Si Jesus mihatag sa iyang mga tinun-an ug klarong instruksiyon dihang iyang gisugo sila sa pagsangyaw nga tinagurha. Pero duna pa siyay gihimo. Mahigugmaon pod siyang nagpasidaan: “Ako nagpadala kaninyo ingong mga karnero taliwala sa mga lobo . . . Pagbantay kamo, kay itugyan mo sa mga tawo ngadto sa mga korte ug lapdosan mo nila diha sa ilang mga sinagoga. Ug dad-on mo atubangan sa mga gobernador ug sa mga hari tungod kanako.”—Mateo 10:16-18.

Importante kaayo ang instruksiyon, pasidaan, ug pagdasig nga gihatag ni Jesus sa iyang 12 ka apostoles. Pero mapadapat sab kini sa tanang makigbahin sa pagsangyaw human sa kamatayon ug pagkabanhaw ni Jesus. Kay sumala sa iyang giingon, ang iyang mga tinun-an “dumtan sa tanang katawhan,” dili lang sa mga tawo nga gisangyawan sa mga apostoles. Wala pod tay mabasa nga ang mga apostoles gipaatubang sa mga gobernador ug hari panahon sa ilang mubong pagsangyaw sa Galilea o gipapatay sila sa ilang pamilya.

Busa naghunahuna gayod si Jesus sa umaabot dihang iya kining gisulti sa mga apostoles. Matikdi ang iyang giingon sa mga tinun-an nga dili nila masangyawan ang tanang siyudad hangtod “moabot ang Anak sa tawo.” Gipakita ni Jesus nga dili mahuman sa mga tinun-an ang pagsangyaw bahin sa Gingharian sa Diyos sa dili pa moabot ang gipili sa Diyos nga maghuhukom, ang hinimayang Hari nga si Jesu-Kristo.