PAGTAHOD

Ang paghatag ug linaing pagtagad o pasidungog ngadto sa usa nga gilantaw nga takos sa pagtamod; usa ka pag-ila ug nahiangayng pagtahod alang sa usa ka butang o, ilabina, alang sa laing tawo, sa iyang mga hiyas, kalamposan, katungdanan, posisyon, o awtoridad. Ang pagpakitag pagtahod maoy “pagpasidungog.” Ang lainlaing mga pulong sa orihinal nga pinulongan nagpasabot sa ideya sa paghatag sa uban ug pasidungog, pagtahod, o hustong kahadlok.​—Tan-awa ang KAHADLOK; DUNGOG, PASIDUNGOG.

Ngadto Kang Jehova ug sa Iyang mga Hawas. Tungod sa iyang pagka-Maglalalang, si Jehova nga Diyos takos sa kinalabwang pasidungog sa tanan niyang intelihenteng mga linalang. (Pin 4:11) Kini nagkahulogan nga ang mga indibiduwal magpakitag matinumanong pagsugot kaniya, pagkamasinugtanon nga pinasukad sa gugma alang kaniya ug usa ka pagpabili sa iyang mga nabuhat alang kanila. (Mal 1:6; 1Ju 5:3) Kini naglakip usab sa paggamit sa bililhong mga butang sa usa ka tawo alang sa matuod nga pagsimba.​—Pr 3:9.

Ang usa nga magkuha sa mga butang nga iya lamang sa Maglalalang nagpakitag kawalay pagtahod sa sagradong mga butang. Gihimo kini ni Hopni ug Pinehas, ang mga anak nga lalaki sa Hataas nga Saserdoteng si Eli. Ilang giilog ang kinamaayohan sa matag halad nga gitanyag ngadto kang Jehova. Ug si Eli, kay wala mohimog kusganong aksiyon batok sa iyang mga anak labot niini, labawng nagpasidungog kanila kay kang Jehova.​—1Sa 2:12-17, 27-29.

Samtang ang pasidungog nga gihatag sa mga tawo ngadto kang Jehova nga Diyos makita pinaagi sa matinumanong pagsugot kaniya ug sa pagpauswag sa mga intereses sa iyang pagsimba, ang Diyos nagpasidungog sa mga tawo pinaagi sa pagpanalangin ug pagganti kanila. (1Sa 2:30) Busa si Haring David, kinsa matinumanong nag-alagad kang Jehova ug nagtinguha sa pagtukod ug usa ka templo aron didto ibutang ang sagradong arka sa pakigsaad, gipasidunggan o gigantihan ug usa ka pakigsaad alang sa usa ka gingharian.​—2Sa 7:1-16; 1Cr 17:1-14.

Ingong mga tigpamaba ni Jehova, ang mga manalagna, ilabina ang Anak sa Diyos nga si Jesu-Kristo, takos sa pagtahod. Apan inay hatagan sa maong pagtahod, ang mga Israelinhon nagbugalbugal ug nagdagmal, ug nagpatay pa gani kanila. Ang kawalay pagtahod sa Israel sa mga hawas ni Jehova misangko sa kinatayuktokan niini pinaagi sa ilang pagpatay sa iyang Anak. Tungod niini si Jehova migamit sa Romanhong kasundalohan sa pagpahamtang sa iyang panimalos batok sa dili-matinumanong Jerusalem niadtong 70 K.P.​—Mat 21:33-44; Mar 12:1-9; Luc 20:9-16; itandi ang Ju 5:23.

Diha sa Kristohanong kongregasyon. Kadtong gitugyanan sa linaing mga responsibilidad ingong mga magtutudlo sa Kristohanong kongregasyon takos sa pagpaluyo ug kooperasyon sa mga isigkamagtutuo. (Heb 13:​7, 17) Sila maoy “takos sa doble nga pasidungog,” nga naglakip sa boluntaryong materyal nga tabang tungod sa ilang paghago alang sa kongregasyon.​—1Ti 5:​17, 18; tan-awa ang ANSIYANO, TIGULANG NGA LALAKI.

Hinunoa, ang tanang Kristohanon takos pasidunggan sa mga isigkamagtutuo. Si apostol Pablo nagtambag: “Manguna sa pagpakitag pasidungog sa usag usa.” (Rom 12:10) Sanglit ang matag indibiduwal nga Kristohanon mas nasayod sa iyang kaugalingong mga kahuyangan ug mga kasaypanan kay sa iyang mga isigkamagtutuo, haom lamang nga unahon niya ang uban kay sa iyang kaugalingon, nga magpasidungog o magpabili pag-ayo kanila tungod sa ilang matinumanong buluhaton. (Flp 2:1-4) Ang mga kabos ug takos nga mga babayeng balo gipasidunggan pinaagi sa pagkadawat ug materyal nga tabang gikan sa kongregasyon.​—1Ti 5:​3, 9, 10.

