga mokaon sa pipila sa ilang mga itlog mamatay, ug ang itlog nga napusgay mapusa ingong usa ka bitin.” (Isaias 59:5) Sukad sa pagturok sa ideya hangtod sa katumanan, ang mga laraw sa Juda walay gipatungha nga bililhong butang. Ang sayop nilang panghunahuna misangpot lang sa kadaot, maingon nga ang mga itlog sa malalang bitin mopatungha lang ug malalang mga bitin. Ug nag-antos ang nasod.
8. Unsay nagpasundayag sa depektosong panghunahuna sa Juda?
8 Ang pipila ka molupyo sa Juda tingalig miliso sa kapintasan sa paningkamot nga mapanalipdan ang ilang kaugalingon, apan napakyas sila. Dili makapuli ang lawasnong kusog sa pagsalig kang Jehova ug sa matarong nga mga buhat isip panalipod sama ra nga dili makapuli ang mga balay sa lawalawa sa tinuod nga panapton isip panalipod batok sa daotang mga panahon. Si Isaias nagpahayag: “Ang ilang balay lamang sa lawalawa dili magsilbi ingon nga besti, ni mabukotan nila ang ilang kaugalingon sa ilang mga binuhatan. Ang ilang mga binuhatan maoy madaotong mga buhat, ug ang kalihokan sa kapintasan anaa sa ilang mga palad. Ang ilang mga tiil nagpadayon sa pagdagan paingon sa bug-os nga pagkadaotan, ug sila nagdali sa pag-ula ug inosenteng dugo. Ang ilang mga hunahuna maoy madaotong mga hunahuna; pagpangagaw ug pagkahugno anaa sa ilang dagkong kadalanan.” (Isaias 59:6, 7) Depektoso ang panghunahuna sa Juda. Pinaagi sa pagpamintas sa tinguha nga sulbaron ang iyang mga suliran, siya nagpasundayag ug dili-diyosnong tinamdan. Walay bale kaniya nga ang daghan niyang mga biktima maoy inosente ug ang pipila maoy matuod nga mga alagad sa Diyos.
9. Nganong ang tinuod nga pakigdait dili mabatonan sa mga pangulo sa Kakristiyanohan?
9 Kining inspiradong mga pulong magpahinumdom kanato sa nagaulag-dugo nga dungog sa Kakristiyanohan. Segurado, maningil si Jehova kaniya tungod sa sayop niyang paghawas sa Kristiyanidad! Sama sa mga Hudiyo sa adlaw ni Isaias, ang Kakristiyanohan nagsubay sa dalan sa natuis nga moralidad kay gituohan sa mga pangulo niini nga kini lamang ang praktikal nga dalan. Samtang naghisgot sila bahin sa pakigdait, nagagawi sila uban ang inhustisya. Pagkadoble-kara! Sanglit ang mga pangulo sa Kakristiyanohan magpadayon paggamit sa maong taktika, sila dili gayod makabaton ug tinuod nga pakigdait. Sumala kini sa padayong giingon sa tagna: “Ang dalan sa pakigdait wala nila panumbalinga, ug walay hustisya sa ilang mga alagianan. Ang ilang mga dalan ilang gihimong baliko alang sa ilang kaugalingon. Wala gayoy usa nga nagsubay niana ang tinuod nga makailag pakigdait.”—Isaias 59:8.
