Gituman Nila ang Kabubut-on ni Jehova
Ang Labing Bantogang Tawo Nagbuhat ug Mapainubsanong Pag-alagad
NAHIBALO si Jesus nga bililhon ang iyang kataposang mga takna uban sa iyang mga apostol. Sa dili madugay, siya pagadakpon, ug ang iyang pagtuo pagasulayan nga wala pa gayod mahitabo sukad masukad. Nasayod usab si Jesus nga dagkong mga panalangin ang nagahulat sa unahan. Sa dili madugay siya pagabayawon ngadto sa tuong kamot sa Diyos ug pagahatagan “sa ngalan nga labaw sa tanang uban pa nga ngalan, aron nga sa ngalan ni Jesus mangapiko ang tanang tuhod nilang anaa sa langit ug nilang anaa sa yuta ug nilang anaa ilalom sa yuta.”—Filipos 2:9, 10.
Apan, dili ang kabalaka sa iyang taliabot nga kamatayon ni ang kaikag alang sa gisaad kaniya nga ganti ang nakapalinga kang Jesus gikan sa mga panginahanglan sa iyang mga apostol. Siya “mihigugma kanila hangtod sa kataposan,” girekord sa ulahi ni Juan sa iyang Ebanghelyo. (Juan 13:1) Ug niining makuyaw nga kataposang mga takna sa iyang kinabuhi ingong usa ka hingpit nga tawo, gitudloan ni Jesus ang iyang mga apostol ug usa ka hinungdanong pagtulon-an.
Usa ka Pagtulon-an sa Pagkamapainubsanon
Ang mga apostol maoy kauban ni Jesus sa ibabaw nga lawak sa Jerusalem aron saulogon ang Paskuwa. Sa miagi, nakadungog si Jesus kanila nga naglantugi kon kinsay labing dako kanila. (Mateo 18:1; Marcos 9:33, 34) Iyang gihisgotan kining butanga uban kanila ug naningkamot sa pagtul-id sa ilang panglantaw. (Lucas 9:46) Apan, karon, gipasiugda ni Jesus kining mga pagtulon-ana ginamit ang lahing paagi. Iyang gituyo nga dili lamang ipakighisgot kanila ang bahin sa pagkamapainubsanon kondili ipasundayag kini.
Si Jesus “mitindog gikan sa panihapon ug mipadaplin sa iyang panggawas nga besti,” si Juan misulat. “Nga mikuhag toalya, iyang gibaksan ang iyang kaugalingon. Human niana siya mibutang ug tubig sa palanggana ug misugod paghugas sa mga tiil sa mga tinun-an ug mitrapo kanila pinaagi sa toalya nga iyang gibakos.”—Juan 13:4, 5.
Sa alimuot nga klima sa karaang Tungang Sidlakan, ang mga tawo kasagaran nagsul-ob ug bukas nga mga sandalyas samtang sila naglakaw sa abogong mga dalan. Sa pagsulod sa balay sa usa ka ordinaryong tawo, sila pagatimbayaon sa tagbalay, nga magtaganag mga sudlanan ug tubig aron ilang mahugasan ang ilang mga tiil. Diha sa mas adunahang mga panimalay, ang ulipon ang mohimo sa buluhaton sa paghugas sa tiil.—Maghuhukom 19:21; 1 Samuel 25:40-42.
Sa ibabaw nga lawak, si Jesus ug ang iyang mga apostol dili mga dinapit sa usa ka tawo. Walay tagbalay nga magtaganag mga sudlanan ug tubig, ug walay mga ulipon nga mobuhat sa paghugas sa tiil. Sa dihang gisugdan ni Jesus ang paghugas sa ilang mga tiil, gibati ug kaulaw ang mga apostol. Ania ang Usa nga mao ang labing dako taliwala kanila mihimo sa kinaubsang buluhaton!
