ADLAW SA GINOO

Usa ka tinong yugto sa panahon nga nianang panahona si Ginoong Jesu-Kristo magpadangat sa pipila ka butang maylabot sa katuyoan sa Diyos ngadto sa malamposong sangkoanan.

Sumala sa pagkagamit sa Bibliya, ang pulong nga “adlaw” mahimong magpasabot sa usa ka yugto sa panahon nga mas taas pa kay sa 24 oras. (Gen 2:4; Ju 8:56; 2Pe 3:8) Ang pamatuod sa konteksto nagpaila nga ang “adlaw sa Ginoo” sa Pinadayag 1:10 dili usa ka partikular nga adlaw nga 24 oras. Sanglit kadto maoy ‘pinaagi sa pagdasig o pag-inspirar’ nga si Juan nahidangat sa “adlaw sa Ginoo,” kini wala magtumong sa usa ka partikular nga adlaw sa semana. Dili na unta kinahanglan nga si Juan mailalom pa sa pagdasig o pag-inspirar aron siya mahidangat sa usa ka espesipikong adlaw sa semana. Busa, ang “adlaw sa Ginoo” mao ang umaabot nga panahon diin mahitabo ang mga panghitabo nga gipakita kang Juan diha sa panan-awon. Naglakip kini sa mga panghitabo sama sa gubat sa langit ug sa pagpalagpot kang Satanas, sa kalaglagan sa Dakong Babilonya ug sa mga hari sa yuta ug sa ilang kasundalohan, sa paggapos ug pagbilanggo kang Satanas sa kahiladman, sa pagkabanhaw sa mga patay, ug sa Usa ka Libo ka Tuig nga Paghari ni Kristo.

Ang konteksto nagpunting kang Jesu-Kristo ingong ang Ginoo niana nga “adlaw.” Human gilayon sa paghidangat sa “adlaw sa Ginoo,” si Juan nakadungog, dili sa tingog sa Labing Gamhanan nga Diyos, kondili sa tingog sa nabanhawng Anak sa Diyos. (Pin 1:10-18) Dugang pa, ang ‘adlaw sa Ginoo’ nga gihisgotan sa 1 Corinto 1:8; 5:5; ug 2 Corinto 1:14 maoy adlaw ni Jesu-Kristo.