Kinabuhi ug Ministeryo ni Jesus

Panapos nga Pag-ampo Diha sa Itaas nga Lawak

NATUKMOD tungod sa lalom nga gugma alang sa iyang mga apostoles, giandam sila ni Jesus alang sa iyang haduol na nga paglakaw. Karon, human sa seryoso nga pagpanambag ug paglipay, iyang giyahat ang iyang mga mata sa langit ug mihangyo sa iyang Amahan: “Pasidunggi ang imong anak, aron ang anak magpasidungog kanimo, sanglit gihatagan mo man siyag kagahom ibabaw sa tanang unod, aron sa paghatag ug kinabuhing walay kataposan ngadto sa bug-os nga gidaghanon nga imong gitugyan kaniya.”

Pagkamakapapukaw nga tema ang gipresentar ni Jesus—kinabuhing walay kataposan! Kay gihatagan ug “kagahom ibabaw sa tanang unod,” si Jesus makahatag sa mga kaayohan sa iyang halad lukat ngadto sa tanang mamatay nga katawhan. Hinunoa, siya magahatag ug “kinabuhing walay kataposan” ngadto lamang niadtong giuyonan sa Amahan. Gipasukad kining temaha bahin sa kinabuhing walay kataposan, si Jesus nagpadayon sa iyang pag-ampo:

“Kini mao ang kinabuhing walay kataposan, ang ilang pagkuhag kahibalo kanimo, ang bugtong tinuod nga Diyos, ug sa usa nga imong gipadala, si Jesu-Kristo.” Oo, ang kaluwasan nagadepende sa atong pagkuhag kahibalo sa Diyos ug sa iyang Anak. Apan labaw pa ang gikinahanglan kay sa kahibalo lamang sa ulo.

Ang usa ka tawo kinahanglang makaila kaniya nga labi pang suod, ugmaron ang masinabtanong panaghigala uban kaniya. Ang usa kinahanglang managsama sa ilang pagsabot sa mga butang ug sa pagtan-aw sa mga butang pinaagi sa ilang mga mata. Ug labaw sa tanan, kinahanglang maningkamot ang usa ka tawo sa pagsundog sa ilang walay-katumbas nga mga hiyas sa pagpakiglabot sa uban.

Si Jesus sunod miampo: “Gipasidunggan ko ikaw dinhi sa yuta, sanglit natuman ko man ang buhat nga imong gitugyan kanako.” Kay nakatuman sa iyang tinudlong-buluhaton hangtod niining puntoha ug masaligon sa iyang umaabot nga kalamposan, siya mihangyo: “Amahan, pasidunggi ako diha uban kanimo nianang kadungganan nga gihuptan ko kaniadto uban kanimo sa wala pa ang kalibotan.” Oo, siya karon mihangyo nga siya ibalik ngadto sa iyang kanhing langitnong himaya pinaagi sa pagkabanhaw.

Gisuma ang iyang pangunang buluhaton dinhi sa yuta, si Jesus nag-ingon: “Gipaila ko ang imong ngalan ngadto sa mga tawo nga kanako imong gitugyan gikan sa kalibotan. Kini sila mga imo, apan gitugyan mo sila kanako, ug ilang gibantayan ang imong pulong.” Si Jesus migamit sa ngalan sa Diyos, si Jehova, diha sa iyang ministeryo ug nagpakita sa tukmang paglitok niana, apan siya mihimo ug labaw pa kay sa pagpaila sa ngalan sa Diyos ngadto sa iyang mga apostoles. Iyang gipadako usab ang ilang kahibalo ug pagpabili kang Jehova, sa iyang personalidad, ug sa iyang mga katuyoan.

Gipasidunggan si Jehova ingong iyang Labaw, ang Usa nga ilalom kaniya siya nagaalagad, si Jesus mapainubsanong midawat: “Ang mga pulong nga imong gihatag kanako akong gihatag kanila, ug ilang gidawat kini ug sila nakadangat sa pagkahibalo nga ako mitungha ingong imong tinugyanan, ug sila nagtuo nga ikaw mao ang nagpadala kanako.”

Gipakita nga lahi ang iyang mga sumusunod ug sa nahibilin sa katawhan, si Jesus sunod miampo: “Ako nangamuyo, dili alang sa kalibotan, kondili alang kanila nga imong gitugyan kanako . . . Samtang uban pa ako kanila gibantayan ko sila . . . , ug giampingan ko sila, ug wala kanilay nalaglag gawas sa anak sa kalaglagan,” nga mao, si Judas Iscariote. Sa maong panahon, si Judas nagpaingon sa iyang talamayong tumong sa pagbudhi kang Jesus. Busa, si Judas wala-mahibalo nga nakatuman siya sa Kasulatan.

