18, 19. (a) Unsa ang mahimong gitumong sa ‘ang panon sa kahitas-an,’ ug sa unsang paagi kini sila natigom “sulod sa atob”? (b) Kalagmitan, sa unsang paagi ‘ang panon sa kahitas-an’ hatagan ug pagtagad “human sa daghang adlaw”? (c) Sa unsang paagi si Jehova maghatag ug pagtagad ngadto sa “mga hari sa yuta”?

¹⁸ Ang tagna ni Isaias karon mas malangkobon, nga nagpunting sa kataposang sangpotanan sa katuyoan ni Jehova: “Mahitabo nianang adlawa nga iliso ni Jehova ang iyang pagtagad nganha sa panon sa kahitas-an sa hataas nga dapit, ug nganha sa mga hari sa yuta ibabaw sa yuta. Ug sila tinong tigomon ingon sa pagtigom sa mga binilanggo ngadto sa gahong, ug tak-opan sulod sa atob; ug human sa daghang adlaw sila hatagan ug pagtagad. Ug ang takdol nga bulan nanglipaghong, ug ang nagdan-ag nga adlaw naulaw, kay si Jehova sa mga panon nahimong hari sa Bukid sa Zion ug sa Jerusalem ug sa atubangan sa iyang tigulang nga mga lalaki uban ang himaya.”—Isaias 24:21-23.

[Hulagway sa panid 269]

Ang adlaw o ang bulan dili makatumbas sa kahimayaan ni Jehova