MAGPUPUGAS, PAGPUGAS

Ang kinaraan nga paagi sa pagpugas ug binhi diha sa yuta aron motubo sagad maoy pinaagig “pagsabod.” Ang magpupugas magdala sa mga binhi diha sa pilo sa iyang besti o sa usa ka sudlanan. Siya maghakop ug binhi gikan sa butanganan niini ug isabwag kini gikan sa iyang atubangan paingon sa pikas nga direksiyon. Ang tingpugas sa Israel magsugod sa mga Oktubre hangtod sa unang bahin sa Marso, depende sa matang sa lugas nga ipugas.

Panalangin ni Jehova. Si Jehova mao ang Usa nga nagtagana sa binhi ug sa proseso sa pagtubo, maingon man sa kahayag sa adlaw ug sa ulan, nga pinaagi niana ang uma magpatunghag abot nga pilopilo ang gidaghanon kay sa gipugas o gitanom. (2Sa 23:​3, 4; Isa 55:10) Busa, ang tanang katawhan, matarong man o daotan, makadawat ug mga kaayohan gikan sa Maglalalang.​—Mat 5:45; Buh 14:15-17.

Hinunoa, sa katibuk-an si Jehova nga Diyos wala sa espesipiko magkontrolar sa mga butang nga nalangkit sa pagtubo. Busa ang daotang mga tawo usahay makapahimulos ug dagayang ani, samtang ang mga matarong, tungod kay nasugamak sa dili-maayong mga kahimtang, lagmit walay maani.​—Itandi ang Job 21:7-24.

Sa laing bahin, kon nahiuyon sa iyang katuyoan, si Jehova makapanalangin sa magpupugas ug maghatag kaniya ug dagayang abot, o makapahinabog kanihit sa bunga, depende sa pagkamatinumanon ug pagkamasinugtanon sa magpupugas Kaniya. Pananglitan, katuyoan ni Jehova nga himoon ang Israel nga usa ka dako ug daghag-molupyo nga nasod didto sa Yutang Saad, busa dagaya niyang gipanalanginan ang iyang masinugtanong mga alagad. Sa dihang si Isaac nanimuyo sa Canaan, bisan pag siya gihasi sa mga lumad sa maong yuta, siya gipanalanginan ni Jehova mao nga ang iyang gipugas miani ug usa ka gatos ka pilo.​—Gen 26:12.

Ang espirituwal nga kahimtang sa Israel maoy magtino sa gidaghanon sa abot nga ilang maani. Si Jehova miingon kanila sa wala pa sila mosulod sa Yutang Saad: “Kon magpadayon kamo sa pagsubay sa akong mga lagda ug magtuman sa akong kasugoan ug magbuhat niini, . . . tinong mag-abot ang inyong paggiok ug ang inyong pagpamupo sa ubas, ug mag-abot ang pagpamupo sa ubas ug ang pagpamugas ug binhi.” Ang abot mahimong dagaya kaayo nga tungod niana ang pag-ani dili pa matapos sa dihang magsugod na ang pagpugas sa sunod nga pananom. (Itandi ang Am 9:13.) Sa laing bahin, ang Diyos nagpasidaan: “Kon kamo dili mamati kanako ni mobuhat niining tanan nga kasugoan, . . . kamo magapugas ug binhi sa walay kapuslanan lamang, kay pagakan-on man kini sa inyong mga kaaway.” Ug siya midugang, “ang inyong yuta dili magahatag sa iyang abot.” (Lev 26:3-5, 14-16, 20; itandi ang Hag 1:6.) Sa ulahi, sa adlaw ni manalagnang Jeremias, ang pasidaan ni Jehova natuman. Sa paghubit sa ilang daotang kahimtang, si Jehova miingon: “Sila nagpugas ug trigo, apan sampinit ang ilang naani.”​—Jer 12:13.

Ang Balaod sa Israel Labot sa Pagpugas. Sa Balaod nga gihatag pinaagi kang Moises, ang Diyos nagsugo nga ang yuta pugsan sulod sa unom ka tuig, apan walay pagpugas o pag-ani nga himoon sa ikapito nga tuig (tuig nga Igpapahulay) ni sa tuig sa Tinghugyaw. (Ex 23:​10, 11; Lev 25:​3, 4, 11) Kini nagsilbing pagsulay sa ilang pagtuo ug naghatag kanila ug dugang panahon alang sa espirituwal nga mga butang; kini makaayo usab sa yuta.