“Sila gidumtan sa kalibotan,” si Jesus nagpadayon sa pag-ampo. “Ako nangamuyo kanimo, nga dili mo sila kuhaon gikan sa kalibotan, kondili hinoon nga imo unta silang ilikay gikan sa usa nga daotan. Sila dili bahin sa kalibotan, maingon nga ako dili bahin sa kalibotan.” Ang mga sumusunod ni Jesus anaa sa kalibotan, niining organisadong tawhanong katilingban nga gimandoan ni Satanas, apan sila kinahanglan kanunayng magpabilin nga bulag gikan niana ug sa pagkadaotan niana.

“Balaana sila pinaagi sa kamatuoran.” si Jesus mipadayon, “ang imong pulong mao ang kamatuoran.” Dinhi gitawag ni Jesus ang dinasig nga Hebreohanong Kasulatan, nga gikan niana siya kanunayng nagakutlo, nga mao “ang kamatuoran.” Apan ang iyang gitudlo sa iyang mga tinun-an ug ang ilang gisulat sa ulahi ubos sa pagdasig ingong Kristohanon Gregong Kasulatan, mao usab “ang kamatuoran.” Kini nga kamatuoran makapabalaan sa usa ka tawo, makapabag-o sa iyang kinabuhi sa bug-os, ug makahimo kaniya nga usa ka tawo nga bulag gikan sa kalibotan.

Si Jesus karon nag-ampo “dili lamang alang kanila, kondili alang usab sa mga motuo [kaniya] pinaagi sa ilang pulong.” Busa si Jesus nag-ampo alang niadtong mahimong iyang dinihogang mga sumusunod ug sa ubang umaabot nga mga tinun-an nga pagatigomon pa aron mahimong “usa ka panon.” Unsay iyang gihangyo alang kanilang tanan? “Nga sila mahimong usa, sama nga ikaw, Amahan, nahiusa uban kanako ug ako nahiusa uban kanimo, . . . aron nga sila mahimong usa maingon nga kita usa.”

Si Jesus ug ang iyang Amahan dili sa literal maoy usa ka persona, kondili sila nagakauyon sa tanang mga butang. Si Jesus nag-ampo nga ang iyang mga sumusunod makatagamtam sa samang panag-usa aron “ang kalibotan masayod nga ikaw mao ang nagpadala kanako ug nga nahigugma ka kanila maingon nga ikaw nahigugma kanako.”

Alang niadtong mahimong iyang dinihogang mga sumusunod, si Jesus sa maong higayon nangamuyo sa iyang langitnong Amahan. Alang sa unsa? “Nga, kon asa gani ako, atua usab sila uban kanako, aron makakita sila sa akong himaya nga imong gikahatag kanako, tungod kay nahigugma man ikaw kanako bisan sa wala pa ang pagkatukod sa kalibotan,” sa ato pa, sa wala pa ipanamkon ni Adan ug Eva ang ilang unang anak. Una pa niana, gihigugma na sa Diyos ang iyang bugtong Anak, si kinsa nahimong Jesu-Kristo.

Gitapos ang iyang pag-ampo, si Jesus mipasiugda na usab: “Akong gipaila ang imong ngalan kanila ug kini igapaila ko pa, aron ang gugma nga imong ginahuptan sa imong paghigugma kanako maanaa kanila ug ako maanaa kanila.” Alang sa mga apostoles, ang pagkahibalo sa ngalan sa Diyos nalangkit sa personal nga pagkaila sa gugma sa Diyos. Juan 17:1-26; 10:16; Proverbio 8:22, 30.

▪ Sa unsang diwa nga si Jesus gitugyanan ug “kagahom ibabaw sa tanang unod”?

▪ Unsay kahulogan sa pagkuhag kahibalo bahin sa Diyos ug sa iyang Anak?

▪ Sa unsang mga paagi nga gipaila ni Jesus ang ngalan sa Diyos?

▪ Unsa “ang kamatuoran,” ug sa unsang paagi kini “makapabalaan” sa usa ka Kristohanon?

▪ Sa unsang paagi ang Diyos, ang iyang Anak, ug ang tanang matuod nga mga magsisimba usa?

▪ Kanus-a man “ang pagkatukod sa kalibotan”?