Nagkarapkarap sa Espirituwal nga Kangitngit
10. Unsang pagsugid ang gihimo ni Isaias alang sa Juda?
10 Dili mapanalanginan ni Jehova ang malansison ug makadaot nga mga dalan sa Juda. (Salmo 11:5) Busa sa pagsulti alang sa tibuok nasod, si Isaias nagsugid sa sala sa Juda: “Ang hustisya nahilayo kanamo, ug ang pagkamatarong wala makaapas kanamo. Nagpadayon kami sa paglaom alang sa kahayag, apan, tan-awa! kangitngitan; alang sa kasanag, apan sa nagapadayong kangiob kami naglakaw. Nagpadayon kami sa pagpangapkap sa bungbong samag mga buta, ug sama sa mga walay mata kami nagpadayon sa pagpangapkap. Nangapandol kami sa udtong tutok nga samag diha sa kangitngit sa kagabhion; taliwala sa mga supang kami maoy sama lamang sa mga tawong patay. Nagpadayon kami sa pag-agulo, kaming tanan, sama gayod sa mga oso; ug sama sa mga salampati kami mabakhoon nga nag-agumod.” (Isaias 59:9-11a) Wala himoa sa mga Hudiyo ang Pulong sa Diyos nga lamparahan sa ilang mga tiil ug kahayag sa ilang alagianan. (Salmo 119:105) Ingong resulta, mangiob tan-awon ang kahimtang. Bisan sa udtong tutok, sila nagkarapkarap nga samag kadto maoy gabii. Sama silag patay. Sa ilang pagpangandoy sa kahupayan, kusog ang ilang pag-agulo nga sama sa gigutom o nasamdan nga mga oso. Ang pipila nag-agumod nga mabakhoon, sama sa mamingawong mga salampati.
11. Nganong kawang ang mga paglaom sa Juda sa hustisya ug kaluwasan?
11 Nahibalo pag-ayo si Isaias nga ang hinungdan sa kahimtang sa Juda mao ang pagrebelde batok sa Diyos. Siya nag-ingon: “Nagpadayon kami paglaom alang sa hustisya, apan wala; alang sa kaluwasan, apan kini nagpabiling halayo kanamo. Kay ang among mga pagsukol nahimong daghan sa imong atubangan; ug bahin sa among mga sala, ang matag usa nagpamatuod batok kanamo. Kay ang among mga pagsukol ania uban kanamo; ug bahin sa among mga kasaypanan, kami nahibalo pag-ayo niini. Dihay paglapas ug paglimod kang Jehova; ug dihay pagsibog gikan sa atong Diyos, pagsultig pagpanglupig ug pag-alsa, paghunahuna ug pagyamyam ug mga pulong sa kabakakan gikan sa kasingkasing mismo.” (Isaias 59:11b-13) Sanglit ang mga molupyo sa Juda wala maghinulsol, ang ilang mga sala wala mapasaylo. Ang hustisya nagpahilayo sa nasod tungod kay ang katawhan nagpahilayo kang Jehova. Sila napamatud-an sa bug-os nga bakakon, nga nanglupig pa sa ilang mga igsoon. Pagkasama kaayo niadtong anaa sa Kakristiyanohan karong adlawa! Dili lang kay daghan wala magpakabana sa hustisya kondili aktibo usab silang naglutos sa matinumanong mga Saksi ni Jehova, kinsa nagtinguha sa pagbuhat sa kabubut-on sa Diyos.
Si Jehova Nagpahamtang sa Paghukom
12. Unsay tinamdan niadtong may katungdanan sa pagpatuman sa hustisya sa Juda?
12 Dayag nga walay hustisya, pagkamatarong, o kamatuoran sa Juda. “Ang hustisya napugos sa pagsibog, ug ang pagkamatarong nagbarog lamang sa halayo. Kay ang kamatuoran napukan bisan diha sa plasa, ug kon unsay matul-id dili makasulod.” (Isaias 59:14) Sa luyo sa mga ganghaan sa siyudad sa Juda, adunay publikong mga plasa diin ang mga ansiyano magtagbo aron paghusay sa legal nga mga kaso. (Ruth 4:1, 2, 11) Ang maong mga tawo angayng maghukom diha sa pagkamatarong ug magpatuman sa hustisya, nga dili modawat ug mga hiphip. (Deuteronomio 16:18-20) Sa kapulihay, sila naghukom sumala sa ilang mahakogong mga ideya. Daotan pa, ilang giisip si bisan kinsa nga tim-os nagtinguha sa pagbuhat sa maayo ingong sayon nga biktimahon. Atong mabasa: “Wala nay kamatuoran, ug si bisan kinsa nga nagpahilayo gikan sa pagkadaotan ginaagawan.”—Isaias 59:15a.
