HIMAYA
Sa Hebreohanong Kasulatan, ang pulong nga sagad kaayong gihubad nga “himaya” mao ang ka·vohdhʹ, nga sa panguna nagkahulogang “kabug-at.” (Itandi ang 1Sa 4:18, diin ang kaamgid nga adhetibo nga ka·vedhʹ gihubad nga “mabug-at.”) Busa, ang himaya mahimong magtumong sa bisan unsang butang nga magpahimo sa usa ka tawo o sa usa ka butang nga daw hinungdanon o dalayegon, sama sa materyal nga bahandi (Sal 49:16), posisyon, o reputasyon. (Gen 45:13) Ang Gregong katumbas sa ka·vohdhʹ mao ang doʹxa, nga sa orihinal nagkahulogang “opinyon; reputasyon,” apan sa Kristohanon Gregong Kasulatan kini nagkahulogang “himaya.” Lakip sa mga diwa niini mao ang reputasyon o “dungog” (Luc 14:10), kahalangdon (Luc 2:9; 1Co 15:40), ug nianang naghatag ug dungog sa tag-iya o magbubuhat niini (1Co 11:7).
Sagad ang Kasulatan naghisgot sa himaya maylabot kang Jehova nga Diyos. Mahitungod sa kahulogan niini diha sa maong mga kahimtang ang Theological Dictionary of the New Testament, nga giedit ni G. Kittel, nagsaysay: “Kon bahin sa tawo [ang ka·vohdhʹ] nagpasabot sa usa ka butang nga nagpahimo kaniyang dalayegon ug angayan sa pag-ila, kini man labot sa materyal nga mga kabtangan o kaha sa pagkatalagsaon [dignidad o kahinungdanon], kon bahin sa Diyos kini nagpasabot sa usa ka butang nga nagpahimo sa Diyos nga dalayegon ngadto sa tawo.” (Gihubad ni G. Bromiley, 1971, Tomo II, p. 238) Busa ang himaya mahimong magtumong sa usa ka dalayegong ebidensiya sa kinalabwang gahom sa Diyos. Sa ingon, ang makita nga langitnong mga butang “nagapahayag sa himaya sa Diyos.” (Sal 19:1) Sa Bukid sa Sinai, “ang himaya ni Jehova” napamatud-an pinaagi sa makahahadlok nga mga kapadayagan ingong “nagalamoy nga kalayo.”—Ex 24:16-18; itandi ang 16:7, 10; 40:34.
Mahitungod sa unang milagro ni Jesus, ang Bibliya nag-ingon nga “iyang gipadayag ang iyang himaya.” (Ju 2:11) Ang himaya nga gihisgotan dinhi nagtumong sa dalayegong ebidensiya sa milagrosong gahom nga nagpaila kang Jesus ingong ang gisaad nga Mesiyas. (Itandi ang Ju 11:40-44.) Sa laing okasyon, si Jesus miampo: “Amahan, himayaa ako uban kanimo sa himaya nga akong nabatonan uban kanimo sa wala pa ang kalibotan.” (Ju 17:5) Gigamit dinhi ni Jesus ang termino aron hisgotan ang binayaw nga kahimtang nga iyang napahimuslan didto sa langit sa wala pa moanhi sa yuta. Sa pagtubag sa maong pag-ampo, si Jehova “naghimaya sa iyang Alagad, si Jesus,” pinaagi sa pagbanhaw kaniya ug sa pagdala kaniyag balik sa langit. (Buh 3:13-15) Sa panahon sa pagkausab sa dagway ni Jesus ang mga apostoles nga presente ‘nakakita sa iyang himaya.’ (Luc 9:29-32) Kini maoy may kalabotan sa harianong “kahalangdon” nga pagadawaton ni Jesus sa panahon sa iyang “presensiya” labot sa pagmando sa Gingharian.—2Pe 1:16.
Ang mga alagad sa Diyos giawhag nga ‘himoon ang tanang butang alang sa kahimayaan sa Diyos.’ (1Co 10:31) Ang himaya sa Diyos gipadayag pinaagi sa pasidungog o pagdayeg nga gihatag kaniya. Ang panggawi sa usa ka tawo makaaghat sa uban sa ‘paghimaya sa Diyos.’ (Mat 5:16; 1Pe 2:12) Ang mga Kristohanon nga tinuod nga misanong sa pagtultol ni Jehova “ginausab . . . gikan sa himaya ngadto sa himaya,” nga padayong miuswag sa pagpabanaag sa himaya sa Diyos. (2Co 3:18) Sa laing bahin, angay kitang maglikay sa pagtinguha ug himaya gikan sa mga tawo, sama sa gibuhat sa pipila sa unang siglo. (Ju 12:42, 43) Si Jesus ug si apostol Pablo nagpasundayag ug maayong panig-ingnan sa dili pagtinguha o pagdawat ug himaya gikan sa mga tawo.—Ju 5:41; 8:50; 1Te 2:5, 6.