Sa sinugdan, midumili si Pedro nga hugasan ni Jesus ang iyang mga tiil. Apan gisultihan siya ni Jesus: “Gawas kon ako magahugas kanimo, ikaw walay bahin kanako.” Sa dihang natapos na ni Jesus ang paghugas sa mga tiil sa tanang apostol, siya miingon: “Nahibalo ba kamo unsa ang akong gibuhat kaninyo? Kamo nagatawag kanako, ‘Magtutudlo,’ ug ‘Ginoo,’ ug husto ang inyong pagpamulong, kay ako mao man. Busa, kon ako, bisan tuod Ginoo ug Magtutudlo, mihugas sa inyong mga tiil, kamo usab angay nga maghinugasay sa tiil sa usag usa. Kay ako nagtagana sa sumbanan alang kaninyo, nga, ingon sa akong gibuhat kaninyo, kamo angay usab nga mobuhat.”—Juan 13:6-15.
Si Jesus wala magsugod ug usa ka rituwal sa paghugas ug tiil. Hinunoa, iyang gitabangan ang iyang mga apostol sa pagsagop ug usa ka bag-ong tinamdan—pagkamapainubsanon ug ang pagkaandam sa paghimog kinaubsang mga buluhaton tungod ug alang sa ilang mga igsoon. Dayag, nakuha nila ang punto. Tagda kon unsay nahitabo katuigan sa ulahi sa dihang ang suliran sa sirkunsisyon mitungha. Bisan tuod “daghang lantugi” ang nahitabo, kadtong presente padayong naghupot sa kahapsay ug matinahurong naminaw sa mga hunahuna sa uban. Dugang pa, mopatim-aw nga ang nagdumala nianang tigoma mao ang tinun-ang si Santiago—dili usa sa mga apostol, ingon sa ato tingali nga gidahom, sanglit sila presente. Kini nga detalye diha sa talaan sa Buhat nagpakita nga ang mga apostol nakahimog dakong pag-uswag sa pagpakitag pagkamapainubsanon.—Buhat 15:6-29.
Pagtulon-an Alang Kanato
Pinaagig paghugas sa mga tiil sa iyang mga tinun-an, si Jesus naghatag ug usa ka kusganong pagtulon-an sa pagkamapainubsanon. Sa pagkatinuod, ang mga Kristohanon dili angayng maghunahuna nga sila importante kaayo nga ang uban kanunayng mag-alagad kanila, ni angay silang mangagpas sa dungganong mga posisyon ug pagkainila. Hinunoa, angay nilang sundon ang sumbanan nga gipahimutang ni Jesus, kinsa “mianhi, dili aron alagaran, kundili sa pag-alagad ug sa paghatag sa iyang kalag nga usa ka lukat baylo sa daghan.” (Mateo 20:28) Oo, ang mga sumusunod ni Jesus angayng andam sa pagbuhat sa kinaubsang mga pag-alagad alang sa usag usa.
Alang sa maayong katarongan nga si Pedro misulat: “Baksi ninyong tanan ang inyong kaugalingon sa pagkamapaubsanon sa hunahuna ngadto sa usag usa, tungod kay ang Diyos nagasupak sa mga mapahitas-on, apan siya nagahatag ug dili-takos nga kalulot sa mga mapainubsanon.” (1 Pedro 5:5) Ang Gregong pulong sa “baksi” gikuha gikan sa pulong nga nagkahulogang “usa ka ipron sa ulipon,” nga ilalom niini ang luag nga besti gibaksan. Si Pedro kaha nagtumong sa buhat ni Jesus sa pagbakos sa iyang kaugalingon ug tualya ug paghugas sa mga tiil sa iyang mga apostol? Kini dili mahimong ikapahayag sa tino. Bisan pa niana, ang mapainubsanong pag-alagad ni Jesus natisok pag-ayo diha sa kasingkasing ni Pedro, sama nga kini angayng matisok diha sa mga kasingkasing sa tanan nga mahimong mga sumusunod ni Kristo.—Colosas 3:12-14.