Maayong Personal nga Panagway

ANG imong personal nga panagway daghan ug ikasulti bahin kanimo. Samtang si Jehova motan-aw kon unsa ang kasingkasing, ang mga tawo sagad mohimog mga konklusyon gikan sa “makita sa mga mata.” (1 Sam. 16:7) Kon ikaw hinlo ug maayog-besti, ang uban lagmit mohukom nga ikaw may pagtahod-sa-kaugalingon, ug sila lagmit magpatalinghog kanimo. Ang pagsul-ob nimog maayong besti maayo usab nga banaag sa organisasyong imong gihawasan ug sa hunahuna sa imong mga tigpatalinghog bahin sa Diyos nga imong gisimba.

Kalagdaan nga Ipadapat. Ang Bibliya wala mohatag ug daghang lagda bahin sa personal nga panagway. Apan gihatag niini ang balanseng mga prinsipyo nga makatabang kanato sa paghimog maayong mga desisyon. Panguna niining tanan ang kamatuorang kita ‘magabuhat sa tanang butang alang sa kahimayaan sa Diyos.’ (1 Cor. 10:31) Unsang mga prinsipyoha ang nalangkit bahin sa atong personal nga panagway?

Una, ang Bibliya nagdasig kanato nga magmahinlo, sa atong lawas ug sa atong besti. Sa iyang Balaod sa karaang Israel, si Jehova naghatag sa mga kinahanglanon bahin sa kahinlo. Pananglitan, sa dihang ang mga saserdote nag-alagad, sila kinahanglang maligo ug maglaba sa ilang mga besti sa tinudlong mga panahon. (Lev. 16:​4, 24, 26, 28) Ang mga Kristohanon dili ilalom sa Moisesnong Balaod, apan ang mga prinsipyong nasulod niini ginapatuman gihapon. (Juan 13:10; Pin. 19:8) Kon moadto kita ilabina sa usa ka dapit sa pagsimba o makigbahin sa pag-alagad sa kanataran, angay nga hinlo ang atong lawas, atong gininhawa, ug atong besti aron ang uban dili ngil-aran kanato. Kadtong magahatag ug mga pakigpulong o makigbahin sa mga demonstrasyon atubangan sa kongregasyon kinahanglang maghatag ug maayong panig-ingnan niining bahina. Ang pagtagad sa atong personal nga panagway magpakitag pagtahod alang kang Jehova ug sa iyang organisasyon.

Ikaduha, ang Bibliya nag-awhag kanato nga ugmaron ang pagkamakasaranganon ug maayong panghunahuna. Si apostol Pablo nag-aghat sa Kristohanong kababayen-an nga “magdayandayan sa ilang kaugalingon . . . uban ang pagkamakasaranganon ug maayong panghunahuna, dili pinaagi sa mga estilo sa pagsalapid sa buhok ug sa bulawan o sa mga perlas o sa mahalon kaayong sapot, kondili sa paagi nga nahiangay sa mga babaye nga nagpaila nga masimbahon sa Diyos.” (1 Tim. 2:​9, 10) Ang pagkamakasaranganon ug maayong panghunahuna hinungdanon usab sa besti ug pamostura sa mga lalaki.

Ang usa ka makasaranganong tawo mahunahunaon nga dili makapasilo sa uban ug dili modanig sobrang pagtagad sa iyang kaugalingon. Ang maayong panghunahuna moresulta sa pagkamakaila, o sa maayong panghukom. Ang tawong magpasundayag niining mga hiyasa may panimbang isip resulta sa pagtahod sa diyosnong mga sukdanan. Ang pagpadayag niining mga hiyasa wala magdili sa pagbesti sa madanihong paagi kondili motabang kanato nga magmaalamon kon bahin sa atong panagway ug paglikay sa hinobrang mga estilo sa sinina ug pamostura. (1 Juan 2:16) Buot natong ipadapat kining mga prinsipyoha kon kita anaa ba sa usa ka dapit sa pagsimba, nakigbahin sa pag-alagad sa kanataran, o nakig-ambit sa ubang mga buluhaton. Bisan ang atong ordinaryong besti kinahanglang mopabanaag sa pagkamakasaranganon ug maayong panghunahuna. Diha sa eskuylahan o sa atong sekular nga trabaho, adunay kahigayonan alang sa dili-pormal nga pagsangyaw. Bisan tuod kita tingali wala magbesti sa samang paagi sa dihang magatambong sa mga tigom, mga kombensiyon, ug mga asembliya, ang atong besti kinahanglang hapsay gihapon, hinlo, ug makasaranganon.

