3:10—Ang pagdala sa “tanan nga ikapulo” nagpasabot ba sa paghatag sa tanan natong nabatonan ngadto kang Jehova? Giwagtang na ang Balaod ni Moises pinasukad sa kamatayon ni Jesus, busa ang paghatag ug ikapulo dili na usa ka kinahanglanon sa pagsimba sa Diyos karon. Bisan pa niana, ang ikapulo adunay simbolikong kahulogan. (Efeso 2:15) Wala kini magpasabot sa paghatag sa tanan natong nabatonan. Bisan tuod ang ikapulo ipresentar matag tuig, atong ipresentar ang tanan natong nabatonan ngadto kang Jehova kas-a lang—dihang kita nagpahinungod sa atong kaugalingon ug nagpasimbolo niini pinaagig bawtismo sa tubig. Sukad nianang panahona padayon, iya na ni Jehova ang tanan natong nabatonan. Bisan pa niana, siya nagtugot kanato sa paghatag ug usa ka bahin sa atong nabatonan, ang simbolikong ikapulo, aron gamiton sa pag-alagad kaniya. Kini nagtumong sa paggamit sa bisan unsa nga ikatugot sa atong mga kahimtang ug gitukmod sa atong kasingkasing. Ang mga halad nga atong ipresentar kang Jehova naglakip sa panahon, kusog, ug kahinguhaan nga gamiton diha sa pagsangyaw sa Gingharian ug paghimog tinun-an. Nalakip usab ang pagtambong sa Kristohanong mga tigom, pagduaw sa mga masakiton ug tigulang nang mga isigkamagtutuo, ug pagdonar ug salapi sa pagpaluyo sa matuod nga pagsimba.

3:10. Kon dili nato ihatag kang Jehova ang atong kinamaayohan, dili usab niya kita panalanginan.