Pangandam, Matinumanong Piniyalan!

Gipatin-aw ni Jesus nga “gamayng panon” lang ang makapanunod sa Gingharian sa langit. (Lucas 12:32) Busa angay gayod nilang pabilhan ang maong talagsaong ganti. Gani, iyang gipasiugda nga kinahanglang batonan sa usa ka tawo ang hustong panglantaw aron mahimong bahin sa Gingharian.

Busa gitambagan ni Jesus ang mga tinun-an nga kinahanglang andam sila kanunay sa iyang pagbalik. Siya miingon: “Pangandam ug dagkoti ang inyong mga lampara, ug pagpakasama kamo sa mga sulugoon nga nagpaabot sa ilang agalon sa pagpauli gikan sa kasal, aron kon siya moabot ug manuktok, ila dayon siyang maablihan. Malipayon ang mga sulugoon nga maabtan sa agalon nga nagbantay!”—Lucas 12:35-37.

Dali rang masabtan sa mga tinun-an ang panglantaw nga gipasabot ni Jesus. Ang mga sulugoon nga iyang gihisgotan nangandam ug naghulat sa pagbalik sa ilang agalon. Si Jesus miingon: “Kon moabot [ang agalon] sa ikaduhang pagbantay [mga alas nuybe sa gabii hangtod sa tungang gabii] o kaha sa ikatulong pagbantay [tungang gabii hangtod alas tres sa kadlawon], ug maabtan sila nga nagpaabot kaniya, malipayon sila!”—Lucas 12:38.

Dili lang ni yanong tambag bahin sa pagkakugihan ingong katabang, o sulugoon. Naklaro ni dihang gipaila ni Jesus ang iyang kaugalingon ingong ang Anak sa tawo diha sa iyang ilustrasyon. Iyang giingnan ang mga tinun-an: “Kamo usab kinahanglang andam kanunay, kay sa oras nga wala ninyo damha, ang Anak sa tawo moabot.” (Lucas 12:40) Busa sa gitakdang panahon, moabot si Jesus. Gusto niya nga kanunayng andam ang iyang mga sumusunod—ilabina ang “gamayng panon.”

Gustong masabtan ni Pedro kon unsa gyoy ipasabot ni Jesus, busa siya nangutana: “Ginoo, alang lang ba kanamo kining ilustrasyona o alang sa tanan?” Imbes tubagon si Pedro, si Jesus mihatag ug ilustrasyon: “Kinsa ba gayod ang matinumanong piniyalan, ang usa nga maalamon, kinsa itudlo sa iyang agalon sa pagdumala sa iyang mga tig-alagad aron padayong magtagana sa ilang gikinahanglang pagkaon sa hustong panahon? Malipayon kanang ulipona kon pag-abot sa iyang agalon maabtan siya nga nagabuhat sa ingon! Sa pagkatinuod sultihan ko kamo, iyang itudlo siya sa pagdumala sa tanan niyang kabtangan.”—Lucas 12:41-44.

Sa bag-o lang niyang gihisgotan nga ilustrasyon, ang “agalon” klarong nagtumong kang Jesus, ang Anak sa tawo. Busa ang “matinumanong piniyalan” mao ang pipila ka sakop sa “gamayng panon” nga makadawat sa Gingharian. (Lucas 12:32) Gipasabot dinhi ni Jesus nga pipila sa mga membro niini nga grupo ang magtagana sa “iyang mga tig-alagad” ug “gikinahanglang pagkaon sa hustong panahon.” Busa si Pedro ug ang ubang tinun-an nga gitudloan ug gipakaon ni Jesus sa espirituwal nga paagi makaseguro nga moabot ang Anak sa tawo sa gitakdang panahon. Nianang yugtoa, dunay kahikayan sa espirituwal nga pagpakaon alang sa mga sumusunod ni Jesus, ang “mga tig-alagad” sa Agalon.

Migamit si Jesus ug lain pang ilustrasyon aron ipasiugda nga ang iyang mga tinun-an kinahanglang alerto kanunay ug mag-amping sa ilang panglantaw. Tungod kana sa posibilidad nga magtinapolan ang ulipon ug lutoson pa gani ang isigkaulipon: “Apan kon kanang ulipona moingon sa iyang kaugalingon, ‘Malangan ang akong agalon,’ ug iyang bun-ogon ang mga sulugoong lalaki ug babaye ug siya mokaon, moinom, ug maghubog, ang agalon nianang ulipona moabot sa adlaw nga wala niya damha ug sa oras nga wala niya mahibaloi, ug siya magsilot kaniya sa hilabihan ug magtambog kaniya uban sa mga dili matinumanon.”—Lucas 12:45, 46.

Si Jesus miingon nga siya mianhi aron “maghaling ug kalayo sa yuta.” Gihimo niya kana dihang nagpatungha siyag mga isyu nga maoy hinungdan sa init nga panaglantugi ug miresultag pagkayagyag sa bakak nga mga pagtulon-an ug tradisyon. Magkabahinbahin pa gani bisan ang mga tawo nga angayng magkahiusa—“amahan batok sa anak nga lalaki ug anak nga lalaki batok sa amahan, inahan batok sa anak nga babaye ug anak nga babaye batok sa inahan, ugangang babaye batok sa binalaye ug binalaye batok sa ugangang babaye.”—Lucas 12:49, 53.

Kini nga mga pulong ilabinang nagtumong sa mga tinun-an. Karon, ang mga tawo na sab ang iyang gihatagag pagtagad. Kadaghanan nila wala gayod moila kaniya ingong Mesiyas, busa iyang giingnan sila: “Dihang makakita mog dag-om sa kasadpan, dihadiha moingon mo, ‘May moabotay nga bagyo,’ ug mahitabo kini. Ug dihang mohuros ang hanging habagat, moingon mo, ‘May mahitabong grabeng kainit,’ ug mahitabo kini. Mga salingkapaw, mahibalo mong mohatag ug kahulogan sa dagway sa yuta ug langit, apan nganong dili man mo makasabot sa kahulogan sa mga panghitabo niining panahona?” (Lucas 12:54-56) Klaro nga dili sila andam.