AQUILA

[gikan sa Lat., nga nagkahulogang “Agila”].

Usa ka kinaiyanhong Hudiyo ug lumad sa Ponto sa amihanang Asia Minor. Si Priscila nga iyang asawa ug maunongong kauban kanunayng gihisgotan uban kaniya. Kay gihinginlan gikan sa Roma tungod sa mando ni Emperador Claudio batok sa mga Hudiyo sa mga tuig 49 o sayo sa 50 K.P., sila nanimuyo sa Corinto. (Buh 18:​1, 2) Sa dihang miabot si Pablo didto sa tinghunlak sa 50 K.P., si Aquila ug Priscila malulotong nagpadayon kaniya sa ilang balay. Naugmad ang suod kaayong panaghigalaay tali kanila samtang duyog silang nagtrabaho sa mao rang pangita sa paghimog tolda ug sa walay duhaduha si Aquila ug Priscila mitabang kang Pablo sa pagpalig-on sa bag-ong kongregasyon didto.​—Buh 18:3.

Sa dihang si Pablo milawig paingon sa Sirya sa kataposan sa iyang ikaduhang misyonaryong panaw sa tingpamulak sa mga 52 K.P., si Aquila ug Priscila miuban kaniya hangtod sa Efeso. (Buh 18:​18, 19) Sila nagpabilin didto labing menos hangtod sa pagsulat ni Pablo ngadto sa mga taga-Corinto gikan didto sa mga 55 K.P. Ang ilang balay gigamit ingong lokal nga tigomanan sa kongregasyon, ug didto nakapribilehiyo sila sa pagtabang sa larinong-manulti nga si Apolos aron makabaton ug mas tukmang pagsabot sa dalan sa Diyos. (1Co 16:19; Buh 18:26) Sa panahon sa pagsulat ni Pablo ngadto sa mga taga-Roma sa mga 56 K.P., ang pagmando ni Claudio natapos na ug si Aquila ug Priscila nakabalik na sa Roma tungod kay si Pablo nangomosta kanila ingong iyang “mga isigkamagbubuhat.” (Rom 16:3) Didto usab sa Roma, ang kongregasyon nagtigom diha sa ilang balay. (Rom 16:5) Sa ilang nangaging pagpakig-uban kang Pablo, si Aquila ug Priscila “nagpameligro sa ilang mga liog” alang kang Pablo, busa takos pasalamatan sa tanang kongregasyon. (Rom 16:4) Sa ulahi sila mibalik sa Efeso kay si Pablo, samtang didto sa Roma sa wala pa makaagom ug pagkamartir (mga 65 K.P.), mihangyo kang Timoteo nga ipaabot ang iyang mga pangomosta ngadto kanila didto.​—1Ti 1:3; 2Ti 4:19.