Sanglit ang yuta iya ni Jehova, ikaingon nga kini balaan ug ang iyang katawhan balaan usab. Busa gikinahanglan ang pag-amping aron malikayan ang bisan unsang matang sa kahugawan. Kon ang patayng lawas sa usa ka mahugaw nga hayop, pananglitan, usa ka ilaga o tabili, mahulog diha sa basa nga binhi, kini mahugaw ug dili na angayng gamiton, apan kon ang binhi uga, kini mahinlo. Sa walay duhaduha, kini tungod kay ang kabasa niini magpahugaw man sa tibuok binhi.​—Lev 11:​31, 37, 38.

Dugang pa, wala itugot nga sagolon pagpugas ang lainlaing binhi, bisan tuod mahimong ipugas ang lainlaing matang sa binhi, nga ang matag matang diha sa magkalahi nga luna sa mao rang uma. (Lev 19:19; Isa 28:25) Lagmit kini maoy aron ang mga Israelinhon magmahunahunaon sa ilang pagkabulag ug pagkalahi ingong katawhan sa Diyos, ilalom sa iyang Pagkahari. Kon ang usa ka Israelinhon molapas niini nga balaod, nga sagolon pagpugas ang duha ka matang sa binhi, ang tanang abot sa iyang uma o parasan mahimong usa ka butang nga “gipahinungod.” Busa kini mahiadto sa sangtuwaryo.​—Deu 22:9; itandi ang Lev 27:28; Num 18:14.

Masambingayong Paggamit. Sa pag-ilustrar sa pag-atiman ug sa pagpanalangin ni Jehova sa mga nahibilin nga mibalik gikan sa Babilonya, ang salmista misulat: “Kadtong nagapugas ug binhi uban ang mga luha magaani gayod uban ang hugyaw sa kalipay. Ang usa nga sa walay pakyas molakaw, nga magahilak, nga magadala ug usa ka buyot sa binhi, sa walay pakyas moabot uban ang hugyaw sa kalipay, nga magadala sa iyang mga binangan.” (Sal 126:​1, 5, 6) Kadtong mibalik gikan sa Babilonya malipayon kaayo sa ilang pagkahigawas, apan lagmit sila mihilak sa dihang nagpugas ug binhi diha sa biniyaang yuta nga wala matikad sulod sa 70 ka tuig. Bisan pa niana, si Jehova nagtigom pagbalik kanila alang sa iyang ngalan, ug kadtong nakigbahin sa pagpugas ug sa buluhaton sa pagtukod pag-usab nakapahimulos sa bunga sa ilang paghago. Sa makadiyot nga panahon, sa dihang nahunong ang pagtukod sa templo, si Jehova nagpugong sa bunga sa yuta, apan pinaagi sa mga manalagnang si Haggeo ug Zacarias ang katawhan napalihok pag-usab alang sa buluhaton ug nakadawat pag-usab sa pabor sa Diyos.​—Hag 1:​6, 9-11; 2:​15-19.

Si Jehova migamit sa mga proseso sa pagpugas ug pagpatubo aron iilustrar ang tinong katumanan sa iyang pulong.​—Isa 55:​10, 11.

Pagkamakugihon ug pagkamahinatagon. Si Solomon naglatid ug prinsipyo maylabot sa pagkamahinatagon ug sa makugihong pagbuhat sa buluhaton sa dihang siya misulat: “Siya nga nagapaniid sa hangin dili makapugas ug binhi; ug siya nga nagalantaw sa mga panganod dili makaani.” Ang tawo nga nagpanuko, nga nagpaabot sa higayon nga gituohan niyang ang tanang butang paborable na kaayo alang sa buluhaton nga gisugo sa Diyos kaniya, o nga nangitag pasangil aron makalikay sa buluhaton, dili makadawat ug bisan unsa gikan sa Diyos. Hinunoa, si Solomon nagdasig sa pagkamakugihon, kay siya miingon diha sa bersikulo 5 nga ang Diyos mao ang “nagabuhat sa tanang butang” ug ang tawo dili makasabot sa tanang pamaagi sa Diyos sa pagbuhat. Tungod niana, siya nagtambag: “Sa buntag ipugas ang imong binhi ug hangtod sa gabii ayaw papahulaya ang imong kamot; kay ikaw wala masayod kon diin kini magmalamposon, dinhi man o didto, o kon silang duha sama nga mahimong maayo.”​—Ecc 11:4-6.