13. Sanglit ang mga maghuhukom sa Juda nagpasagad sa ilang katungdanan, unsay buhaton ni Jehova?
13 Kadtong mapakyas sa pagsulti batok sa moral nga kahiwian nalimot nga ang Diyos dili kay buta, walay-alamag, o walay gahom. Si Isaias nagsulat: “Si Jehova nakakita, ug daotan sa iyang mga mata nga walay hustisya. Ug sa dihang iyang nakita nga walay tawo, siya mismo nagpakitang nahingangha nga walay usa nga nagpataliwala. Ug ang iyang bukton nagluwas alang kaniya, ug ang iyang pagkamatarong mao ang butang nga nagpalig-on kaniya.” (Isaias 59:15b, 16) Sanglit ang tinudlong mga maghuhukom nagpasagad sa ilang katungdanan, si Jehova manghilabot niana. Sa dihang siya manghilabot, siya molihok diha sa pagkamatarong ug uban ang gahom.
14. (a) Unsay tinamdan sa daghan karong adlawa? (b) Sa unsang paagi si Jehova nangandam sa paglihok?
14 Susama ang kahimtang karong adlawa. Kita nagkinabuhi sa kalibotan diin daghan ang “nawad-an na sa tanang moral nga pagbati.” (Efeso 4:19) Pipila ra ang nagtuo nga si Jehova manghilabot gayod aron wagtangon ang pagkadaotan gikan sa yuta. Apan ang tagna ni Isaias nagpakita nga si Jehova naniid pag-ayo sa tawhanong mga kahikayan. Siya mohimog mga paghukom, ug sa iyang kaugalingong panahon, siya molihok sumala sa maong mga paghukom. Makataronganon ba ang iyang mga paghukom? Gipakita ni Isaias nga makataronganon kana. Sa kahimtang sa nasod sa Juda, siya nagsulat: “Unya gisul-ob [ni Jehova] ang pagkamatarong ingong kotamaya, ug ang helmet sa kaluwasan sa iyang ulo. Dugang pa, iyang gisul-ob ang mga besti sa panimalos ingong sapot ug gibukotan ang iyang kaugalingon sa kasibot nga daw usa ka kupo nga walay bukton.” (Isaias 59:17) Kining matagnaong mga pulong naghulagway kang Jehova isip usa ka manggugubat nga nagsangkap sa iyang kaugalingon alang sa pakiggubat. Ang iyang pagtagad anaa sa katunhayan sa iyang kawsa. Segurado siya sa iyang kaugalingong absoluto ug dili-malalis nga pagkamatarong. Ug siya sa pagkamaisogon masiboton sa iyang mga buhat sa paghukom. Walay duhaduha nga modaog ang pagkamatarong.
15. (a) Unsay himoon sa matuod nga mga Kristohanon sa dihang si Jehova magapatuman sa paghukom? (b) Unsay ikaingon bahin sa mga paghukom ni Jehova?
15 Sa pipila ka nasod karong adlawa, gisulayan sa mga kaaway sa kamatuoran ang pagpahunong sa buluhaton sa mga alagad ni Jehova pinaagi sa pagsabwag sa binakak ug nagpakaulawng propaganda. Dili mag-ukon-ukon ang matuod nga mga Kristohanon sa pagdepensa sa kamatuoran, apan sila mismo dili gayod magtinguha nga manimalos. (Roma 12:19) Bisan sa dihang si Jehova maningil sa apostatang Kakristiyanohan, ang iyang mga magsisimba sa yuta dili moapil sa paglaglag niini. Sila nahibalo nga si Jehova lamang gayod ang manimalos ug nga siya mohimog nahiangayng lihok inig-abot sa panahon. Ang tagna nagpasalig kanato: “Sumala sa mga pakiglabot siya magaganti uyon niana, kaaligutgot ngadto sa iyang mga kaaway, nahiangay nga pagbalos ngadto sa iyang mga kaaway. Ngadto sa kapuloan iyang ibayad ang nahiangay nga pagbalos.” (Isaias 59:18) Sama sa adlaw ni Isaias, ang mga paghukom sa Diyos dili lang makataronganon kondili bug-os usab kana. Kana makaabot pa gani “ngadto sa kapuloan,” sa lagyong mga bahin. Walay usa nga layo kaayo o nahilit nga ang mga buhat sa paghukom ni Jehova dili makaabot kaniya.
