Kinabuhi ug Ministeryo ni Jesus

Pag-ampo,ug Pagsalig sa Diyos

SA PAGPADAYON ni Jesus sa iyang wali, iyang gisaway ang pagkamaot sa mga tawong nagapasundayag sa ilang pagkadiyosnon kono. “Sa magahatag kamog mga gasa,” siya miingon, “ayaw pagpatingoga ang trompeta sa inyong unahan, sama sa ginahimo sa mga maot.”

“Usab,” si Jesus nagpadayon, “sa magaampo kamo, ayaw kamo pagpanig-ingon sa mga maot; tungod kay sila gustong moampo nga magatindog diha sa mga sinagoga ug sa mga likoanan sa haluag nga kadalanan aron makita sa mga tawo.” Hinunoa, siya mimando: “Sa magaampo ka, sumulod ka sa imong kaugalingong lawak ug, tapos sa pagtak-op sa imong pultahan, pag-ampo ngadto sa imong Amahan nga anaa sa tago.” Si Jesus mismo naglitok ug publikong mga pag-ampo, busa siya wala magsaway niini. Ang iyang gisaway mao ang mga pag-ampo nga gilitok sa pagpabilib sa mga mamiminaw ug pagdani sa ilang mga pagdayeg.

Si Jesus dugang mitambag: “Sa magaampo kamo, ayaw ninyo balikbalika pagsulti ang samang mga butang, sama sa ginahimo sa mga Hentil.” Si Jesus wala magpasabot nga ang pagsubli sa kaugalingon sayop. Kas-a, iya mismong gigamit nga balikbalik “ang samang pulong” dihang nag-ampo. Apan ang wala niya uyoni mao ang paglitok sa sinag-ulo nga mga pulong nga “balikbalik,” sama niadtong nagagamit sa rosaryohan samtang ilang ginabalikbalik paglitok ang ilang mga pag-ampo.

Sa pagtabang sa iyang mga mamiminaw sa pag-ampo, gihatag ni Jesus ang sulundang pag-ampo nga nagaapil sa pito ka hangyo. Ang nahaunang tulo tukma nga nagaila sa pagkasoberano sa Diyos ug sa iyang mga katuyoan. Sila maoy mga hangyo nga mabalaan ang ngalan sa Diyos, moabot ang iyang Gingharian, ug matuman ang iyang kabubut-on. Ang nahibiling upat maoy personal nga mga hangyo, nga mao, alang sa matag-adlawng pagkaon, pagpasaylo sa mga sala, nga dili pagapanulayon nga labaw sa maantos sa usa, ug luwason gikan sa usang daotan.

Sa pagpadayon, gitumong ni Jesus ang lit-ag sa pagbutang ug hinobrang pasiugda sa materyal nga katigayonan. Siya miawhag: “Hunong na kamo sa pagtigom ug bahandi alang sa inyong kaugalingon sa yuta, diin ang tangkob ug taya magakutkot, ug ang mga kawatan magalungkab ug magapangawat.” Dili lamang nga mahimong mawala ang maong mga bahandi kondili kana dili bililhon uban sa Diyos.

Busa, si Jesus miingon: “Hinunoa, pagtigom kamo ug bahandi sa langit.” Kini mahimo pinaagi sa pagbutang sa pag-alagad sa Diyos nga una sa imong kinabuhi. Walay mausa ang makakuha sa dungog nga naugmad sa ingon uban sa Diyos o sa dakong ganti niana. Dayon si Jesus midugang: “Kon hain gani ang imong bahandi, atua usab didto ang imong kasingkasing.”

Dugang nagtumong sa lit-ag sa materyalismo, si Jesus mihatag sa ilustrasyon: “Ang suga sa lawas mao ang mata. Nan, kon ang imong mata yano, ang imong tibuok lawas masanag; apan kon ang imong mata daotan, ang imong tibuok lawas mangitngit.” Ang mata nga tukmang nagaobra alang sa lawas nahisamag dinagkotang suga sa mangitngit nga dapit. Apan aron makakita sa husto, ang mata kinahanglang yano, nga mao, kinahanglang kini itumong sa usa ka butang. Ang mata nga wala matumong sa tukma motultol sa sayop nga pagbanabana sa mga butang, sa pagbutang nga una sa materyal nga mga pangagpas kay sa pag-alagad sa Diyos, nga mosangpot sa pagkangitngit sa “tibuok lawas.”

Gitapos ni Jesus kining butanga pinaagig gamhanang ilustrasyon: “Walay makapaulipon sa duha ka agalon; kay mahimong dumtan niya ang usa ug higugmaon niya ang lain, o mounong siya sa usa ug tamayon niya ang lain. Dili kamo makapaulipon sa Diyos ug sa Bahandi.”

Tapos sa paghatag niining tambaga, gipasaligan ni Jesus ang iyang mga mamiminaw nga dili kinahanglang sila magmabalak-on sa ilang materyal nga mga panginahanglan kon ilang ibutang pag-una ang pag-alagad sa Diyos. “Tan-awa ninyo pag-ayo ang mga langgam sa langit,” siya miingon, “tungod kay sila wala magpugas o mag-ani o maghipos ngadto sa mga dapa; bisan pa niana sila ginapakaon sa inyong langitnong Amahan.” Unya siya nangutana: “Dili ba kamo labaw man ug bili kay kanila?”

Sunod, si Jesus mipunting sa mga liryo sa kapatagan ug miingong “bisan si Solomon sa tanan niyang himaya wala mabistihe sama sa usa niini kanila. Kon, karon,” siya mipadayon, “ang Diyos nagbiste sa ingon sa mga talamnon sa kapatagan, . . . dili ba labaw pa niyang bistehan kamo, kamong may diyutayng pagtuo?”

Busa si Jesus mitapos: “Ayaw gayod kamo pagkabalaka ug magaingon, ‘Unsay atong kan-on?’ o, ‘Unsay atong imnon?’ o, ‘Unsay atong igasul-ob?’ . . . Kay ang inyong langitnong Amahan nahibalo nga inyong gikinahanglan kining tanang butanga. Nan, magpadayon sa pagpangita pag-una sa gingharian ug sa iyang pagkamatarong, ug kining tanang ubang butang igadugang ra kaninyo.” Mateo 6:1-34; 26:36-45.

◆ Unsang mga instruksiyon bahin sa pag-ampo ang gihatag ni Jesus?

◆ Nganong labaw ang langitnong mga bahandi, ug sa unsang paagi sila mabatonan?

◆ Unsang mga ilustrasyon ang gihatag sa pagtabang sa usa sa paglikay sa materyalismo?

◆ Nganong si Jesus miingong dili kinahanglan ang pagkabalaka?