May Kaayohan ba ang Pag-antos?
DIHANG mag-atubang ug grabeng pag-antos, bation sa daghang mga tawo ang kapait. Tapos makaagi sa mao gihapon o kaha grabe pang mga kasinatian mahimong mas maluloy-on ug maluloton sila sa ilang mga pagbati sa ilang isigkatawo. Sa susama, may mga tawong dili modawat nga adunay Diyos kon padayong mag-antos sa mga kalisdanan, samtang ang uban nakalahutay sa grabeng mga pagsulay uban ang dili-matarog nga pagtuo sa Labing Makagagahom. Ngano man?
Sa kasagaran ang mga tawo mobatig kapait ug mawad-an ug pagtuo tungod kay ilang giisip ang ilang kaugalingon nga importante kaayo ug napakyas sa pag-ila nga sila mga makasasala nga nagpuyo sa kalibotan nga walay pagtagad sa balaod sa Diyos. Sayop nilang ipasangil ngadto sa Labing Makagagahom ang daotang mga butang nga tawo ang mabasol. Busa, sila walay nakat-onang kaayohan gikan sa mga kalisdanan ug, tapos makaeksperyensiya ug kahupayan, tingali mosamot hinoon sa pagpakitag dili maayong taras kay sa miagi.
Aron dili kini mahitabo kanato, tinguhaon gayod nato nga pahimuslan ang bisan unsang butang nga mahitabo kanato. Nagkinahanglan kinig hustong panglantaw sa tawhanong pag-antos. Ang basahon sa Bibliya sa Lamentaciones mao ang labing makatabang sa pagbutang niining mga butanga sa hustong panglantaw.
Hupti Kanunay ang Paglaom
Ang basahon nasudlan ug lima ka balak nga nagabakho o nagabangotan sa makalilisang nga kalaglagan nga midangat sa Jerusalem sa mga kamot sa mga Babilonyanhon. Diha sa ikatulong bahin niining mga balaka, si propetang Jeremias, nga napukaw sa espiritu sa Diyos, mipadayag sa iyang mainit nga pagbati, gibalhin sila ngadto sa tibuok nasod ilalom sa larawan sa usa ka kusgang tawo. (Lamentaciones 3:1) Bisag nag-antos si Jeremias uban sa bug-os nga nasod, wala siya maluya sa maong kasinatian. Siya malaomong naglantaw sa panahon dihang ang pabor sa Diyos mokunsad na usab sa Iyang katawhan ug midawat nga ang midangat diha sa nasod maoy matarong nga pagpahamtang sa silot sa Diyos.
Ang paglaom sa umaabot nga kaluwasan ang nagpalig-on kang Jeremias. Atong mabasa: “Sa walay pagkapakyas ang imong kalag [si Jehova mismo] makahinumdom ug moyukbo ubos kanako. Mao kini ang akong ipahinumdom sa akong kasingkasing. Maoy hinungdan nga ako nagapakitag mapaabotong tinamdan.” (Lamentaciones 3:20, 21) Walay duhaduha diha sa hunahuna ni Jeremias nga si Jehova sa ulahi molantaw nga may kahimuot diha sa Iyang mahinulsolong katawhan. Tinuod, sila gipaubos kaayo diha sa bug-os nga kapildihan. Apan si Jehova, pagaingon pa, mopaubos gikan sa iyang hataas nga posisyon sa langit, motuboy kanila gikan sa ilang ubos nga kahimtang. Uban niini sa hunahuna, gilipay ni Jeremias ang iyang kasingkasing ug mapailobong naghulat hangtod nga milihok si Jehova alang sa Iyang mahinulsolong katawhan.
Busa, dihang makaagig makasubong hitabo, dili nato tugotang mawad-ad kitag paglaom. Atong ipahinumdom sa atong hunahuna nga ang mga pagsulay may sinugdanan ug may kataposan usab. Dili gayod tugotan sa Labing Hataas ang iyang matinumanong mga alagad nga mag-antos sa walay kataposan uban niadtong dili iyang debotadong katawhan. Maoy hinungdan nga mapailobon kitang maghulat hangtod mohatag si Jehova ug kahupayan.
Ang kamatuorang nagapabiling buhi ang tawo angay mohatag kaniyag katarongan sa paglaom. Balik pa sa panahon ni Jeremias, ang siyudad sa Jerusalem ug ang yuta sa Juda napukan, ug daghang mga Israelitas ang nangamatay. Sa gihapon, dihay mga nangaluwas. Kini naghatag pasalig sa padayong kaluoy ni Jehova diha sa iyang katawhan. Atong mabasa: “Tungod sa mahigugmaong-kalulot ni Jehova kita wala mangalaglag, tungod kay ang iyang mga kaluoy dili matapos. Sila bag-o sa matag buntag. Dagaya ang imong pagkamatinumanon. ‘Si Jehova mao ang akong panulondon,’ nagaingon ang akong kalag, ‘maoy hinungdan nga ako nagapakita ug mapaabotong tinamdan.’”—Lamentaciones 3:22-24.
