“Karon kami magahatag kaninyog mga sugo, mga igsoon, . . . nga magpahilayo gikan sa tanang igsoon nga nagalakawng badlonganon ug dili sumala sa tradisyon nga inyong nadawat gikan kanamo. Sa inyong bahin, mga igsoon, ayaw pag-undang sa pagbuhat sa husto. Apan kon adunay dili masinugtanon sa among pulong pinaagi niining sulata, timan-i kini siya, hunong sa pagpakig-uban kaniya, aron siya maulaw. Ug bisan pa ayaw siya pag-isipa nga kaaway, apan padayon sa pagpahimangno kaniya ingong igsoon.”​—2 Tesalonica 3:6, 13-15.

Lahi sa tulo ka kahimtang nga nahisgotan na mao kanang naglangkit sa mga “badlonganon” sumala sa gihisgotan sa 2 Tesalonica. Si Pablo misulat nga kini sila sa gihapon ‘mga igsoon,’ nga pahimangnoan ug tagdon nga ingon. Busa, ang suliran sa “badlonganon” nga mga igsoon dili usa ka personal nga butang lamang tali sa mga Kristohanon ni may igong kaugdang nga ang mga ansiyano sa kongregasyon kinahanglang mosalga pinaagi sa pagpalagpot, sumala sa gibuhat ni Pablo maylabot sa imoral nga kahimtang sa Corinto. Ang mga “badlonganon” dili sad-an sa grabeng sala, sama sa tawo nga gipalagpot sa Corinto.

Gipahibalo usab niya ang kongregasyon nga haom alang kanila ingong indibiduwal nga mga Kristohanon nga ‘timan-an’ ang mga badlonganon. Nagpasabot kini nga ang tagsatagsa magtimaan niadtong kansang mga lihok katumbas sa dalan nga bahin niana ang kongregasyon gipasidan-an sa publiko. Si Pablo nagtambag nga sila “magpahilayo gikan sa tanang igsoon nga nagalakawng badlonganon.” Kana tinong wala magpasabot ug bug-os nga pagsalikway sa maong tawo, kay sila kinahanglang ‘magpadayon sa pagpahimangno kaniya ingong igsoon.’ Sila magpadayon sa pagpakigkita kanila isip Kristohanon diha sa mga tigom ug tingali diha sa ministeryo. Sila makalaom nga ang ilang igsoon mosanong sa tambag ug mobiya sa iyang makapatugaw nga mga dalan.