16. Kinsay maluwas sa mga buhat sa paghukom ni Jehova, ug unsay ilang makat-onan gikan sa ilang pagkaluwas?
16 Kadtong nanlimbasog nga buhaton ang matarong pagahukman ni Jehova sa matarong nga paagi. Si Isaias nagtagna nga gikan sa usa ka tumoy sa yuta ngadto sa laing tumoy—sa tibuok yuta—sila pagaluwason. Ug ang pagkasinati nila sa panalipod ni Jehova makapalig-on pag-ayo sa ilang kataha ug pagtahod kaniya. (Malaquias 1:11) Atong mabasa: “Gikan sa salopanan sa adlaw sila mosugod sa pagkahadlok sa ngalan ni Jehova, ug gikan sa silangan sa adlaw sa iyang himaya, kay siya mosulod sama sa nagasakit nga suba, nga ginahandos sa mismong espiritu ni Jehova.” (Isaias 59:19) Samag kusog nga unos nga magduso sa malaglagong buhawi sa unahan ug mag-anod sa tanan nga maagian niini, ang espiritu ni Jehova maglampornas sa tanang babag sa katumanan sa iyang kabubut-on. Ang iyang espiritu mas gamhanan kay sa bisan unsang kusog nga naangkon sa tawo. Sa dihang iyang gamiton kini aron ipatuman ang paghukom diha sa katawhan ug kanasoran, siya makaangkon sa segurado ug bug-os nga kalamposan.
Paglaom ug Panalangin Alang sa mga Mahinulsolon
17. Kinsa ang Manlulukat sa Zion, ug kanus-a niya lukata ang Zion?
17 Ilalom sa Balaod ni Moises, ang usa ka Israelinhon nga nagbaligya sa iyang kaugalingon sa pagkaulipon matubos gikan sa pagkaulipon pinaagi sa usa ka manlulukat. Sa nangagi diha sa matagnaong basahon ni Isaias, si Jehova gipaila ingong ang Manlulukat sa mahinulsolong mga tawo. (Isaias 48:17) Karon siya gibatbat na usab ingong ang Manlulukat sa mahinulsolong mga tawo. Si Isaias nagtala sa saad ni Jehova: “‘Tinong moabot sa Zion ang Manlulukat, ug sa mga mitalikod sa kalapasan diha kang Jacob,’ mao ang giingon ni Jehova.” (Isaias 59:20) Ang maong mapasaligong saad natuman sa 537 W.K.P. Apan kini may dugang nga katumanan. Gikutlo ni apostol Pablo kining mga pulonga gikan sa bersiyong Septuagint ug gipadapat kini sa mga Kristohanon. Siya misulat: “Niining paagiha ang tibuok Israel maluwas. Ingon sa nahisulat: ‘Ang manluluwas moabot gikan sa Zion ug magpahilayo sa dili-diyosnong mga buhat gikan kang Jacob. Ug mao kini ang pakigsaad ko uban kanila, sa dihang wagtangon ko ang ilang mga sala.’” (Roma 11:26, 27) Sa pagkamatuod, ang kapadapatan sa tagna ni Isaias gilugwayan pag-ayo—nga nakaabot sa atong panahon ug saylo pa. Sa unsang paagi matuod kana?
