“Buhata ang Tanan Alang sa Kahimayaan sa Diyos”
Mga Pangunang Punto Gikan sa Unang Corinto
ANG himaya ni Jehova nga Diyos hinungdanon sa tanang nagasimba kaniya “sa espiritu ug kamatuoran.” (Juan 4:23, 24) Busa, gisultihan ni apostol Pablo ang kaubang mga Kristohanon sa karaang Corinto: “Kon kamo nagakaon o nagainom o nagabuhat sa bisan unsa, buhata ang tanan alang sa kahimayaan sa Diyos.” (1 Corinto 10:31) Sa pagbuhat niini nagkinahanglan nga kita modawat sa paagi ni Jehova sa pagsulbad sa atong mga suliran niining materyalistiko, imoral nga kalibotan nga natuhop sa bakak nga relihiyon.
Ang mga Kristohanon sa Corinto nagkinahanglan sa balaang tabang sa pagsulbad sa mga suliran, kay sila nagpuyo diha sa usa ka mauswagon, imoral nga siyudad nga puno sa bakak nga relihiyon. Nahimutang diha sa usa ka hikting yuta tali sa kontinente sa Gresya ug sa Peloponnisos, ang Corinto mao ang kaulohan sa Romanong probinsiya sa Acaya ug gibanabana nga dunay populasyong 400,000. Gitukod ni Pablo ang kongregasyon didto sa mga 50 K.P.—Buhat 18:1-11.
Gisulatan sa mga taga-Corinto si Pablo nga nangutana mahitungod sa kaminyoon ug sa pagkaon ug karne nga gikahalad ngadto sa mga idolo. (7:1) Siya nasubo tungod sa mga pagbahinbahin ug usa ka kaso sa grabeng imoralidad nga naglungtad sa ilang taliwala. Sila nagkinahanglag tambag sa hustong paagi sa pagsaulog sa Panihapon sa Ginoo. Gani dihay hulga sa apostasiya, ug ang kongregasyon nagkinahanglag tambag bahin sa gugma. Alang sa maong mga katarongan, gisulat ni Pablo ang iyang unang dinasig nga sulat ngadto sa mga taga-Corinto gikan sa Efeso sa mga 55 K.P. Apan kita usab makabatog kaayohan gikan niana.
Hinungdanon ang Panaghiusa ug ang Kahinlo sa Moral
Kon kita “nagabuhat sa tanan alang sa kahimayaan sa Diyos,” dili nato sundon ang bisan kinsang nagapaningkamot sa pagpatunghag panagbahinbahin diha sa kongregasyon—usa sa mga suliran nga giatubang sa mga taga-Corinto. (1:1–4:21) Gitambagan sila ni Pablo sa ‘pagsulting may panag-uyon ug magkahiusa diha sa samang pangisip ug diha sa samang paagi sa panghunahuna.’ Ang panaghiusa molungtad kon atong sundon kining tambaga ug ugmaron ang espirituwal nga mga hiyas. Inay manghambog diha sa kang bisan kinsang makasasalang tawo, angay natong hinumdoman nga bisan tuod kita ang ‘nagatanom ug nagabisibis, ang Diyos mao ang nagpatubo’ niini sa espirituwal. Ang mga hambogiro sa Corinto wala makabaton nga wala nila dawata; busa dili nato isipon ang atong kaugalingon nga mas maayo kay sa atong isigkamagtutuo. Ang maong mapaubsanong espiritu motabang kanato sa pagpalambo sa panaghiusa.
Aron mangibabaw ang panaghiusa, ang tinudlong mga ansiano kinahanglang molihok sa paghupot sa kongregasyon nga mahinlo sa espirituwal. (5:1–6:20) Sanglit ang “usa ka gamay nga igpapatubo makapatubo sa tibuok nga minasa,” ang dili mahinulsolong mga makihilawason, mga tawong dalo, mga tigsimbag diyosdiyos, mga tigpasipala, mga palahubog, o mga tikasan kinahanglang ipalagpot. Ang moral nga kahugawan, nga nagahugaw sa templo sa Diyos, dili gayod ipalabay taliwala sa katawhan ni Jehova. Hinunoa, sila kinahanglang magabuhat sa mga butang nga magahimaya sa Diyos.
