² Sa hunahunaon kini, atong masabtan nga makuyaw ang kahimtang nga gibatbat ni manalagnang Isaias. Siya miingon: “Tan-awa! ang kangitngit mismo motabon sa yuta, ug ang bagang kangiob sa nasodnong mga pundok.” (Isaias 60:2) Siyempre, wala kini magpunting sa kangitngit sa pisikal nga diwa. Si Isaias wala maghisgot nga moabot ang panahon nga ang adlaw, bulan, ug mga bituon mohunong na sa pagsidlak. (Salmo 89:36, 37; 136:7-9) Hinunoa, siya naghisgot sa espirituwal nga kangitngit. Apan ang espirituwal nga kangitngit makamatay. Sa ngadtongadto, kita dili mabuhi nga walay espirituwal nga kahayag sama nga kita dili mabuhi nga walay pisikal nga kahayag.—Lucas 1:79.

 3. Tungod sa mga pulong ni Isaias, unsay angayng buhaton sa mga Kristohanon?

³ Tungod niini, hinungdanong matikdan nga ang mga pulong ni Isaias, bisan pag natuman sa karaang Juda, dunay mas dakong katumanan karong panahona. Oo, sa atong panahon ang kalibotan natabonan sa espirituwal nga kangitngit. Sa ingon niini nga makuyaw nga kahimtang, ang espirituwal nga kahayag hinungdanon kaayo. Maoy hinungdan kon nganong ang mga Kristohanon angayng mamati sa tambag ni Jesus: “Palamdaga ang inyong kahayag atubangan sa mga tawo.” (Mateo 5:16) Ang matinumanong mga Kristohanon makahatag ug kahayag sa kangitngit alang sa mga maaghop, sa ingon naghatag kanila ug higayon nga makabaton ug kinabuhi.—Juan 8:12.

 4. Kanus-a unang natuman ang matagnaong mga pulong ni Isaias, apan unsang kahimtang ang naglungtad na sa iyang panahon mismo?

⁴ Ang mga pulong ni Isaias bahin sa kangitngit nga motabon sa yuta unang natuman sa dihang ang Juda naawaaw ug ang iyang katawhan nabihag sa Babilonya. Apan, una pa nianang panahona, sa panahon mismo ni Isaias, ang dakong bahin sa nasod natabonan na sa espirituwal nga kangitngit, usa ka hitabo nga nakatukmod kaniya sa pag-awhag sa iyang katagilungsod: “Oh mga tawo sa balay ni Jacob, umari kamo ug manglakaw kita sa kahayag ni Jehova”!—Isaias 2:5; 5:20.