Taliwala sa mga membro sa pamilya. Ang usa ka asawa haom nga magpasundayag ug hustong kahadlok, o halalom nga pagtahod, sa iyang bana ingong ulo sa pamilya. (Efe 5:33) Kaharmonya kini sa kahikayan sa Diyos nga ang lalaki labaw kay sa babaye. Ang lalaki, dili ang babaye, maoy unang gilalang, ug siya mao ang ‘larawan ug himaya sa Diyos.’ (1Co 11:7-9; 1Ti 2:11-13) Si Sara maoy usa ka talagsaong panig-ingnan sa usa ka babaye nga adunay halalom nga pagtahod sa iyang bana. Ang iyang pagtahod maoy kinasingkasing, kay si Sara nagtawag sa iyang bana ingong “ginoo,” dili lang aron madunggan sa uban kondili bisan diha sa “sulod sa iyang kaugalingon.”​—1Pe 3:​1, 2, 5, 6; itandi ang Gen 18:12.

Sa laing bahin, ang mga bana gitambagan: “Magpadayon sa pagpuyo sa samang paagi uban [sa inyong mga asawa] sumala sa kahibalo, nga maghatag kanila ug kadungganan samag ngadto sa usa ka sudlanan nga mas mahuyang, ang babaye, sanglit kamo mga manununod man usab uban kanila sa dili-takos nga pabor sa kinabuhi.” (1Pe 3:7) Busa ang dinihogan sa espiritu nga Kristohanong mga bana angayng maghunahuna nga ang ilang mga asawa nagbaton ug samang baroganan ingong kaubang mga manununod ni Kristo (itandi ang Rom 8:17; Gal 3:28) ug kinahanglang trataron sa dungganon nga paagi agig pag-ila nga sila mas menos ug kusog kay sa mga lalaki.

Maylabot sa ilang mga anak, ang mga ginikanan maoy mga hawas sa Diyos, nga giawtorisahan sa pagbansay, pagdisiplina, ug pagtultol kanila. Busa ang mga ginikanan takos sa pasidungog, o pagtahod. (Ex 20:12; Efe 6:1-3; Heb 12:9) Dili lang kay kutob ra kini sa pagkamasinugtanon sa anak ug sa iyang pagpasundayag ug dakong pagtahod sa iyang mga ginikanan. Kon gikinahanglan, kini maglakip sa mahigugmaong pag-atiman sa mga ginikanan kon sila matigulang na. (Itandi ang Mat 15:4-6.) Diha sa Kristohanong kongregasyon, ang usa nga napakyas sa pagtagana sa usa ka tigulang ug nanginahanglan nga ginikanan giisip nga mas daotan pa kay sa usa ka tawo nga walay pagtuo. (1Ti 5:8) Ingon sa gipunting ni apostol Pablo kang Timoteo, ang kongregasyon dili mao ang moabaga sa pag-atiman sa mga babayeng balo nga adunay mga anak o mga apo nga makaarang sa paghatag ug materyal nga tabang.​—1Ti 5:4.

Ngadto sa mga Magmamando ug sa Uban. Ang pasidungog, o pagtahod, angayng ipakita usab ngadto sa mga tawo nga hataas ug katungdanan sa kagamhanan. Ipakita sa Kristohanon ang maong pagtahod, dili aron maangkon ang pipila ka pabor, kondili tungod kay kini maoy kabubut-on sa Diyos. Tingali sa personal kining mga tawhana maoy korap o dunot ug binuhatan. (Itandi ang Luc 18:2-6; Buh 24:24-27.) Apan ang pagtahod ihatag kanila tungod sa pag-ila sa posisyon nga gihawasan sa ilang katungdanan. (Rom 13:​1, 2, 7; 1Pe 2:​13, 14) Sa susama, ang mga ulipon kinahanglang mag-isip sa ilang mga agalon ingong takos sa bug-os nga pasidungog, nga magbuhat sa ilang tinudlong buluhaton ug dili mohimog butang nga magpakaulaw sa ngalan sa Diyos.​—1Ti 6:1.

Kon ang usa ka Kristohanon pangayoan sa uban ug katarongan sa iyang paglaom, angay nga himoon niya kini “uban ang kalumo sa buot ug halawom nga pagtahod [sa literal, kahadlok].” Bisan tuod nga ang mga pangutana lagmit isukna sa paagi nga makainsulto, ang Kristohanon angayng mohatag sa iyang mga katarongan uban ang kakalma ug kalumo, nga dili motubag nga masuk-anon o mapungtanon. Bisan tuod dili motalaw tungod sa kahadlok sa tawo, ang Kristohanon magpakitag halawom nga pagtahod, o hustong kahadlok, nga daw anaa sa presensiya ni Jehova nga Diyos ug ni Ginoong Jesu-Kristo. (1Pe 3:​14, 15, ftn sa Rbi8) Labot niini mahimo niyang himoong panig-ingnan ang mga manulonda, kinsa, bisan tuod mas labaw sa kusog ug gahom, wala mag-akusar pinaagi sa mapasipalahong mga pulong.​—2Pe 2:11.