Magmahunahunaon sa Uban
Sa “pagbuhat sa tanan alang sa kahimayaan sa Diyos,” kinahanglang atong ipadapat ang tambag ni Pablo bahin sa kaminyoon ug sa pagkadili-minyo. (7:1-40) Kadtong nahiusa diha sa kaminyoon magahatag sa seksuwal nga katungod uban ang konsiderasyon. Ang usa ka minyong Kristohanon angay nga dili mobulag gikan sa usa ka dili magtutuong kapikas, kay ang pag-ipon nga nahiusa basin makatabang sa usa nga makabaton ug kaluwasan. Samtang ang kaminyoon nagahatag dugang kabalaka, ang pagkadili-minyo makahatag kaayohan sa usa ka tawong nagatinguha sa pagtabang sa uban sa espirituwal pinaagi sa pag-alagad sa Ginoo nga walay kababagan.
Ang pagpakita ug konsiderasyon alang sa espirituwal nga kaayohan sa uban maoy katungdanan sa tanang mga Kristohanon, minyo man o dili. (8:1–10:33) Busa, ang mga taga-Corinto gitambagan sa dili pagpandol sa uban pinaagi sa pagkaon sa mga pagkaong gikahalad sa mga idolo. Aron malikayan ang uban nga dili mababagan sa pagdawat sa maayong balita, wala gamita ni Pablo ang iyang katungod sa pagdawat ug materyal nga tabang. Iya usab nga ‘gipanton ang iyang lawas kay basi unya tapos siya makasangyaw ngadto sa uban, siya dili mauyonan.’ Ang pagsilsil sa mga naagoman sa makasasalang mga Israelinhon sa kamingawan motabang kanato sa paglikay sa pagsimbag mga diyosdiyos ug sa paghimog daotan. Dugang pa, ang ‘pagbuhat sa tanan alang sa kahimayaan sa Diyos’ motabang kanato sa paglikay nga makapandol sa uban.
Pagpakitag Pagtahod ug Hupti ang Kahusay
Ang ‘pagbuhat sa tanan alang sa kahimayaan sa Diyos’ nagkinahanglan nga kita magpakitag hustong pagtahod. (11:1-34) Ang usa ka babayeng Kristohanon sa unang siglo nagpakitag pagtahod sa pagkaulo pinaagi sa pagpandong sa ulo kon mag-ampo o managna diha sa kongregasyon. Ang samang pagtahod alang sa pagkaulo gipakita sa diyosnong mga babaye karong adlawa. Dugang pa, aron malikayan ang pagkahimong sama sa mga taga-Corinto nga nagkinahanglag pagsaway, kitang tanan angay magpakitag pagtahod alang sa Panihapon sa Ginoo.
Ang “pagbuhat sa tanan alang sa kahimayaan sa Diyos,” kinahanglang dumalahon nato ang mga tigom sa mahapsay nga paagi. (12:1–14:40) Sa dihang ang unang mga Kristohanon nagkatigom, ang mga gasa sa espiritu sama sa pagsultig mga pinulongan pagagamiton uban ang pagtahod ug pagpabili alang sa ilang tuboran ug katuyoan. Bisag wala kita niining mga gasaha karong adlawa, kita makahatag himaya sa Diyos pinaagi sa pagpasundayag sa gugma, nga molabaw kanila. Kita usab nagahimaya kang Jehova tungod kay ang atong mga tigom maayong pagkaorganisar, ug matinahuron natong gipadapat ang tambag ni Pablo: “Pasagdi nga ang tanang butang himoon sa paagi nga maligdong ug mahusay.”
Ang ‘pagbuhat sa tanan alang sa kahimayaan sa Diyos’ nagkinahanglan nga atong tahuron ang doktrina sa Bibliya ug mobarog nga malig-on sa espirituwal. (15:1–16:24) Tingali naimpluwensiyahan sa Gregong pilosopiya, ang pipila diha sa kongregasyon sa Corinto miingon: “Walay pagkabanhaw sa mga patay.” (Itandi ang Buhat 17:18, 32.) Tingali sila adunay apostatang hunahuna nga walay umaabot nga pagkabanhaw apan ang buhing mga Kristohanon makaagom ug simboliko, espirituwal nga pagkabanhaw. (2 Timoteo 2:16-18) Gipaluyohan ni Pablo ang matuod nga paglaom pinaagi sa pagkutlo sa pagkabanhaw ni Jesus ug nagpakita usab nga ang dinihogang mga Kristohanon kinahanglang mamatay aron mabanhaw ngadto sa dili-mamatay nga langitnong kinabuhi. Sa laing mga paagi usab, ang iyang mga pulong motabang kanato sa paglikay sa apostasiya ug “sa pagbarog nga malig-on diha sa pagtuo.”