Kon dili pa sa mahigugmaong-kalulot sa Diyos, sa iyang maloloy-ong kahangawa sa iyang katawhan, wala untay mangaluwas taliwala sa mga Israelitas. Apan nagpakitag kaluoy si Jehova. Busa ang iyang mga kapahayagan sa kaluoy magpadayon sa pag-agos ngadto sa iyang katawhan, nga ginabag-o matag buntag. Ang kamatuoran nga dagaya ang pagkamatinumanon ni Jehova nagpamatuod nga kasaligan ang iyang kaluoy. Mapinadayonon kini, dili mahuyang o walay epekto. Sanglit ang Labing Hataas nagapabilin nga mao ang panulondon sa iyang katawhan, sila dunay maayong katarongan sa pagpadayon sa paghulat sa kabaliskaran sa masulayong mga kahimtang nga maoy iyang gitugot nga modangat kanila tungod sa ilang pagkadili-matinumanon.
Kon Unsaon sa Paghulat nga Mapailobon
Unsay timaan niini nga paghulat? Ang basahon sa Lamentaciones nagtubag: “Si Jehova maayo alang kanila nga nagapaabot kaniya, alang sa kalag nga nagapangita kaniya. Maayo nga ang mga tawo magahulat, sa kahilom, alang sa kaluwasan ni Jehova. Maayo alang sa tawong kusgan nga pas-anon niya ang yugo sa iyang pagkabatan-on. Pasagdi siya nga maglingkod nga mag-inusara ug sa kahilom, tungod kay kini gipapas-an kaniya. Ipabutang ang iyang baba sa abog. Tingalig may paglaom pa. Ipataon niya ang iyang aping nga nagasagpa. Aron siya mapuno sa pagbiaybiay.”—Lamentaciones 3:25-30.
Matikdi nga sa maong panahon sa kasakit, kinahanglang magpadayon ang tawo sa paghulat nga malaomon sa Diyos alang sa kahupayan ug nga magpasuod ngadto kaniya. Tinguha sa tawo nga magpailob, maghulat sa kahilom ug sa walay pagbagolbol hangtod ipakanaog sa Labing Makagagahom ang kaluwasan. Mapuslanong makakat-on ang tawo sa pagpas-an sa yugo sa pag-antos diha sa pagkabatan-on. Ngano? Tungod kay mas masayon unya alang kaniya ang pag-antos sa maong hitabo sa ulahi nga kinabuhi nga dili mawad-an ug paglaom. Sanglit nasayod nga siya nakaagi nag dakong mga kalisdanan, siya may basehanan sa paglaom nga siya makaantos ra gihapon.
Karon, kon ang tawo may gipas-ang kasakit, dili siya angay magreklamo dinhi ug didto. Dili, kinahanglang molingkod siya nga mag-inusara, sama sa tawong nagabangotan, ug magpakahilom. Kinahanglang moluhod siya, ang iyang baba madapat sa yuta. Kini nagkahulogan nga siya kinahanglang mapaubsanong magpasakop sa mga pagsulay nga gitugot kaniya sa Diyos sa pagpas-an, ug malaomong magpaabot sa kaluwasan. Dili siya motindog sa pagsukol batok sa iyang mga maglulutos apan mapailobong antoson ang pisikal nga mga pag-abuso ug mga panamastamas. Kini nakapahinumdom kanato sa paagi sa pagdala ni Jesus sa iyang kaugalingon. Ang rekord sa Bibliya nagtaho: “Sa gisultihan siyag pasipala, wala siya mobalos sa pagsultig pasipala. Sa nag-antos siya, wala siya manghulga, hinunoa gisalig lamang niya ang tanan ngadto kaniya nga nagapanghukom uban sa katarongan.”—1 Pedro 2:23.
Laing hinungdanong punto nga hinumdoman kon mahiagom sa pag-antos mao nga walay pag-uyon ang Diyos sa dulumtanang mga butang nga buhaton sa mga tawo. Apan, itugot sa Labing Hataas ang pipila ka butang nga mahitabo nga may maayong katuyoan. Maayo kaayong pagkapamulong kini sa sunod nga mga pulong gikan sa basahon sa Lamentaciones: “Kay si Jehova dili mosalikway sa walay kataposan. Kay bisan siya nagapaguol, siya maluoy sumala sa gidaghanon sa iyang mahigugmaong-kalulot. Kay dili gikan sa iyang kasingkasing nga siya magasakit ni magapasubo sa mga anak sa tawo. Ang pagdugmok sa ilalom sa iyang mga tiil sa tanan nga mga binilanggo sa yuta, ang paghikaw sa katungod sa usa ka tawo sa atubangan sa Labing Hataas, ang pagbalit-ad sa tawo sa iyang katungod, dili uyonan ni Jehova.”—Lamentaciones 3:31-36.
