Mga Pangutana Gikan sa mga Magbabasa

Wala ba ikompromiso ni apostol Pablo ang iyang Kristohanong pagtuo sa dihang siya miingon atubangan sa Sanhedrin: “Ako usa ka Pariseo”?

Aron masabtan ang giingon ni Pablo, nga makita sa Buhat 23:6, kinahanglan natong susihon ang konteksto niini.

Human atakeha sa magubtanong panon sa mga Hudiyo didto sa Jerusalem, si Pablo nakigsulti ngadto sa panon sa katawhan. Iyang gihisgotan nga siya “naedukar [sa Jerusalem] sa tiilan ni Gamaliel, natudloan sumala sa pagkaestrikto sa Balaod sa katigulangan.” Bisan tuod ang katawhan naminaw kadiyot sa iyang pagdepensa, sa dihang sila sa kadugayan nangasuko, ang miuban nga komandante militar nagdala kang Pablo ngadto sa kuwartel sa mga sundalo. Sa dihang latigohon na unta siya, si Pablo miingon: “Subay ba sa balaod nga lapdosan ninyo ang usa ka tawo nga Romano ug wala pa husaya?”—Buhat 21:27–22:29.

Pagkasunod adlaw, gidala sa komandante si Pablo atubangan sa hataas nga hukmanan sa mga Hudiyo, ang Sanhedrin. Gitutokan pag-ayo sila ni Pablo ug nakita nga ang Sanhedrin gilangkoban ug mga Saduseo ug mga Pariseo. Dayon siya miingon: “Mga katawhan, mga igsoon, ako usa ka Pariseo, usa ka anak sa mga Pariseo. Mahitungod sa paglaom sa pagkabanhaw sa mga patay ako ginahukman.” Tungod niana, nahitabo ang panagsumpaki tali sa mga Pariseo ug mga Saduseo, “kay ang mga Saduseo nag-ingon nga walay pagkabanhaw ni manulonda ni espiritu, apan ang mga Pariseo dayag nga nagpahayag niining tanan.” Ang pipila ka sakop sa pundok sa mga Pariseo nakiglalis pag-ayo: “Kami walay nakaplagang sayop niining tawhana.”—Buhat 23:6-10.

Tungod kay nailhan man siya ingong masiboton kaayong Kristohanon, si Pablo dili unta makakombinsir sa Sanhedrin nga siya usa ka aktibong membro sa mga Pariseo. Ang mga Pariseo nga presente niadtong tungora dili motuo ni bisan kinsang nangangkong Pariseo nga wala modawat sa tanan nilang pagtulon-an. Busa ang giingon ni Pablo nga siya usa ka Pariseo adunay limitadong kahulogan, ug malagmit nga kanay pagsabot sa mga Pariseo nga presente niadtong tungora sa giingon ni Pablo.

Sa pag-ingong siya ginahukman tungod sa paglaom sa pagkabanhaw sa mga patay, si Pablo tataw nga nagpasabot nga niining bahina siya sama sa mga Pariseo. Sa bisan unsang panaglantugi bahin niining ulohana, ang gituohan ni Pablo masabtan nga susama sa mga Pariseo inay sa mga Saduseo, kinsa wala magtuo sa pagkabanhaw.

Ang gituohan ni Pablo ingong Kristohanon wala mahasupak sa mga pagtuo sa mga Pariseo bahin sa pagkabanhaw, mga manulonda, ug sa pipila ka punto bahin sa Balaod. (Filipos 3:5) Busa sulod niini nga mga limitasyon, ikalangkit ni Pablo ang iyang kaugalingon sa mga Pariseo, ug niining limitadong kahulogan nga nasabtan niadtong presente didto sa Sanhedrin ang iyang mga pulong. Busa siya naggamit sa iyang kagikan aron sa pag-atubang sa mapihigong korte suprema sa mga Hudiyo.

Hinunoa, ang kinadak-ang pamatuod nga wala ikompromiso ni Pablo ang iyang pagtuo makita diha sa iyang padayong pagbaton ug pag-uyon ni Jehova. Sa gabii sa wala pa isulti ni Pablo ang mga pulong nga gihisgotan, si Jesus miingon: “Magmaisogon! Kay ingon nga ikaw naghatag ug bug-os nga pagpamatuod sa mga butang bahin kanako sa Jerusalem, sa ingon usab ikaw kinahanglang magpamatuod sa Roma.” Sanglit nabatonan ni Pablo ang pag-uyon sa Diyos, kita makahinapos nga wala ikompromiso ni Pablo ang iyang Kristohanong pagtuo.—Buhat 23:11.