Ang Anak sa Tawo Ipadayag

Si Jesus lagmit naa sa Samaria o Galilea. Niining tungora, gipangutana siya sa mga Pariseo bahin sa pag-abot sa Gingharian, nga gidahom nila nga moabot uban ang magarbohong okasyon ug seremonyas. Pero siya miingon: “Ang Gingharian sa Diyos moabot sa paagi nga dili mamatikdan sa tanan. Ang mga tawo dili moingon, ‘Nia diri!’ o ‘Tua didto!’ Kay ang Gingharian sa Diyos naa sa inyong taliwala.”—Lucas 17:20, 21.

Tingali para sa uban, si Jesus nagtudlo nga ang Gingharian naa sa kasingkasing sa mga alagad sa Diyos. Pero dili kana tinuod, kay ang Gingharian wala sa kasingkasing sa mga Pariseo nga kaestorya ni Jesus. Hinunoa, naa kini sa ilang taliwala kay ang gipili nga Hari sa Gingharian sa Diyos, si Jesus, naa didto.—Mateo 21:5.

Lagmit sa nakabiya na ang mga Pariseo, gisultihag dugang ni Jesus ang iyang mga tinun-an bahin sa pag-abot sa Gingharian. Bahin sa iyang presensiya ingong Hari sa Gingharian, siya nagpasidaan: “Moabot ang panahon nga mangandoy mo sa adlaw nga makauban ninyo ang Anak sa tawo, apan dili ninyo siya makita.” (Lucas 17:22) Gipakita ni Jesus nga sa umaabot pa magmando sa Gingharian ang Anak sa tawo. Sa dili pa kana mahitabo, ang ubang tinun-an lagmit maghinamhinam nga magpaabot niana, pero kinahanglang padayon silang maghulat hangtod nga moabot ang Anak sa tawo sa gitakdang panahon sa Diyos.

Si Jesus miingon: “Ang mga tawo moingon kaninyo, ‘Tua didto!’ o, ‘Nia diri!’ Ayaw mog adto o sunod kanila. Kay maingon nga ang kilat mokidlap sa usa ka bahin sa langit ngadto sa laing bahin sa langit, mao man usab ang pagpadayag sa Anak sa tawo.” (Lucas 17:23, 24) Unsay himoon sa mga tinun-an ni Jesus aron dili mailad sa bakak nga mga mesiyas? Gipakasama ni Jesus ang pag-abot sa tinuod nga Mesiyas sa kilat nga makita bisan sa layo. Ang ebidensiya sa iyang presensiya ingong Hari sa Gingharian klarong makita sa tanang alerto.

Dayon gihisgotan ni Jesus ang panghitabo sa una aron ipakita kon unsay kinaiya sa mga tawo pag-abot niana nga panahon: “Sama sa nahitabo sa mga adlaw ni Noe, mao man usab unya sa mga adlaw sa Anak sa tawo. . . . Maingon usab sa mga adlaw ni Lot: ang mga tawo nangaon, nanginom, namalit, namaligya, nananom, ug nagtukod ug mga balay. Apan sa adlaw nga si Lot mibiya sa Sodoma, ang langit miulan ug kalayo ug asupre ug naglaglag kanilang tanan. Ingon usab unya niini sa adlaw nga ipadayag ang Anak sa tawo.”—Lucas 17:26-30.

Wala mag-ingon si Jesus nga ang mga tawo sa adlaw ni Noe ug Lot gipanglaglag kay sila nangaon, nanginom, namalit, namaligya, nananom, ug nagtukod ug mga balay. Gani ang pipila niini gihimo sab ni Noe, Lot, ug sa ilang pamilya. Pero ang uban nga naghimo niini wala na maghunahuna sa kabubut-on sa Diyos ug wala magpakabana sa panahon nga ilang gikinabuhian. Maong gidasig ni Jesus ang iyang mga tinun-an nga hunahunaon kanunay ang kabubut-on sa Diyos ug magkugi sa pagbuhat niini. Busa iyang gipakita kon unsaon nga maluwas o magpabiling buhi dihang laglagon na unya sa Diyos ang daotan.

Kinahanglang dili malinga ang mga tinun-an sa mga butang sa kalibotan. Si Jesus miingon: “Nianang adlawa, kadtong anaa sa atop kinahanglang dili na mosulod sa iyang balay aron magkuha sa iyang mga kabtangan, ug kadtong anaa sa uma kinahanglang dili na mouli aron magkuhag mga butang. Hinumdomi ang asawa ni Lot.” (Lucas 17:31, 32) Siya nahimong haligi nga asin.

Gihisgotan sab ni Jesus ang dugang panghitabo dihang ang Anak sa tawo magmando ingong Hari. Siya miingon sa mga tinun-an: “Nianang gabhiona may duha ka tawo sa usa ka katre. Ang usa dad-on, apan ang usa biyaan.” (Lucas 17:34) Busa ang pipila maluwas, pero ang uban biyaan o mamatay.

Ang mga tinun-an nangutana: “Asa man, Ginoo?” Si Jesus mitubag: “Kon asa ang patayng lawas, atua sab didto magtapok ang mga agila.” (Lucas 17:37) Ang uban mahisamag agila nga makakita bisan sa layo. Sa umaabot, kini nga mga tinun-an “magtapok” o mokuyog sa tinuod nga Kristo, ang Anak sa tawo. Nianang panahona, ang makaluwas ug kinabuhi nga kamatuoran ihatag ni Jesus sa iyang mga tinun-an nga dunay pagtuo.