Hinuon, kitang tanan dili sama ug binestihan. Walay nagdahom nga atong himoon kana. Lainlain ug gusto ang mga tawo, ug kini angay. Apan ang mga lagda sa Bibliya kinahanglang ipadapat kanunay.

Gipakita ni apostol Pedro nga labaw pang hinungdanon kay sa mga estilo sa buhok ug panggawas nga mga besti mao kanang nalangkit sa “natago nga pagkatawo sa kasingkasing.” (1 Ped. 3:​3, 4) Sa dihang ang atong mga kasingkasing napuno sa gugma, kangaya, pakigdait, kalulot, ug pagtuo nga lig-ong pagkatukod, alang kanato kini mahimong espirituwal nga besti nga magpasidungog gayod sa Diyos.

Ikatulo, ang Bibliya nag-aghat kanato sa pagtagad kon kaha ang atong panagway mahapsay. Sa 1 Timoteo 2:​9, gihisgotan ang bahin sa “mahapsay nga sinina.” Bisan pag si apostol Pablo nagtumong sa besti sa mga babaye, ang samang prinsipyo mapadapat ngadto sa mga lalaki. Ang butang nga mahapsay maoy humpid ug husay. Kon kita adunahan man o dili, makabaton kitag hapsay nga panagway.

Usa sa unang mga bahin sa personal nga panagway nga mamatikdan sa uban mao ang atong buhok. Kini angay nga huping, o maayong pagkasudlay. Ang lokal nga kostumbre ug mga kinaiyang napanunod adunay kalangkitan sa kon unsay mga estilo sa buhok sa mga tawo. Sa 1 Corinto 11:​14, 15, atong makaplagan ang tambag gikan ni apostol Pablo bahin sa mga estilo sa buhok, nga dayag nagtagad niining mga butanga. Bisan pa niana, kon ang estilo sa buhok sa usa ka tawo magahatag sa impresyon nga siya nagsulay sa pagkopya sa dagway sa kaatbang nga sekso, supak kini sa mga prinsipyo sa Bibliya.​—Deut. 22:5.

Alang sa mga lalaki, ang hapsay personal nga panagway mahimong maglakip sa nawong nga binalbasan. Sa mga dapit diin ang mga bigote sa kaylap giisip nga magpadayag sa kaligdong, si bisan kinsang duna niini angayng mag-areglar niini kanunay.

Ikaupat, ang atong panagway kinahanglang dili magpabanaag sa gugma alang sa kalibotan ug sa mga paagi niini. Si apostol Juan nagpasidaan: “Ayaw ninyo higugmaa ang kalibotan o ang mga butang nga anaa sa kalibotan.” (1 Juan 2:15-17) Daghang makasasalang mga tinguha nagtimaan niining kalibotana. Nalakip niini, si Juan naghisgot sa tinguha sa makasasalang unod ug sa mapagawalong pasundayag sa mga kabtangan sa usa. Ang Kasulatan nagpaila usab sa espiritu sa pagkamasuklanon, o pagkamasupakon sa awtoridad. (Prov. 17:11; Efe. 2:2) Kining mga tinguhaa ug mga tinamdan kasagarang ipaila sa binestihan ug pamostura sa mga tawo. Ingong resulta, ang ilang panagway tingali dili makasaranganon, matentalon, bulgar, nagkato, walay-tagad, o walay-areglar. Ingong mga alagad ni Jehova, likayan nato ang mga estilo nga mopabanaag nianang dili-Kristohanong mga paagi.

Inay mosunod sa kalibotan, labing maayo nga maapektahan ang inyong binestihan ug pamostura sa maayong panig-ingnan sa hamtong-sa-espirituwal nga mga lalaki ug babaye sa Kristohanong kongregasyon! Ang batan-ong mga lalaki nga naglaom nga mahimong mga mamumulong sa publiko sa umaabot makapaniid sa binestihan niadtong kuwalipikado na nga mohatag ug mga pakigpulong publiko. Ang tanan makakat-on gikan sa panig-ingnang gihatag sa mga indibiduwal nga maunongong nakigbahin sa daghang tuig sa publikong ministeryo.​—1 Tim. 4:12; 1 Ped. 5:​2, 3.

