Unsa ka Seryoso ang Pagkahimong Tinun-an?

Si Jesus nagtudlog importanteng mga leksiyon panahon sa salosalo sa balay sa usa ka lider sa mga Pariseo. Dayon dihang nagpaingon si Jesus sa Jerusalem, daghan ang mikuyog niya. Ngano? Andam ba silang magsakripisyo aron mahimong tinuod nga sumusunod?

Samtang naa sa dalan, dunay gisulti si Jesus nga lagmit nakapakurat sa pipila nga mikuyog niya. Siya miingon: “Kon ang usa buot nga mahimong akong tinun-an apan siya wala magdumot sa iyang amahan, inahan, asawa, mga anak, mga igsoon, ug bisan sa iyang kaugalingon kay kanako, siya dili mahimong akong tinun-an.” (Lucas 14:26) Unsay iyang ipasabot?

Wala ipasabot ni Jesus nga kadtong gustong mosunod niya kinahanglang magdumot sa ilang mga paryente. Gipasabot ni Jesus nga kinahanglang higugmaon siya labaw sa ilang mga paryente, dili sama sa tawo sa iyang ilustrasyon nga mibalibad sa importanteng imbitasyon kay bag-o lang naminyo. (Lucas 14:20) Ang katigulangan sa mga Hudiyo nga si Jacob gikaingong ‘nagdumot’ kang Lea ug nahigugma kang Raquel. Sa ato pa, mas gihigugma niya si Raquel kay kang Lea.—Genesis 29:31; footnote.

Matikdi nga si Jesus miingon nga kinahanglang dumtan sa tinun-an ‘bisan ang iyang kaugalingon.’ Kini nagpasabot nga ang tinuod nga tinun-an kinahanglang mas mahigugma kang Jesus kay sa iyang kaugalingon, nga andam pa ganing mamatay kon gikinahanglan. Busa seryosong responsibilidad ang pagkahimong tinun-an ni Kristo. Dili kini yanong desisyon. Kinahanglan kining pamalandongon pag-ayo.

Kadtong gustong mahimong tinun-an ni Jesus makasinatig kalisdanan ug paglutos, kay siya miingon: “Si bisan kinsa nga buot mosunod kanako kinahanglang magpas-an sa iyang estaka sa pagsakit. Kay kon dili, siya dili mahimong akong tinun-an.” (Lucas 14:27) Busa ang tinuod nga tinun-an ni Jesus kinahanglang andam nga moatubang sa mga pag-antos, sama sa nasinatian ni Jesus. Si Jesus mismo miingon nga siya patyon sa iyang mga kaaway.

Busa kinahanglang pamalandongon pag-ayo sa mga tawong mikuyog kang Jesus kon unsa ka seryoso ang pagkahimong tinun-an ni Kristo. Gipasiugda kini ni Jesus sa iyang ilustrasyon: “Pananglitan, kinsa kaninyo nga buot magtukod ug torre ang dili una molingkod ug kuwentahon ang gasto aron matino kon duna ba siyay igong kuwarta nga ikahuman niini? Kay kon dili, basig igo lang siyang makabutang sa pundasyon niini apan dili makahuman.” (Lucas 14:28, 29) Busa sa dili pa mahimong tinun-an ni Jesus, kadtong mikuyog niya paingon sa Jerusalem kinahanglang desididong motuman niini nga responsibilidad. Gipasiugda kana ni Jesus sa lain pang ilustrasyon:

“Kinsang haria nga makiggubat sa laing hari ang dili una molingkod ug mangonsulta kon makadaog ba siya uban sa iyang 10,000 ka sundalo batok sa iyang kaaway nga may 20,000 ka sundalo? Kon sa iyang tan-aw dili siya makadaog, nan samtang layo pa ang kaaway magpadala siyag grupo sa mga embahador aron makigdait kaniya.” Aron ipasiugda kini, si Jesus miingon: “Busa hinumdomi ninyo nga kadtong dili mobiya sa tanan niyang kabtangan, dili mahimong akong tinun-an.”—Lucas 14:31-33.

Siyempre, ang gisulti ni Jesus dili lang mapadapat sa mga tawong mikuyog niya. Ang tanan nga gustong mosunod kang Kristo kinahanglang andam mobuhat sa iyang giingon. Aron mahimong tinun-an, kinahanglang andam nilang isakripisyo ang tanan—ilang kabtangan, bisan ang ilang kinabuhi. Nagkinahanglan kanag pagpamalandong ug pag-ampo.

Karon gihisgotan ni Jesus ang butang nga iya nang nahisgotan sa Wali sa Bukid dihang miingon siya nga ang iyang mga tinun-an mao “ang asin sa yuta.” (Mateo 5:13) Sama sa literal nga asin nga makapreserbar, lagmit gipasabot ni Jesus nga ang iyang mga tinun-an makatabang nga mapreserbar o mapanalipdan ang mga tawo sa espirituwal o moral nga paagi. Karon nga hapit nang matapos ang ministeryo ni Jesus, siya miingon: “Ang asin maayo. Apan kon mawala ang kaparat niini, unsaon pa man pagpabalik sa kaparat niini?” (Lucas 14:34) Nahibalo ang iyang mga mamiminaw nga ang ubang asin kaniadto nasagolag yuta ug dili na mapuslan.

Busa gipakita ni Jesus nga bisan kadtong dugay nang sumusunod kinahanglang mag-amping nga dili maluya. Kon mahitabo na, sila wala nay pulos, sama sa asin nga nawad-ag kaparat. Lagmit bugalbugalan sila sa mga tawo. Labaw sa tanan, wala na silay pulos atubangan sa Diyos ug makapasipala sa iyang ngalan. Aron dili kana mahitabo nila, giingnan sila ni Jesus: “Kadtong makadungog, paminaw pag-ayo.”—Lucas 14:35.