18. Kanus-a ug sa unsang paagi gipahimugso ni Jehova ang “Israel sa Diyos”?
18 Sa unang siglo, ang usa ka gamayng nahibilin sa nasod sa Israel nagtuo nga si Jesus mao ang Mesiyas. (Roma 9:27; 11:5) Sa adlaw sa Pentekostes 33 K.P., gibubo ni Jehova ang iyang balaang espiritu diha sa mga 120 niadtong mga magtutuo ug gipasulod sila sa iyang bag-ong pakigsaad nga gipataliwad-an ni Jesu-Kristo. (Jeremias 31:31-33; Hebreohanon 9:15) Niadtong adlawa nahimugso ang “Israel sa Diyos,” usa ka bag-ong nasod kansang mga membro gipaila, dili tungod sa unodnong kagikanan nga mao si Abraham, kondili tungod sa pagkagipanganak sa espiritu sa Diyos. (Galacia 6:16) Sugod kang Cornelio, ang bag-ong nasod naglakip sa dili-tinuli nga mga Hentil. (Buhat 10:24-48; Pinadayag 5:9, 10) Busa sila gisagop ni Jehova nga Diyos ug nahimong iyang espirituwal nga mga anak, nga kaubang mga manununod ni Jesus.—Roma 8:16, 17.
19. Unsang pakigsaad ang gihimo ni Jehova uban sa Israel sa Diyos?
19 Si Jehova karon naghimog usa ka pakigsaad uban sa Israel sa Diyos. Atong mabasa: “‘Bahin kanako, mao kini ang akong pakigsaad uban kanila,’ nag-ingon si Jehova. ‘Ang akong espiritu nga anaa ibabaw kanimo ug ang akong mga pulong nga akong gibutang sa imong baba—kini sila dili kuhaon gikan sa imong baba o gikan sa baba sa imong kaliwat o gikan sa baba sa kaliwat sa imong kaliwat,’ nag-ingon si Jehova, ‘sukad karon bisan hangtod sa panahong walay tino.’” (Isaias 59:21) Kon kining mga pulonga gipadapat kang Isaias mismo o wala, kini tino nga natuman kang Jesus, kinsa gipasaligang ‘siya makakita sa iyang kaliwat.’ (Isaias 53:10) Si Jesus misultig mga pulong nga iyang nakat-onan gikan ni Jehova, ug ang espiritu ni Jehova nagpabilin kaniya. (Juan 1:18; 7:16) Nga nahiangay, ang iyang mga igsoon ug kaubang mga manununod, mga membro sa Israel sa Diyos, nakadawat usab ug balaang espiritu ni Jehova ug nagwali sa mensahe nga ilang nakat-onan gikan sa ilang langitnong Amahan. Silang tanan maoy “mga tinudloan ni Jehova.” (Isaias 54:13; Lucas 12:12; Buhat 2:38) Pinaagi kaha ni Isaias o pinaagi ni Jesus, kinsa matagnaong gihulagwayan ni Isaias, si Jehova karon nanaad nga dili na gayod sila pulihan kondili gamiton sila hangtod sa panahong walay tino ingong iyang mga saksi. (Isaias 43:10) Nan, kinsa ang ilang mga “kaliwat” nga makabaton usab ug kaayohan sa maong pakigsaad?
20. Sa unsang paagi natuman ang saad ni Jehova kang Abraham sa unang siglo?
20 Sa karaang mga panahon si Jehova misaad kang Abraham: “Pinaagi sa imong binhi ang tanang nasod sa yuta tinong magapanalangin sa ilang kaugalingon.” (Genesis 22:18) Nahiuyon niini, ang diyutayng nahibilin sa kinaiyanhong mga Israelinhon nga nagtuo sa Mesiyas nangadto sa daghang nasod, nga nagwali sa maayong balita bahin kang Kristo. Sugod kang Cornelio daghang dili-tinuli nga mga Hentil ‘nagpanalangin sa ilang kaugalingon’ pinaagi ni Jesus, ang Binhi ni Abraham. Sila nahimong bahin sa Israel sa Diyos ug segundaryong bahin sa binhi ni Abraham. Sila maoy bahin sa “balaang nasod” ni Jehova, kansang komisyon mao ang ‘pagpakaylap sa mga kahamili sa usa nga nagtawag [kanila] gikan sa kangitngit ngadto sa iyang katingalahang kahayag.’—1 Pedro 2:9; Galacia 3:7-9, 14, 26-29.
21. (a) Unsang mga “kaliwat” ang gipatungha sa Israel sa Diyos sa modernong mga panahon? (b) Sa unsang paagi ang mga “kaliwat” nahupayan tungod sa pakigsaad o kontrata nga gihimo ni Jehova uban sa Israel sa Diyos?