Ikalima, sa paghukom kon unsay nahiangay, kinahanglang ibutang nato sa hunahuna nga “bisan gani si Kristo wala magpahimuot sa iyang kaugalingon.” (Roma 15:3) Ang labaw nga gikabalak-an ni Jesus mao ang pagbuhat sa kabubut-on sa Diyos. Si Jesus nag-una usab sa pagtabang sa uban kay sa personal nga kaharuhay. Kon bahin sa tinong mga estilo sa sinina ug pamostura, kon adunay magpatunghag babag tali kanato ug sa katawhan sa dapit nga ginaalagaran nato karon, unsay angay natong buhaton? Ang pagsundog sa mapaubsanong espiritu nga gipakita ni Kristo makatabang kanato sa paghukom sa maalamong paagi. Si apostol Pablo naghatag sa prinsipyo: “Wala gayod kami maghatag ug bisan unsa nga hinungdan sa pagkapandol.” (2 Cor. 6:3) Tungod niana mahimong dili kita mosundog sa mga estilo sa buhok o mga adorno sa besti nga lagmit makatak-op sa mga kaisipan sa mga tawo nga buot natong sangyawan.

Postura. Ang maayong personal nga panagway naglangkit usab sa angayang postura. Hinuon, kitang tanan dili samag paagi sa pagdala sa atong lawas, ug dili kita maningkamot nga sundon ang usa ka tino nga paagi. Hinuon, mamatikdan nga sumala sa pagkagamit diha sa Bibliya, ang tul-id nga pagbarog magpaila sa pagbati sa personal nga kaligdong ug kamalaomon. (Lev. 26:13; Luc. 21:28) Bisan pa niana, kay nagtrabaho sa daghang tuig nga nagtikubo o kay tigulang na o sa kaluya sa lawas, ang usa ka igsoong lalaki o babaye basin dili makabarog nga tul-id o kinahanglang mosandig aron dili matumba. Apan sa mga makaarang, gisugyot ang igong pagbarog nga tul-id sa dihang makigsulti sa uban aron dili magpaila sa walay-pagtagad o mapanagan-ong tinamdan. Sa susama, bisan pag ang pagpangupot usahay sa mamumulong sa sanggaan sa basahon sa mamumulong dili sayop, sagad ang mas positibong impresyon ikapaila sa mamiminaw kon dili siya mangupot sa sanggaan sa basahon sa mamumulong.

Hinlo nga mga Galamiton. Dili lamang ang atong personal nga panagway ang kinahanglang hinlo ug hapsay kondili ang atong galamiton sa ministeryo kinahanglang hinlo ug hapsay usab.

Tan-awa ang imong Bibliya. Dili posible nga kitang tanan makabatog bag-ong Bibliya sa dihang madaan na ang atong kopya. Bisan pa niana, bisag unsa na ka dugay ang atong Bibliya, kinahanglang kini mohatag ug ebidensiya nga giampingan kini pag-ayo.

Siyempre, adunay daghang paagi sa pagsulod ug mga gamit diha sa bag, apan kinahanglang hapsay kini. Nakakita ka bag mga papel nga nahulog gikan sa Bibliya sa dihang ang usa ka magmamantala nag-andam sa pagbasag kasulatan ngadto sa tagbalay o tingali sa dihang ang usa ka igsoong lalaki naghatag ug pakigpulong ngadto sa kongregasyon? Nabalda ka, dili ba? Kon ang mga papel nga gisuksok sa Bibliya mao ang hinungdan sa kabaldahan, ang imong pagbutang niini sa laing dapit basin mahiuyon sa imong pagbaton ug hapsay nga galamiton. Hibaloi, usab, nga ang pagbutang sa Bibliya o sa ubang relihiyosong publikasyon diha sa salog giisip nga panamastamas diha sa pipila ka kultura.

Ang maayong personal nga panagway hinungdanon gayod alang kanato. Kini makaapektar usab kon unsay isipon sa uban kanato. Apan labaw sa tanan, tagdon nato kining mainampingon kay buot natong ‘dayandayanan ang pagtulon-an sa atong Manluluwas, ang Diyos, diha sa tanang butang.’​—Tito 2:10.