Ιώβ

 2 «Ποιος είναι αυτός που συσκοτίζει τη βουλή

Με λόγια χωρίς γνώση;+

 3 Ζώσε την οσφύ σου, σε παρακαλώ, σαν ακμαίος άντρας

Για να σε ρωτήσω και να με πληροφορήσεις.+

 4 Πού ήσουν εσύ όταν εγώ θεμελίωσα τη γη;+

Πες μου, αν έχεις κατανόηση.

 5 Ποιος καθόρισε τις διαστάσεις της, αν ξέρεις,

Ή ποιος άπλωσε πάνω της το μετρικό σχοινί;

 6 Πού βυθίστηκαν τα πέλματα υποδοχής της+

Ή ποιος έθεσε την ακρογωνιαία πέτρα της,

 7 Όταν τα πρωινά άστρα+ κραύγασαν μαζί χαρούμενα

Και όλοι οι γιοι του Θεού+ άρχισαν να αλαλάζουν επευφημώντας;

 8 Ποιος έφραξε τη θάλασσα με πόρτες,+

Αυτήν που άρχισε να εξορμά όπως όταν ξεπήδησε από τη μήτρα,

 9 Όταν έβαλα το σύννεφο ως ένδυμά της

Και το ζόφο ως σπάργανό της,

10 Και έθεσα τη διάταξή μου σε αυτήν

Και έβαλα αμπάρα και πόρτες,+

11 Και είπα: “Μέχρι εδώ θα έρχεσαι και όχι παραπέρα,+

Και εδώ είναι το όριο για τα υπερήφανα κύματά σου”;+

12 Μήπως από τις δικές σου ημέρες και μετά διέταξες το πρωί;+

Έμαθες στην αυγή τη θέση της,

13 Για να πιάσει τις άκρες της γης,

Ώστε να τιναχτούν έξω από αυτήν οι πονηροί;+

14 Μετασχηματίζεται όπως ο πηλός+ κάτω από τη σφραγίδα

Και τα πράγματα ξεχωρίζουν σαν να φορούν ενδυμασία.

15 Και από τους πονηρούς αφαιρείται το φως τους,+

Και ο υψηλός βραχίονας συντρίβεται.+

16 Μήπως ήρθες στις πηγές της θάλασσας

Ή περπάτησες+ για να βρεις τα υδάτινα βάθη;+

17 Μήπως σου αποκαλύφτηκαν οι πύλες του θανάτου+

Ή μπορείς να δεις τις πύλες της βαθιάς σκιάς;+

18 Αναλογίστηκες με νόηση τις πλατιές εκτάσεις της γης;+

Πες, αν τα ξέρεις όλα αυτά.

19 Πού είναι, λοιπόν, ο δρόμος προς την κατοικία του φωτός;+

Και του σκοταδιού ο τόπος πού είναι,

20 Για να το πας μέχρι το όριό του

Και να κατανοήσεις τους δρόμους που οδηγούν στο σπίτι του;

21 Μήπως το ξέρεις επειδή τότε γεννιόσουν+

Και επειδή οι ημέρες σου είναι πολλές σε αριθμό;

22 Έχεις μπει στις αποθήκες του χιονιού;+

Ή μήπως βλέπεις τις αποθήκες του χαλαζιού,+

23 Τις οποίες κρατώ για τον καιρό της στενοχώριας,

Για την ημέρα της μάχης και του πολέμου;+

24 Από ποιο δρόμο, λοιπόν, διαμοιράζεται το φως

Και διασκορπίζεται ο ανατολικός άνεμος+ στη γη;

25 Ποιος έχει διανοίξει αγωγό για τον κατακλυσμό

Και δρόμο για το βροντερό σύννεφο της καταιγίδας,+

26 Για να φέρει βροχή στη γη όπου δεν υπάρχει άνθρωπος,+

Στην έρημο όπου δεν υπάρχει χωματένιος άνθρωπος,

27 Για να χορτάσει θυελλοδαρμένους και έρημους τόπους

Και να κάνει να βλαστήσει το φύτρο του χορταριού;+

28 Έχει πατέρα η βροχή;+

Ή ποιος γέννησε τις δροσοσταλιές;+

29 Από τίνος την κοιλιά βγαίνει ο πάγος,

Και την πάχνη+ του ουρανού ποιος τη γεννάει;

30 Τα νερά κρύβονται σαν κάτω από πέτρα

Και η επιφάνεια των υδάτινων βαθών γίνεται συμπαγής.+

31 Μπορείς να δέσεις τους δεσμούς του αστερισμού Κιμάχ;

Ή μήπως μπορείς να λύσεις τα σχοινιά του αστερισμού Κεσίλ;+

32 Μπορείς να βγάλεις τον αστερισμό Μαζαρώθ στον προσδιορισμένο καιρό του;

Και τον αστερισμό Ας, μαζί με τους γιους του, μπορείς να τον οδηγήσεις;

33 Μήπως γνωρίζεις τα νομοθετήματα των ουρανών+

Ή μπορείς να θέσεις την εξουσία τους στη γη;

34 Μήπως μπορείς να υψώσεις τη φωνή σου προς το σύννεφο

Ώστε να σε καλύψουν καταρρακτώδη νερά;+

35 Μήπως μπορείς να εξαποστείλεις αστραπές για να φύγουν,

Και αυτές να σου πουν: “Ορίστε!”;

36 Ποιος έβαλε σοφία+ στα στρώματα των σύννεφων;

Ή ποιος έδωσε κατανόηση+ στο ουράνιο φαινόμενο;

37 Ποιος μπορεί να αριθμήσει επακριβώς τα σύννεφα με σοφία;

Ή τις στάμνες του ουρανού—ποιος μπορεί να τις αναποδογυρίσει,+

38 Όταν το χώμα χύνεται σαν λιωμένη μάζα

Και οι σβόλοι της γης κολλούν μεταξύ τους;

39 Μήπως μπορείς να κυνηγήσεις λεία για το λιοντάρι

Και να ικανοποιήσεις τη ζωηρή όρεξη των νεαρών λιονταριών,+

40 Όταν κάθονται συσπειρωμένα στις κρυψώνες+

Ή ξαπλώνουν στη λόχμη ενεδρεύοντας;

41 Ποιος ετοιμάζει για το κοράκι την τροφή του,+

Όταν τα μικρά του κραυγάζουν προς τον Θεό για βοήθεια,

Όταν περιπλανιούνται επειδή δεν έχουν τίποτα να φάνε;