Magplano​—Gamita ang Praktikal nga Kaalam

Ang ilustrasyon bahin sa nawalang anak, nga bag-o lang giasoy ni Jesus, nagtudlo sa mga tigkolektag buhis, eskriba, ug mga Pariseo nga ang Diyos andam mopasaylo sa mahinulsolong mga makasasala. (Lucas 15:1-7, 11) Karon, gihatag ni Jesus ang iyang pagtagad ngadto sa iyang mga tinun-an. Miasoy siyag ilustrasyon bahin sa tawong dato nga may tigdumala sa balay, o piniyalan, nga nag-usik-usik sa kabtangan nga gisalig kaniya.

Si Jesus miingon nga ang piniyalan giakusahan nga nag-usik-usik sa kabtangan sa iyang agalon. Busa nakadesisyon ang agalon nga papahawaon ang maong piniyalan. Ang piniyalan nakahunahuna: “Unsa may akong buhaton nga tangtangon man ko sa akong agalon ingong piniyalan? Wala ko maanad sa pagpanguma ug maulaw ko nga magpakilimos.” Nakahunahuna siya kon unsay himoon: “Ah, nahibalo na ko sa akong buhaton, aron dihang papahawaon na ko, may magpapuyo nako sa ilang balay.” Gipatawag dayon niya ang tanang nakautang sa iyang agalon ug nangutana: “Pilay imong utang sa akong agalon?”—Lucas 16:3-5.

Ang una mitubag: “Usa ka gatos ka banga nga lana sa olibo.” Kini maoy mga 2,200 litros nga lana. Lagmit ang nakautang dunay lapad nga tamnanan sa olibo o negosyanteg lana. Ang piniyalan miingon kaniya: “Ania ang imong sinulat nga kasabotan, lingkod ug sulati dayon kinig 50 [1,100 litros].”—Lucas 16:6.

Gipangutana sa piniyalan ang lain pang nakautang: “Ikaw, pilay imong utang?” Kini mitubag: “Usa ka gatos ka dagkong sako nga trigo.” Ang piniyalan miingon: “Ania ang imong sinulat nga kasabotan, sulati kinig 80.” Sa ato pa, iyang giibanan ug 20 porsiyento ang utang.—Lucas 16:7.

Kay wala pa man papahawaa ang piniyalan, duna gihapon siyay katungod sa pagdumala sa panalapi sa iyang agalon. Kay gimenosan sa piniyalan ang mga utang, siya nakighigala sa mga tawong makatabang niya dihang papahawaon na siya sa trabaho.

Nahibaloan kini sa agalon. Naalkanse siya sa gihimo sa piniyalan, pero mibilib ug nakadayeg siya niini kay “bisag dili kini matarong, . . . maalamon ang iyang gihimo.” Si Jesus miingon: “Ang mga tawo niining panahona mas maalamon sa praktikal nga paagi kay sa mga anak sa kahayag.”—Lucas 16:8.

Si Jesus wala magkonsentir sa gihimo sa piniyalan ug wala magdasig sa pagpanikas diha sa negosyo. Busa unsay iyang gipasabot? Gidasig niya ang mga tinun-an: “Pagbaton mog mga higala sa langit pinaagi sa mga bahandi niining kalibotana, aron nga kon mahanaw kini, sila magadawat kaninyo sa walay kataposang mga puloy-anan.” (Lucas 16:9) Si Jesus nagtudlo dinhi bahin sa pagplano ug paggamit sa praktikal nga kaalam. Ang mga alagad sa Diyos, ang “mga anak sa kahayag,” angayng maggamit sa ilang kabtangan sa maalamong paagi, nga maghunahuna sa umaabot nga kinabuhing walay kataposan.

Si Jehova ug ang iyang Anak lang ang modawat niadtong makapanunod sa Gingharian sa langit o makapuyo sa Paraiso ubos sa pagmando niana nga Gingharian. Kinahanglan tang makighigala kanila pinaagi sa paggamit sa atong bahandi aron masuportahan ang tanang buluhaton sa Gingharian. Sa pagbuhat niana, seguradong mabatonan nato ang walay kataposang panalangin bisag mahanaw ang bulawan, plata, ug uban pang bahandi.

Miingon sab si Jesus nga kadtong kasaligan sa paggamit sa ilang mga bahandi o kabtangan, kasaligan sab sa pag-atiman sa mas hinungdanong mga butang. Si Jesus miingon: “Busa kon dili mo kasaligan sa paggamit sa mga bahandi sa kalibotan, kinsay mopiyal kaninyo sa tinuod nga mga bahandi [tanang buluhaton sa Gingharian]?”—Lucas 16:11.

Gipakita ni Jesus sa iyang mga tinun-an kon unsay himoon aron makapuyo sa “walay kataposang mga puloy-anan.” Ang usa ka tawo dili mahimong tinuod nga alagad sa Diyos samtang magpaulipon sa mga bahandi niining kalibotana. Si Jesus miingon: “Walay sulugoon nga mahimong ulipon sa duha ka agalon, kay dumtan niya ang usa ug higugmaon ang lain, o unongan niya ang usa ug tamayon ang lain. Dili mahimo nga magpaulipon mo sa Diyos ug sa Bahandi.”—Lucas 16:9, 13.