Kanunayng Buhata ang Tanan Alang sa Kahimayaan sa Diyos
Ang tambag ni Pablo sa Unang Corinto mapuslanon karong adlawa sama nga mapuslanon kini sa unang siglo K.P. Kini nagapalihok sa presenteng-adlawng mga Saksi ni Jehova sa pag-alagad sa Diyos diha sa panaghiusa ingong usa ka hinlo nga katawhan. Ang mga pulong sa apostol angay modasig kanato nga magmahunahunaon sa uban ug magpakitag hustong pagtahod. Ang giingon ni Pablo nagapalig-on usab kanato sa pagsukol sa apostasiya ug sa pagbarog nga malig-on alang sa matuod nga pagtuo.
Sa pagkatinuod, kini mao ang kinasingkasing nga tinguha sa tanang matinumanong alagad ni Jehova nga dayegon siya, imantala ang iyang Gingharian, ug himayaon ang iyang balaang ngalan. (Salmo 145:1, 2, 10-13) Sa pagkamatuod, ang unang sulat ni Pablo ngadto sa mga taga-Corinto motabang kanato sa “pagbuhat sa tanan alang sa kahimayaan sa Diyos.”
[Kahon/Hulagway sa panid 24, 25]
SEGURADONG MAMATAY: Sobra sa makausa diha sa iyang mga sulat ngadto sa mga taga-Corinto, si Pablo naghisgot sa kamatayon diha sa natad-dulaanan. Pananglitan, siya misulat: “Kay sa akong panghunahuna ang Diyos nagapasundayag kanamong mga apostol diha sa kaulahian sa tanan ingon nga mga tawo nga ginahin aron igapapatay, tungod kay kami nangahimo mang mga talan-awon sa kalibotan, sa mga manulonda, ug sa mga tawo.” (1 Corinto 4:9) Tingali anaa sa hunahuna ni Pablo ang mahitungod sa mga pasundayag sa bestiarii (mga tawong nakigbugno sa mga hayop) ug mga gladyador (mga tawong giparang sa pakig-away sa mga tawo). Ang uban nakig-away tungod sa mga suhol, apan ang mga kriminal gipugos nga makig-away. Tugotan nga mogamit ug mga hinagiban sa sinugdan, sa kataposan kini nga mga binilanggo ipagula nga hubo, walay depensa, ug seguradong mamatay.
Uban ang “mga manulonda” ug “mga tawo” (dili lamang “ang kalibotan” sa katawhan) ingong tumatan-aw, ang mga apostol maoy sama niadtong hapit nang mamatay diha sa maong kataposan dugoon nga talan-awon. Si Pablo miingon nga siya “nakig-away batok sa mga hayop sa Efeso,” apan ang uban nagduhaduha kon ipaagom ba ang usa ka lungsoranong Romano ug ingon niini ug miingon nga ang iyang gipasabot mao ang samag-hayop nga mga magsusupak. (1 Corinto 15:32) Apan, ang pulong ni Pablo nga giluwas siya sa Diyos “gikan sa ingon ka makamatay nga katalagman” diha sa distrito sa Asia (nga maoy nahimutangan sa Efeso) tukma sa usa ka kasinatian uban sa tinuod nga mga ihalas nga hayop diha sa usa ka natad-dulaanan kay sa pagsupak sa tawo.—2 Corinto 1:8-10; 11:23; Buhat 19:23-41.
[Kahon/Hulagway sa panid 25]
TUTOKI ANG GANTI SA UNAHAN: Migamit si Pablo ug mga bahin sa karaan Gregong mga dula sa pag-ilustrar sa hinungdanong mga punto. (1 Corinto 9:24-27) Diha sa maong mga bangga sama sa Isthmian Games nga ginahimo sa matag duha ka tuig duol sa Corinto, giapilan ang dula ug pagdagan, boksing, ug ubang mga dula. Samtang nangandam alang niini nga mga bangga, ang mga magdadagan ug mga boksingero kinahanglang magpugong-sa-kaugalingon, mokaon ug makahimsog nga pagkaong walay-tambok ug dili moinom ug bino sulod sa napulo ka bulan. Imbes sa mahanaw nga pino o ivy nga korona nga ipatong sa mga mananaog sa Isthmian Games, hinunoa, ang usa ka dinihogang Kristohanon maningkamot alang sa dili-madunot nga korona sa walay-kataposang kinabuhi. Aron maangkon ang ganti, kinahanglang iyang itutok ang iyang mga mata diha niana ug magpugong-sa-kaugalingon. Ang samang prinsipyo aplikado sa mga Saksi ni Jehova nga adunay kinabuhing walay kataposan sa yuta sa unahan.