Maylabot sa dili-matinumanong mga Israelitas, gitugotan sila ni Jehova nga Diyos nga mag-antos sa makalilisang nga eksperyensiya diha sa mga kamot sa mga Babilonyanhon. Iyang gisalikway sila hangtod sa punto sa pagtugot kanila nga madiyestero. Apan, may maayong katuyoan kini, nga mao, ang pagpatunghag mahinulsolong nanghibilin taliwala sa mga mangaluwas ug sa ilang mga anak. Ngadto sa nanghibilin nga nagpakita ug kaluoy si Jehova. Dili ikalipay sa Labing Makagagahom ang pagsilot sa mga Israelitas. Dili katuyoan sa iyang kasingkasing sa pagpasubo kanila ug sa pagsakit kanila pinaagi sa pagtugyan kanila ngadto sa mga kamot sa ilang mga kaaway. Wala uyoni ni Jehova ang makalilisang nga pagtratar nga gihatag kanila sa iyang katawhan. Wala siyay pag-uyon sa mga tawo nga nagadaogdaog sa mga binilanggo sa gubat, ug niadtong nagadili sa tawo sa iyang hinatag sa Diyos nga mga katungod, ug niadtong nagadili sa paghatag hustisya sa legal nga sumbong.
Busa, sa mag-antos kita diha sa mga kamot sa mga tawo, dili angay natong pasanginlan ang Diyos sa mga kadaotan nga buhaton sa tawo. Walay pag-uyon ang Labing Hataas sa ilang pagdaogdaog ug kapintasan. Sila sa ulahi manubag kaniya sa ilang daotang mga buhat.
Ug lain pa, ang tawo ra ang nagahatag kasakit sa ilang kaugalingon. Ang walay-pagtuong mga Israelitas mibiya kang Jehova nga Diyos, gisalikway ang iyang mapanalipdanong pag-atiman. Nan, tukma nga iyang gitugyan sila ngadto sa ilang mga kaaway. Busa wala silay basehanan sa ilang pagbagolbol maylabot sa nahitabo kanila. Kini gipasiugda diha sa pangutana: “Nganong nagabagolbol man ang usa ka buhi nga tawo, ang tawong kusgan tungod sa silot sa iyang mga sala?” (Lamentaciones 3:39) Inay magbagolbol, angay unta nga mahinulsolong mobalik ang mga Israelitas kang Jehova, mangayo kaniyag kaluoy. Atong mabasa: “Susihon ta ug sulayan ta ang atong mga dalan, ug mamalik kita ngadto kang Jehova. Bayawon ta ang atong kasingkasing uban ang atong mga kamot ngadto sa Diyos sa kalangitan: ‘Kita nakalapas, ug nakasukol.’”—Lamentaciones 3:40-42.
Oo, dili kadto panahon sa paggumbol ug pagbagolbol. Panahon kadto sa pagpalandong pag-ayo sa ilang mga dalan, sa ilang kurso sa kinabuhi o paggawi, ug sa pagpalandong sa midangat kanila. Inay magpadayon sa ilang kaugalingong mga dalan sa ilang rang kadaot, kinahanglang mobalik sila kang Jehova ug sundon ang iyang mga sugo. Ang mga panggawas nga pagpakitag paghinulsol, ang pagpataas sa mga kamot diha sa pag-ampo, dili pa igo. Ang kinasingkasing nga paghinulsol sa mga kalapasan ang gikinahanglan.
Busa dihang mag-antos, atong tan-awon ang atong dalan sa kinabuhi. Nakahatag ba kita ug kasakit sa atong kaugalingon tungod sa pagsupak sa mga kasugoan sa Diyos? Kon mao, kita walay basehanan sa pagpasangil sa Labing Hataas. Hinunoa, magpakita kita nga kita nakapahimulos gikan sa masakit nga disiplina pinaagi sa pagbiya sa daotang dalan ug mahinulsolong mobalik sa Diyos. Kon kita nakasulay sa paglakaw sa matarong nga kinabuhi ug bisan pa niana nakaeksperyensiya gihapon ug kasakit, dili nato kalimtan nga walay pag-uyon ang Diyos sa daotang butang nga buhaton diha kanato sa mga tawong daotan. Kasamtangan, magpasakop kita nga mapainubsanon sa atong mga pagsulay, mapailobong maghulat ug sa walay pagbagolbol hangtod mohatag si Jehova ug kahupayan. Kon atong ipadapat ang tambag sa Pulong sa Diyos dihang mag-antos, kita makapahimulos. Atong makat-onan ang pailob, paglahutay, ug bug-os nga pagsalig diha kang Jehova. Dili gayod nato sundon ang dulumtanang mga dalan sa malupigong mga tawo, apan kita magpadayon nga maluluton ug maloloy-on sa isigkatawo.
[Hulagway sa panid 23]
Si Jeremias, nga maoy nagsulat sa Lamentaciones, nakasulat sumala sa naagian maylabot sa pag-antos