Lagmit susama niana ang gihunahuna ni apostol Pablo sa dihang iyang gidasig ang mga Kristohanon sa Corinto nga magmahinatagon maylabot sa pag-alagad pinaagig pagpadala ug hinabang alang sa mga kaigsoonan sa Jerusalem nga nagkalisodlisod ug nawad-an sa daghan nilang kabtangan tungod sa paglutos kanila sa mga Hudiyo. Si Pablo miingon: “Siya nga nagapugas ug tagidyot magaani usab nga tagidyot; ug siya nga nagapugas nga madagayaon magaani usab nga madagayaon. . . . Dugang pa, ang Diyos makapadagaya sa tanan niyang dili-takos nga kalulot nganha kaninyo, aron nga, samtang kamo sa kanunay makabaton ug igo sa tanang butang, kamo magatagana nga madagayaon alang sa matag maayong buhat. . . . Karon siya nga madagayaong nagahatag sa binhi ngadto sa magpupugas ug sa tinapay aron kaonon maghatag ug magpadaghan sa binhi nga inyong ipugas ug magpauswag sa abot sa inyong pagkamatarong.” Dayon gipunting ni Pablo ang maayong resulta dugang pa sa pabor sa Diyos ug sa kadagaya sa materyal nga paagi, nga mao, nga ang ilang pagkamahinatagon misangpot sa pagpasalamat sa Diyos ug sa kahimayaan sa Diyos niadtong mitabang kanila, uban sa gugma ug mga pag-ampo niadtong gitabangan. Milambo usab ang gugma diha sa kongregasyon.​—2Co 9:​6-14.

Pagwali sa maayong balita. Gipakasama ni Jesu-Kristo ang pagpugas ug binhi sa pagwali sa pulong, ang maayong balita sa Gingharian. Siya mao ang Magpupugas sa mga kamatuoran sa Gingharian, ug si Juan nga Tigbawtismo nakaalagad usab ingong magpupugas. Ang mga tinun-an ni Jesus gipadala aron mangani sa napugsan nga kaumahan ug nga puti na aron anihon. Busa siya miingon kanila: “Ang mag-aani nagadawat na sa suhol ug nagatigom na sa bunga alang sa kinabuhing walay kataposan, mao nga ang magpupugas ug ang mag-aani duyog nga magmaya. . . . Ang usa mao ang magpupugas ug lain ang mag-aani. Gipadala ko kamo aron anihon ang wala ninyo hagoi. Ang uban mao ang naghago [sa pagpugas], ug kamo nagpahimulos sa kaayohan sa ilang kahago [pinaagi sa pag-ani].”​—Ju 4:35-38.

Gipakasama usab ni Jesus ang buluhatong pagwali sa pagpugas diha sa iyang sambingay bahin sa magpupugas. Niini nga sambingay ang binhi nga gipugas mao ang “pulong sa gingharian.” Gipunting ni Jesus nga ang mga kahimtang sa dihang gipugas ang binhi makaapektar sa paggitib ug pagtubo sa binhi diha sa mga kasingkasing sa mga tawo.​—Mat 13:1-9, 18-23; Luc 8:5-15.

Ang trigo ug mga bunglayon. Sa laing sambingay gipakasama ni Jesus ang iyang kaugalingon sa usa ka magpupugas ug maayong binhi, ug ang binhi gipakasama sa “mga anak sa gingharian.” Ang laing magpupugas, usa ka kaaway nga mipugas ug mga bunglayon diha sa uma, mao ang Yawa. Dinhi si Jesus dayag nga nagtagna sa pagtungha sa apostasya, sa dihang, sa sulod ug sa taliwala sa Kristohanong kongregasyon, adunay mga tawo nga magpakaaron-ingnon nga mga alagad sa Diyos ug mosulay sa paghugaw sa kongregasyon ug sa pagpahilayo sa mga tinun-an.​—Mat 13:24-30, 36-43; itandi ang Buh 20:29; 2Co 11:12-15; 2Te 2:3-9; 1Ti 4:1; 2Ti 4:​3, 4; 2Pe 2:1-3.

‘Pagpugas alang sa unod.’ Human hisgoti nga sunodsunod ang bunga sa espiritu ug ang mga buhat sa unod, ug human tambagi ang matag usa nga pamatud-an ang iyang kaugalingong buhat, si apostol Pablo miingon: “Ayaw pagpahisalaag: Ang Diyos dili kayagayagaan. Kay bisan unsay ginapugas sa usa ka tawo, kini usab iyang anihon; tungod kay siya nga nagapugas alang sa iyang unod moani ug pagkadunot gikan sa iyang unod, apan siya nga nagapugas alang sa espiritu moani ug kinabuhing walay kataposan gikan sa espiritu.”​—Gal 5:19-23; 6:​4, 7, 8.