21 Karong adlawa daw natigom na ang bug-os nga gidaghanon sa Israel sa Diyos. Bisan pa niana, padayong gipanalanginan ang mga nasod—ug sa dakong paagi. Sa unsang paagi? Sa pagkaaging ang Israel sa Diyos nakabaton ug mga “kaliwat,” mga tinun-an ni Jesus kansang paglaom mao ang kinabuhing walay kataposan sa usa ka paraisong yuta. (Salmo 37:11, 29) Ang maong mga “kaliwat” gitudloan usab ni Jehova ug gitudloan diha sa iyang mga dalan. (Isaias 2:2-4) Bisan pag wala mabawtismohi sa balaang espiritu o wala isipang mga sumasalmot sa bag-ong pakigsaad, sila gipalig-on sa balaang espiritu ni Jehova aron buntogon ang tanang babag nga gibutang ni Satanas sa dalan sa ilang buluhaton sa pagsangyaw. (Isaias 40:28-31) Ang ilang gidaghanon karon mikabat ug minilyon ug nagpadayon sa pagdaghan samtang sila nagpatunghag mga kaliwat sa ilang kaugalingon. Ang pakigsaad o kontrata ni Jehova uban sa mga dinihogan nagpasalig sa maong mga “kaliwat” nga si Jehova mopadayon usab sa paggamit kanila ingong iyang mga tigpamaba hangtod sa panahong walay tino.—Pinadayag 21:3, 4, 7.
22. Unsang pagsalig ang atong mabatonan kang Jehova, ug sa unsang paagi angayng maapektahan kita niini?
22 Nan, hinaot nga kitang tanan magpadayon sa paghupot sa atong pagtuo kang Jehova. Siya andam ug makaarang sa pagluwas! Ang iyang kamot wala gayod mahimong mubo; iyang luwason kanunay ang iyang matinumanong katawhan. Ang tanan nga nagsalig kaniya mopadayon sa paghupot sa iyang maayong mga pulong diha sa ilang mga baba “sukad karon bisan hangtod sa panahong walay tino.”
[Kahon sa panid 294]
Apostatang Jerusalem—Katumbas sa Kakristiyanohan
Ang Jerusalem, ang kaulohang siyudad sa piniling nasod sa Diyos, naghulagway sa langitnong organisasyon sa Diyos sa espiritung mga linalang ug usab sa lawas sa dinihogang mga Kristohanon nga nabanhaw na ngadto sa langit ingong pangasaw-onon ni Kristo. (Galacia 4:25, 26; Pinadayag 21:2) Sa makadaghan, hinunoa, ang mga molupyo sa Jerusalem wala magmatinumanon kang Jehova, ug ang siyudad gibatbat ingong usa ka bigaon ug mananapaw. (Ezequiel 16:3, 15, 30-42) Sa maong kahimtang, ang Jerusalem nahimong usa ka haom nga modelo sa apostatang Kakristiyanohan.
Si Jesus naghingalan sa Jerusalem “ang nagapatay sa mga manalagna ug nagabato niadtong gipadala kaniya.” (Lucas 13:34; Mateo 16:21) Sama sa dili-matinumanong Jerusalem, ang Kakristiyanohan nangangkon nga nag-alagad sa matuod nga Diyos apan mitipas pag-ayo gikan sa iyang matarong nga mga dalan. Kita makasalig nga pagahukman ni Jehova ang Kakristiyanohan sumala sa samang matarong nga mga sukdanan nga iyang gigamit sa paghukom sa apostatang Jerusalem.
[Hulagway sa panid 296]
Ang usa ka maghuhukom angayng maghukom diha sa pagkamatarong, magtinguhag hustisya, ug dili modawat ug hiphip
[Hulagway sa panid 298]
Samag suba nga nagbaha, ang mga paghukom ni Jehova mag-anod sa tanang babag sa pagbuhat sa iyang kabubut-on
[Hulagway sa panid 302]
Si Jehova nanaad nga ang iyang katawhan dili gayod mawad-an sa pribilehiyo sa pagkahimong iyang mga saksi