Ang usa ka pananglitan sa pagpugas sa unod, uban sa mga resulta niini, gihisgotan ni Pablo diha sa Roma 1:24-27. Ang uban pang mga pananglitan mao ang tawong sad-an sa insesto diha sa kongregasyon sa Corinto, nga nagabatasan sa mahugawng unodnon nga mga butang; usab si Himeneo ug Alejandro, nga nagpasiugdag mahugaw nga pagtulon-an ug pagpasipala, ug gitugyan ngadto kang Satanas “alang sa kalaglagan sa unod,” sa ato pa, sa paghanaw sa maong unodnong elemento gikan sa kongregasyon.​—1Co 5:​1, 5; 1Ti 1:20; 2Ti 2:​17, 18.

Pagpanudlo ug pag-atiman sa kongregasyon. Sa dihang nagsulat ngadto sa kongregasyon sa Corinto, si Pablo nagtandi sa iyang pagpanudlo ug pagtabang sa kongregasyon sa pagpugas, ug iyang gipatin-aw ngadto kanila nga, sa pagbuhat niana, siya adunay katungod sa pagdawat ug materyal nga mga butang gikan kanila aron makaabag kaniya sa pagpadayon sa iyang ministeryo. Apan wala niya kini buhata, aron dili makahimog bisan unsang babag sa maayong balita.​—1Co 9:​11, 12.

Maingon nga ang mag-uuma magpugas ug binhi diha sa kalinaw, sa ingon usab ang maayong balita ipugas diha sa kalinaw, dili pinaagig lalis, away, kagubot, ug paggamit sa kusog. Ug ang mga tawo nga nagpugas niini maoy mga tawo sa kalinaw, dili malalison, palaaway, o magubtanon. Busa ang malinawong mga kahimtang kinahanglang molungtad diha sa Kristohanong kongregasyon aron ang ilang pagpugas mopatunghag bunga sa pagkamatarong.​—San 3:18.

Ang pagkabanhaw. Sa dihang gihisgotan ang espirituwal nga pagkabanhaw, gipakasama ni Pablo ang paglubong sa pisikal nga lawas sa pagpugas ug binhi, nga nag-ingon: “Bisan pa niana, adunay moingon: ‘Sa unsang paagi ang mga patay pagabangonon? Oo, sa unsang matanga sa lawas nga sila mamao unya?’ Ikaw tawong dili-makataronganon! Ang imong ipugas dili mabuhi gawas kon kini mamatay una; ug bahin sa imong ipugas, ipugas nimo, dili ang lawas nga motubo, kondili ang usa lamang ka lugas, kaha sa trigo o sa bisan unsang uban pa; apan ang Diyos magahatag niini ug lawas sumala sa iyang gikahimut-an, ug ang matag usa sa mga binhi pagahatagan ug kaugalingong lawas niini. . . . Ug adunay mga lawas nga langitnon, ug mga lawas nga yutan-on . . . Mao man usab ang pagkabanhaw sa mga patay. Ipugas kini sa pagkadunot, bangonon kini sa pagkadili-madunoton. . . . Ipugas kini ingong lawas nga pisikal, bangonon kini ingong lawas nga espirituhanon. . . . Kay kini nga madunot angay magsul-ob ug pagkadili-madunoton, ug kini nga may-kamatayon angay magsul-ob ug pagkawalay-kamatayon.”​—1Co 15:35-53.

Kadtong gipili sa Diyos aron mahimong kaubang mga manununod sa iyang Anak, ug makadawat sa pagkadili-madunoton ug pagkawalay-kamatayon, kinahanglang mamatay ug magtugyan sa ilang unodnong lawas aron mabatonan ang usa ka langitnong lawas pinaagig pagkabanhaw. Susama kini sa kahimtang sa usa ka binhi nga gipugas nga “mamatay,” madunot, ug nga lahi gayod ang porma ug hitsura kay sa tanom nga motungha.

Alang sa panaghisgot bahin sa pagpugas nga gihisgotan sa Isaias 28:​24, uban sa masambingayong kahulogan niini, tan-awa ang PAGDARO.